Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006

Σαββατο βραδυ στην ακρη της πολης

Μολις τελειωσα το Σαββατο βραδυ στην ακρη της πολης, της Σωτης Τριανταφυλλου.

Σας το προτεινω σιγουρα. Ενω ξεκιναει μετρια, σαν ενα ακομα χαλαρο βιβλιο, με απλη γλωσσα που μιλαει για τις ιστοριες μιας νεας στην Νεα Υορκη (μου θυμισε λιγο το Catcher in the Rye του Salinger ή το Junkie του Burrows) συνεχιζει και αποκαλυπτει σιγα σιγα την προσωπικοτητα της συγγραφεως*.

Δεν μαρεσουν τα βιβλια που φωναζουν: εδω θα μιλησω για το νοημα της ζωης και την φυση του κοσμου. Μαρεσουν τα βιβλια που το κανουν χωρις να το λενε. Μαρεσουν τα βιβλια που παρουσιαζουν τον πρωταγωνιστη σαν απλο περαστικο. Το βιβλιο αυτο με εκανε να νιωθω περιεργα. Η ψυχολογια του ατομου που λειπει αρκετα χρονια απο την Αθηνα, η σχεση με αυτους που αφηνει πισω, η καινουρια ζωη που φτιαχνει εκει που παει, στενη σχεση με την μουσικη, ναρκωτικα χορος και θανατος. Η στιγμη που δεν νιωθεις σαν εικοσαχρονο παιδι πια...

Ειναι αυτο που ζουμε τιποτα παραπανω απο μια απλη αλληλουχια εμπειριων και γεγονοτων? Ακουγεται τετριμμενο ρε γμτ, αλλα για τι πραγμα ακριβως προσπαθουμε στην ζωη μας? Γιατι να προσπαθεις να κανεις κατι με νοημα, αντι να πιεις ολο το αλκοολ, παρεις ολα τα ναρκωτικα, γευτεις ολον τον κοσμο? Ειναι δυνατον η συγγραφεας να γινει εκστατικα ευτυχισμενη? Και μαλιστα απλα οταν βρει τον ιδανικο συντροφο?

Ακουσα καπου οτι οι αντρες ξεκιναν με τα υπαρξιακα τους προβληματα κατα τα 25 και τα εχουν καθε δυο, τρια χρονια εως τα 45! Γιατι εχω την εντυπωση οτι τα υπαρξιακα δεν λυνονται ποτε, απλα απωθουνται?

Τελοσπαντων, διαβαστε το βιβλιο ειναι χαλαρο και ενδιαφερον, και οταν φτασετε στις τελευταιες σελιδες, βαλτε να παιζει Radiohead, κανα No Surprises ή Everything in its right place...

*πως λεγεται αυτο στην δημοτικη αραγε? συγγραφινα?

ΥΓ το πιο ενδιαφερον ειναι οτι το βιβλιο ειναι αυτοβιογραφικο. ή οχι?
ΥΓ2 πολυ αστεια βρηκα την μεταφραση ολων των τραγουδιων και ονοματων στα ελληνικα. Οχι μονο εχει πλακα αλλα ειναι και χαλαρωτικα αντιθετο στην ταση να το παιζουμε γνώστες

9 σχόλια:

Unknown είπε...

ka8olou oxi, (oxi mono exei kommatia apo th zwh ths kai apo tis zwes allwn dikwn ths, alla egine aitia gia na ksekinhsoun polles polles alles istories. apo tis bruxelles, sto audiogalaxy kai apo ta open party sta petralwna mexri kapoia palia sentonia...)

Harry Peitsinis είπε...

Διάβασε και το Εργοστασιο Μολυβιων. Εξαιρετικο βιβλιο αν και καπως ιδεολογικα φορτισμενο..

xpan είπε...

Ακουγεται τετριμμενο ρε γμτ, αλλα για τι πραγμα ακριβως προσπαθουμε στην ζωη μας? Γιατι να προσπαθεις να κανεις κατι με νοημα, αντι να πιεις ολο το αλκοολ, παρεις ολα τα ναρκωτικα, γευτεις ολον τον κοσμο?

δε μπορώ να καταλάβω, γιατί το ένα αποκλείει το άλλο;

S G είπε...

χεχεχε καλα καλα εχεις δικιο. Παρτο ετσι

"Γιατι να προσπαθεις να κανεις κατι αλλο, εκτος του να πιεις ολο το αλκοολ, παρεις ολα τα ναρκωτικα, γευτεις ολον τον κοσμο?"

Ανώνυμος είπε...

poli kalo san vivlio..tha mporouse na einai apla mia viografia...pragmatiki...ena akomi paradeigma pou me peithei pos einai askopo na psaxno na vro apadiseis gia ta panta gyro mou...pistevo pos an vro lyseis gia ola osa me apasxoloun...tha frikaro..den tha exo me ti psaxto meta..opote giati ola auta ta erotimatika pou grafeis "Ειναι αυτο που ζουμε τιποτα παραπανω απο μια απλη αλληλουχια εμπειριων και γεγονοτων? Ακουγεται τετριμμενο ρε γμτ, αλλα για τι πραγμα ακριβως προσπαθουμε στην ζωη μας? Γιατι να προσπαθεις να κανεις κατι με νοημα, αντι να πιεις ολο το αλκοολ, παρεις ολα τα ναρκωτικα, γευτεις ολον τον κοσμο? Ειναι δυνατον η συγγραφεας να γινει εκστατικα ευτυχισμενη?", vre file S G?

Roark είπε...

Και γω το είχα βρει, όταν το διάβασα, εξαιρετικό βιβλίο (αν και το Εργοστάσιο Μολυβιών μου άρεσε καλύτερα).

Ανώνυμος είπε...

Τέτοια αίσθηση δίνει και το Poor Margo, με καλύτερα δομημένους χαρακτήρες ίσως.Δεν το καταλαβαίνεις πώς η Μαργκο από αθώο κοριτσάκι του Μίσιγκαν έχει γίνει πρεζάκι του Λ.Α.

Για το εργοστάσιο των μολυβιών, δε μου έκανε τόση εντύπωση. If you want to go that way, ο Νίκος Θέμελης μάλλον υπερτερεί.

S G είπε...

νικος θεμελης? συγχωρεσε την ασχετοσυνη μου (δεν εχω παρακολουθησει πολυ την ελληνικη λογοτεχνια) αλλα ποιος ειναι? προτεινε κανα βιβλιο...

Ανώνυμος είπε...

σύμβουλος του Σημίτη, στη συνέχεια συγγραφέας

Αν σου άρεσε το εργοστάσιο των μολυβιών, δες την

Αναλαμπή
.Τουλάχιστον οι 500 πρώτες σελίδες είναι καταπληκτικές.

Στο ιστορικό μυθιστόρημα, η Σώτη Τριανταφύλλου δεν με πείθει τόσο πολύ.Η φτωχή
Μάργκο νομίζω ότι είναι το καλύτερο της βιβλίο(μέχρι στιγμής)

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock