Νέο άρθρο
(Rooster's note: το άρθρο απαιτεί κάποιο χρόνο, ανάλογα με την ταχύτητα της σύνδεσής σας, για να κατέβουν οι 70+ φωτογραφίες του αλλά αξίζει πραγματικά τον κόπο)
What most people know about Athens can be summarised in pictures that look like this, where the all-times classic 150 –tall rock of the Athens Acropolis is in the centre of a sea of lowrise concrete blocks between 3 to 10- storey buildings.
The truth is that when many-many years ago the possibility of tall buildings in Athens met the reservations of those believing that tall buildings would spoil the view of the existing Athenian hills. We can see a distant view of three of them including the Lycabettus hill, the Acropolis and the Philopappos hill, taken from one of the best observation spots not much known, the Prifitis Ilias in Piraeus (with a very large zoom: That's one of the reasons that I like my camera )...
*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*
8 σχόλια:
πραγματικα εξαιρετικο αρθρο! Μπραβο!
μονο ισως θα επρεπε να μετατρεψουμε τις φωτο σε καποιο πιο ελαφρυ φορματ, γιατι ακομα και με ΔΣΛ 1 ΓΒ που εχω, η σελιδα θελει ωωωωωωρα για να κατεβει...
και καποιες σημειωσεις. Στο κεφαλαιο 7, τα σχεδια για κτιρια που δεν εγιναν, πραγματικα μου προκαλουν ενα πολυ περιεργο συναισθημα... Ειδικα αυτα στο φαληρικο δελτα, ποσο ωραια θα ηταν!
Και μια ερωτηση. Γιατι δεν θες ουρανοξυστες στο Ελληνικο? Οχι πολλους, ενα ωραιο διδυμο 40 οροφων μεσα στο παρκο. θα κερδιζαμε πολλα λεφτα για την δημιουργια του παρκου, θα μπορουσαμε να μεταφεορυμε εκει υπουργεια, ωστε να ανοιξουν μερικοι χωροι στο κεντρο (εννεοτια τα παλια υπουργεια θα κατεδαφιστουν), θα ειχαμε μια θαυμασια περιοχη για δουλεια με θεα την θαλασσα...
Επιτέλους, ήρθε το Σαββατοκύριακο και μπόρεσα να διαβάσω το άρθρο σου :)
Πολύ καλό και συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα γράφεις. Μια μικρή διόρθωση στο κεφ. 9 και τη "βιβλιογραφία" . Ο αρχιτέκτονας στον οποίο αναφέρεσαι λέγεται Αθανάσιος (όχι Ανδρέας) Ζούλιας. Είχα φτιάξει το site του και έχω δημοσιεύσει και 1-2 άρθρα μου για σχετικά θέματα που μπορείς να βρεις και κάνοντας κλικ στο όνομά μου ή και στο www.zoulias.com
Επίσης, και εγώ πιστεύω ότι ουρανοξύστες μέσα στο πάρκο του Ελληνικού (για το μέγεθος του οποίου έχω αντιρρήσεις) δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να χτιστούν. Περιμετρικά του πάρκου όμως (από την επάνω πλευρά, της Λ. Βουλιαγμένης) είναι τελείως διαφορετική ιστορία. Μια τέτοια ανάπτυξη / αξιοποίηση στο ανατολικό τμήμα του πάρκου θα ήταν η μόνη που θα μπορούσε να δικαιολογήσει το κολοσσιαίο του μέγεθος, φέρνοντας κίνηση και κόσμο σε μια κατά τα άλλα "έρημη" περιοχή της πρωτεύουσας. Επίσης, είναι πολύ καλό το σημείο γιατί με τη νέα περιφερειακή οδό του Υμηττού είναι πολύ κοντά στο αεροδρόμιο και κατάλληλη για επιχειρηματική περιοχή, χωρίς να επιβαρύνεται και το κέντρο με επιπλέον κυκλοφορία.
Για αντίστοιχα κτήρια δίπλα σε πάρκο πολύ καλή / χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Grant Park στο Σικάγο.
ή το Σεντραλ Παρκ στην ΝΥ βεβαια!
αλλα γιατι οχι μεσα στο παρκο? Ισχυριζομαι οτι μια επιχειρηματικη ζωνη με αυστηρη προστασια (τουτεστιν κανενα αυτοκινητο δεν θα μπαινει μεσα) ΜΕΣΑ στο παρκο ειναι η τελεια λυση. Γιατι ετσι τα ψηλα κτιρια θα ειναι μακρια απο τις κατοικημενες περιοχες, ετσι ωστε να μην τις ενοχλουν. Ασε που το θεαμα ουρανοξυστων μεσα στο πρασινο ειναι ειλικρινα πανεμορφο. Και θα ερθει και κινηση στο παρκο (ενα αδειο παρκο ειλικρινα δεν εχει κανεναν λογο υπαρξης).
Εξαρτάται τι εννοείς "μέσα". Αν εννοείς εντός της σημερινής έκτασης του αεροδρομίου, ναι, κι εγώ θα το έβλεπα θετικά για τον ίδιο λόγο. Θα έφερνε κόσμο εντός του πάρκου και θα έδινε ζωή στη μεγάλη αυτή έκταση, αλλά, και πάλι περιμετρικά. Όχι δηλ. μεγάλα κτήρια στο κέντρο του πάρκου. Κάτι τέτοιο θα αφαιρούσε πλήρως την αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας που πρέπει να δίνει ένα τέτοιο μεγάλο πάρκο. Φαντάζομαι αυτό εννοούσες.
οχι ακριβως. Βασικα ο χωρος του ελληνικου γενικα ειναι ακαταλληλος για παρκο.
Εγω αυτο που σκεφτομαι ειναι μια οικιστικη ζωνη με χαμηλα κτιρια, χωρισμενη με ενα μικρο παρκο απο την επιχειρηματικη ζωνη που θα εχει δυο ουρανοξυστες και μερικα περιφερειακα κτιρια (μεσα καζινο, ξενοδοχειο, κανα δυο υπουργεια). στα υπολοιπα περιπου 1000 με 2000 στρεμματα θα γινει το πραγματικο παρκο.
Κατ' αρχήν να ευχαριστήσω για τη γόνιμη ανταπόκριση σας και συμμετοχή σας σε μια τόσο σοβαρή συζήτηση. Σαν ας το πούμε "συγγραφέας" αυτού του αρθριδίου, και ίσως ο μόνος αφιερωμένος ένθερμος υποστηρικτής των ψηλών κτιρίων στην Ελλάδα, θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις, για να γίνει πιο κατανοητή στους αγαπητούς συμμετέχοντες η όλη θεώρηση του θέματος:
1. Σε περίπτωση που κάποιος αναρωτηθεί γιατί η δημοσίευση στην Αγγλική (και όχι άδικα, γιατί δεν γνωρίζω, ας πούμε Γερμανικά, οπότε και εγώ θα είχα πρόβλημα αν κάτι δημοσιευόταν στη συγκεκριμένη γλώσσα), το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε στην Αγγλική γιατί προοριζόταν για αρχική δημοσίευση σε Αγγλόφωνο κόμβο. Ευχαριστώ τους διαχειριστές εδώ για την ευγενική φιλοξενία τους παρά το μέγεθος και την πληθώρα φωτογραφιών που το συνοδεύουν.
2. Αν και μακροσκελές, θα ήθελα αυτό το άρθρο να αποτελέσει ένα επιπλέον έναυσμα αφύπνισης σχετικά με το γιατί ορισμένα πράγματα στην Ελλάδα αποτελούν δογματικά Ταμπού, και των οποίων η υπόμνηση και μόνο προκαλεί φοβικές αντιδράσεις στην περίεργη Ελληνική κοινωνία του 2005. Βάλτε στη θέση των ουρανοξυστών τα μη κρατικά (ή-γιατί όχι- ιδιωτικά ) πανεπιστήμια, την αξιολόγηση των καθηγητών, τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, και έχετε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ θεμάτων από τα οποία άλλα μεν αποτελούν απλά όνειδος για τις ψυχές κάποιων ρομαντικών (τι ουρανοξύστες θα μου πείτε, εδώ, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε στα 60 δολάρια το βαρέλι) αλλά δεν επηρεάζουν τη ζωή μας άμεσα (αν και τα πάντα είναι θέμα οπτικής).
Άλλα θέματα όμως αποτελούν προπύργια εμμονής σε φθοροποιές και εν πολλοίς ζημιογόνες καταστάσεις (πχ πρόστιμα για μη εναρμόνιση με ντιρεκτίβες της ΕΕ την οποία κοινώς, όπου δεν μας επιτρέπουν οι αγκυλώσεις μας τη "γράφουμε"), οι οποίες εμπεριέχουν και μέγιστο κοινωνικό κόστος, που είναι χειρότερο από το, λεγόμενο "πολιτικό" κόστος εφόσον τη διατήρηση των αγκυλώσεων την "πληρώνει" η ίδια η κοινωνία η οποία βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας από διάφορες ομάδες πιέσεων, ανάλογα με την περίσταση.
3. Σχετικά με το πάρκο του Ελληνικού, βλέπουμε το αντίστοιχο των λεγόμενων "Ολυμπιακών έργων", δηλαδή κυβερνώντες ανίκανους να οραματιστούν κάτι μεγαλύτερο από την πλατεία του χωριού των πατεράδων τους. Μπλέξαμε με τις επιτροπές και τις υποεπιτροπές, τις ομάδες των ανησυχούντων "περιοίκων", των διαφόρων δημάρχων και δημαρχίσκων, οπότε βράσε όρυζα. Η άποψη μου δεν είναι σύμφωνη με την κατασκευή ψηλών κτιρίων εκεί πέρα ή, εάν γίνουν, να έχουν να κάνουν με το ξενοδοχείο-συνεδριακό κέντρο του οποίου η ιδεώδης θέση είναι εκεί, και βέβαια όχι στο γήπεδο του Ταεκβοντό όπου οι ελαφρώς περιορισμένοι κοινόχρηστοι και χώροι παρκαρίσματος θα περιοριστούν ακόμα περισσότερο από την ανέγερση χώρων γραφείων/ πολυδιασκεδαστηρίου σε στενή γειτωνία με το συνεδριακό κέντρο-και χωρίς φυσικά ξενοδοχείο αναλόγου μεγέθους.
4. Πιστεύω ότι το Μαρούσι είναι κατάλληλο για την κατασκευή του πρώτου ουρανοξύστη στην Αθήνα μετά από 20 και πλέον χρόνια, και μάλιστα, όπως περιγράφω στο άρθρο μου, ενός μεικτού συμπλέγματος γραφείων, ξενοδοχείου, συνεδριακού κέντρου, και καζίνου (οι σύνεδροι τείνουν γενικά να είναι υψηλού εισοδηματικού επιπέδου-και ναι, η Αθήνα ΔΕΝ ΕΧΕΙ επαρκείς συνεδριακούς χώρους). Ήδη έχουν αναπτυχθεί δραστηριότητες στην περιοχή, βρίσκεται σε ευθεία οδική σύνδεση με το αεροδρόμιο, και, που να πάρει η ευχή του Θεού, που ακούστηκε να αναπτύσσεται επιχειρηματικό κέντρο σε μια περιοχή και να μην υπάρχει ξενοδοχείο 5 αστέρων στην περιοχή. Αν και η μη ανέγερση ξενοδοχείου στο Μαρούσι είναι αποτέλεσμα από όσο γνωρίζω άλλων περίεργων αγκυλώσεων- είναι λέει "κορεσμένη" η Αττική – ας τους να πάνε στην Κωνσταντινούπολη τότε.
4. Και μια και μιλάμε για Κωνσταντινούπολη, πολλοί από εσάς πιθανόν να έχετε πάει σε αυτή την πόλη, να έχετε δει τα μουσεία, την Αγία Σοφία, κλπ. Ε λοιπόν, εκείνο που συστηματικά αποσιωπάται είναι ότι κατ' αναλογία με το Μαρούσι αναπτύσσεται η περιοχή του Levent και Maslak και όπου η Λεωφόρος Buyukdere "φέρνει" πολύ στη Λ. Κηφισιάς. Πραγματικά θλίβομαι –γιατί έχω πάει- και αναρωτιέμαι ποιόν επιτέλους θα πείραζε αν χτίζαμε κι' εμείς μερικά ψηλά κτίρια εκεί πέρα, στα μεγάλα και άκτιστα-ακόμα- οικόπεδα της Λ. Κηφισίας.
Ξέρετε, οι ουρανοξύστες συντείνουν στη λεγόμενη "αστική υπερηφάνεια" (civic pride) όπου σε πόλεις σαν το Λονδίνο και το Παρίσι (και την Κωνσταντινούπολη), οι ουρανοξύστες έρχονται να συμπληρώσουν το ήδη υπάρχον παρελθόν με ένα μεγαλειώδες παρόν. Εμείς εδώ πέρα –νάναι καλά ο Καλατράβα, μας αρέσει δεν μας αρέσει- έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να ανακαλύψουμε ότι οι μεγάλες κλίμακες μπορεί να είναι και "ανθρώπινες". Καλές οι πεζοδρομήσεις και οι αναπλάσεις νεοκλασικών (νάναι καλά οι αλυσίδες καταστημάτων –αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) αλλά ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ για μια μητρόπολη στο μέγεθος και την πολλαπλότητα των λειτουργιών της Αθήνας –"κατούτο ποιείν, κακείνο μη αφιέναι" που λένε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Μήπως, σε ορισμένες περιοχές της πόλης (Κηφισίας, Ελαιώνας) –που αργά η γρήγορα –το ξέρουμε- θα χτιστούνε, μήπως λέω, όπως το λέω εδώ και τριάντα τόσα χρόνια από τον καιρό που ήμουν αμούστακος έφηβος, μήπως κύριε Σουφλιά, Κύριε Καραμανλή, μήπως ήλθε η ώρα να τολμήσουμε;
Με εκτίμηση
Γρηγόρης Μαλούκος
Ιούνιος 2005
αν και καθυστερημενα, συμφωνω. Ειδικα με το 2 (το κολλημα κατα των μεγαλων κτιριων ειναι παρεμφερες με το κολλημα που εχουμε με τις μιζερες υποδομες, τα μιζερα πανεπιστημια, τις μιζερες δημοσιες υπηρεσιες κτλ)
και με το δευτερο 4 (χιχι). οντως η καλη εικονα της πολης συντελει στην δημιουργια μιας κοινης ταυτοτητας, στο να εχουν οι πολιτες κατι κοινο και αρα να σεβονται ο ενας τον αλλο, στην κοινωνια των πολιτων γενικα. Και οι ουρανοξυστες ειναι το συμβολο της ανελιξης μιας πολης.
Δημοσίευση σχολίου