Σάββατο, Μαΐου 14, 2005

Μνημείο για το Ολοκαύτωμα

Μια είδηση που δεν πολυέπαιξε στην Ελλάδα:

Μνημείο Ολοκαυτώματος

Το Μνημείο, συνολικού εμβαδού 19.000 τετραγωνικών μέτρων αποτελείται από 2.700 πλάκες γρανίτη και έναν υπόγειο «Τόπο Ενημέρωσης»
Παρουσία της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας, 1500 καλεσμένων και δημοσιογράφων από ολόκληρο τον κόσμο εγκαινιάστηκε στο κέντρο του Βερολίνου, κοντά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου και το Ράϊχσταγκ, το κτίριο της ομοσπονδιακής βουλής, το Μνημείο του Ολοκαυτώματος, για τους έξι εκατομμύρια Εβραίους, θύματα των ναζί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.



Το Μνημείο, συνολικού εμβαδού 19.000 τετραγωνικών μέτρων αποτελείται από 2.700 πλάκες γρανίτη και έναν υπόγειο «Τόπο Ενημέρωσης», όπως αποκαλείται.

Ο πρόεδρος της ομοσπονδιακής βουλής, Βόλφγκανγκ Τίρζε, είπε λίγο πριν τα εγκαίνια ότι ο συστηματικός αφανισμός των Εβραίων της Ευρώπης από τους ναζί παραμένει πράξη που δεν μπορεί να τη συλλάβει σε όλες της τις διαστάσεις ο νους του ανθρώπου. «Δεν μπορεί να τον εκφράσει κανείς με τα μέσα της Τέχνης. Γι΄ αυτό και επιλέξαμε αυτή τη μορφή του Μνημείου», είπε ο κ. Τίρζε.

«Το μνημείο υπενθυμίζει στο λαό μας τις ώρες του μεγάλου ηθικού σκότους στην ιστορία του και στον κόσμο την άβυσσο των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, οι οποίες ελλοχεύουν στον καθένα», είπε ο πρόεδρος της Συνόδου των Επισκόπων της Γερμανίας, καρδινάλιος Κάρλ Λέμαν.

Από το BBC Greek


Οι Εβραίοι είναι ίσως ο πιο ταλαιπωρημένος λαός τα τελευταία 2000 χρόνια. Μετά την γενοκτονία τους από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. (για να μην πάω στους Βαβυλώνιους) σκόρπισαν στα 4 μέρη του ορίζοντα όπου επιβίωσαν παρά τις σχεδόν συνεχείς διώξεις. Από την Ιερά Εξέταση που τους έκαιγε, μέχρι τον αντισημιτισμό της Κεντρικής Ευρώπης εδώ και αιώνες με αποκορύφωμα το Ολοκαύτωμα. Ο αντισημισμός είναι διάσπαρτος σε πολλά κείμενα της χριστιανικής (ανατολικής και δυτικής) γραμματείας, για να μην πάμε στις θεωρίες συνωμοσίας των απανταχού ακροδεξιών.

Η ωριμότητα μιας δημοκρατίας φαίνεται από το πώς αντιμετωπίζει όχι την πλειονότητα (που σπάνια έχει προβλήματα) αλλά τις μειονότητές της. Η Γερμανία έχει κάνει τεράστια βήματα και αξίζει συγχαρητήρια. Εμείς αλήθεια με τις μειονότητές μας πώς πάμε;

3 σχόλια:

S G είπε...

Ειναι αληθεια οτι μαρεσει το πως αντιμετωπιζουν οι Γερμανοι το Ολοκαυτωμα (και μερικα μουσεια οπως το μουσειο του Λιμπεσκινντ ειναι και πολυ ωραια για επισκεψη). Ειδικα συγκρινομενοι πχ με τους Ιαπωνες που ακομα δεν φαινεται να εχουν μετανοιωσει τα εγκληματα τους, οι Γερμανοι φαινονται υποδειγματικοι. Αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν το κανουν απο μονοι τους εντελως ή λογω εξωγενων πιεσεων.

Ας πουμε για τους Πολωνους που εχασαν 6 εκατομμυρια ανθρωπους στον Β ΠΠ γιατι δεν κανουν μνημεια οι Γερμανοι?

θοδωρής είπε...

Την Παρασκευή στο βιβλιοπωλείου του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, παρακολούθησα μεγάλο μέρος της παρουσίασης του βιβλίου «Υπόθεση Αλόις Μπρούνερ - Ο δήμιος των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης».

Ο δημοσιογράφος Τάκης Καμπύλης καταθέτει ακόμη ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο προς την κατεύθυνση της συλλογικής μας αφύπνισης ούτως ώστε να μην διαφύγει καμία τραγωδία από την προσοχή της κοινής γνώμης.

Ο Τάκης Καμπύλης, σε άρθρο του στα Νέα, Η λέξη της εβδομάδας: Κάμπελ, (29-30 Ιανουαρίου 2005), ανακατεύει την τράπουλα στο «παιχνίδι» που στήθηκε στην πλάτη του εβραϊκού συνοικισμού της Θεσσαλονίκης το 1931 από Έλληνες κατόπιν εθνικιστικής προπαγάνδας. Στο τελευταίο του άρθρο στα ΝΕΑ, Η λέξης της εβδομάδας: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, (14-15 Μαΐου 2005), αναμοχλεύει τη στάση αρκετών Εβραίων στο θέμα της γενοκτονίας των Τσιγγάνων.

dgalanis είπε...

μου κάνει εντύπωση πάντως ότι οι Εβραίοι μονοπωλούν το Ολοκαύτωμα. Αξίζει να θυμόμαστε ότι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπέφεραν και έχασαν τη ζωή τους όχι μόνο οι Εβραίοι, αλλά και πολλοί ομοφυλόφιλοι, τσιγκάνοι και κομμουνιστές.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock