Νέο άρθρο
Πρεπει να διευκρινισω οτι ο τιτλος του αρθρου ειναι παραπλανητικος. Ειναι απολυτως αδιαφορο αν θεωρω οτι το κεφαλαιο ειναι ηθικο ή ανηθικο. Γιατι η ηθικη του καθενος μας ειναι βεβαια υποκειμενικη. Μερικοι μουσουλμανοι ισως θεωρουν οτι το κερδος καθεαυτο ειναι ανηθικο και οι τοκοι αμαρτια μπροστα στον θεο. Αλλοι οπως η Αϋν Ραντ, θεωρουν οτι ειναι ανηθικο ενας ανθρωπος να χανει μια ευκαιρια να παραξει, να δημιουργησει. Δεν θα μπω σε αυτην την συζητηση. Για μενα καθε κινηση που ειναι συμβατη με τους νομους μας, που σεβεται την ατομικη ιδιοκτησια και την αρχη της μη-βιας ειναι αποδεκτη. Δεν με νοιαζουν τα κινητρα κανενος, ειτε ειναι αλτρουιστικα*, ειτε κυνηγαει μονο το κερδος. Το μονο που θα διαπραγματευτω ειναι τα αποτελεσματα των κινησεων του καθε παιχτη στην χρηματαγορα.
Η ερωτηση ειναι λοιπον: Μια χρηματαγορα οπου ο καθενας κοιταει το συμφερον του ειναι καλη ή κακη για την αναπτυξη της οικονομιας? Η απαντηση θα επρεπε να ειναι προφανης απο την συνεχιζομενη υπαρξη ολο και πιο εξελιγμενων χρηματαγορων στις πιο ανεπτυγμενες χωρες του κοσμου (αν τους κανουν κακο γιατι τις εχουν?). Αλλα ας κοιταξουμε το θεμα καπως αναλυτικα.
*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*
5 σχόλια:
At 16/6/05 19:54, talos said...
"S_G: Λέω (μήπως) αναγάγεις ένα σύνηθες φαινόμενο σε παθολογία;
Δηλαδή η Ανατολική Ασία το 1997 δεν σου προσφέρει αντιπαραδείγματα των όσων λες; Έκανε καλό στις οικονομίες αυτές η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων; και η Ελληνική εμπειρία, πως κολλάει στο εξιδανικευμένο μοντέλο που παραθέτεις;"
Οι φουσκες αντιθετα με οτι νομιζεις δεν ειναι τοσο συνηθες φαινομενο. Και οι πραγματικα βλαπτικες ακομα λιγοτερο.
α) η ασιατικη κριση δεν ηταν τοσο χρηματιστηριακη αλλα νομισματικη. Τωρα το αν εκανε καλο η ελυθερη κινηση κεφαλαιων σε αυτες τις χωρες, πες μου εσυ. τι αναπτυξη ειχαν απο τοτε που ανοιξαν τα συνορα τους? Το οτι καποια στιγμη φοβηθηκαν οι επενδυτες και πεταξαν πολλα κεφάλαια δεν σημαινει βεβαια οτι οσο ηταν εκει τα κεφαλαια δεν εκαναν καλο! Ισχυει η ρηση: τι ειχαμε (πριν την εισοδο των κεφαλαιων), τι χασαμε (με την φυγη τους). Κατα τα αλλα η κριση εχει ξεπεραστει εδω και πολυυυυ καιρο.
β) η ελληνικη εμπερια. το μοντελο μου γιατι ειναι εξιδανικευμενο? Δεν λεω ξεκαθαρα οτι μικρες, ρηχες ανωριμες αγορες ειναι ευκολο να χειραγωγηθουν? Στην Ελλαδα ειχαμε μια "φουσκα" (σε εισαγωγικα γιατι οπως εξηγω δεν ειναι 100% σιγουρο οτι ηταν φουσκες) την ιδια εποχη περιπου με τις "φουσκες" στον δυτικο κοσμο. Σε αυτην την φουσκα υπαρχουν ενδειξεις οτι καποιες εταιρειες χειραγωγησαν τις μετοχες τους. Αυτο ειναι παρανομο και ενοχλητικο.
Η λυση θα ηταν μια πιο αξιολογη Επιτροπη Κεφαλαιαγορας και σημαντικοτερο, η συνενωση του ΧΑΑ με καποιο μεγαλο χρηματιστηριο οπως το Euronext ή το LSE, για αποκτηση βαθους.
Αλλα σε γενικες γραμμες ακομα και με τις αδυναμιες του, το ελληνικο χρηματιστηριο προσφερει πολυτιμα κεφαλαια σε δυναμικες εταιρειες οπως Δελτα, Ευρωμπανκ, Γερμανος, Μαϊλλης κτλ και μια καλη επενδυτικη δυνατοτητα για τα ελληνικα κεφαλαια (και τα ξενα βεβαια που εχουν γυρω στο 40% του ΧΑΑ).
ταλως εφη: "Επιμένω ότι η ιδέα ότι (ειδικά το βραχυπρόθεσμο) χρηματηστηριακό κεφάλαιο είναι αντιπαραγωγικό δεν είναι φυσικά ανακάλυψη του Βεργόπουλου."
οχι, οπως και δεν το εχει στηριξει σε τιποτα λογικο ο Β ;-)
αλλα δεν βλεπω να αντικρουεις καποια απο τις θεσεις μου...
Πρέπει να γίνεται σωστή χρήση των όρων. Εδώ μιλάμε περί ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ και όχι περί ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΑΣ που αφορά κυρίως νομίσματα.Ή μήπως κάνω λάθος?
Όσον αφορά τις φούσκες ο όρος δεν είναι καθόλου κακός(ηθικά) διότι η έννοια του χρηματιστηρίου είναι άρρηκτα δεμένη με τήν έννοια της υπερτίμησης των μετοχών τουλάχιστον κατά ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.Θέλω να πω ότι για να εισάγει κάποιος την εταιρεία του στο χρηματιστήριο θα κάνει αύξηση κεφαλαίου και θα εκδώσει νέες μετοχές σε τιμή μεγαλύτερη από την πραγματική. Αλοιώς γιατί να την εισάγει? Θα μπορούσε να βρεί επενδυτές απ'έξω αν ήθελε να τη δώσει στην πραγματική της τιμή(κατά κανόνα, όχι πάντοτε).Άρα αν το χρηματιστήριο δεν φουσκώνει κατά καιρούς δεν είναι ελκυστικό για τους επιχειρηματίες. Έχετε δει πολλές νέες εισαγωγές ή αυξήσεις κεφαλαίου τα τελευταία χρόνια? Θα δείτε τι θα γίνει όμως μόλις αρχίσει το (απαραίτητο) φούσκωμα.
Το άρθρο πολύ καλό.
συγγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση:
αποσο ξερω εγω χρηματαγορα και κεφαλαιαγορα ειναι ακριβως το ιδιο πραγμα.
Οχι φυσικα οι φουσκες δεν ειναι αρρηκτα συνδεδεμενες με τα χρηματιστηρια. Αν οι επενδυτες ξερουν οτι θα αγορασουν μετοχες σε υψηλοτερη τιμη απο την πραγματικη τους αξια γιατι να αγορασουν?
Ο πωλητης βαζει την εταιρεια του στο χρηματιστηριο αντι να πουλησει σε μεμονωμενους επενδυτες, κυριως για λογους αυξημενης ρευστοτητας στο χρηματιστηριο, τουτεστιν μεγαλυτερου ανταγωνισμου μεταξυ των επενδυτων. Αλλο να πουλας σε 3 ατομα και αλλο σε (δυναμει) εκατομμυρια. Ενας δευτερος λογος ειναι η αποτελεσματικη διαχυση της πληροφοριας στα χρηματιστηρια, την οποια ομως δεν θα αναλυσω εδω...
Στα πολύ σωστά που γράφεις, θα ήθελα να προσθέσω τα εξής:
1. Ο επενδυτής που "επενδύει" στην κεφαλαιαγορά με βάση τις ανεύθυνες πληροφορίες ή την "συναισθηματική" του λειτουργία είναι καταδικασμένος να χάσει. Ο επενδυτής σίγουρα ρισκάρει αλλά άλλο είναι να ρισκάρεις μετά από ορθολογιστικούς υπολογισμούς (έστω και με πιθανότητες σφαλμάτων εκτίμησης) και άλλο να αγοράζεις μετοχές επειδή ακούς τον φίλο σου που σου ψυθυρίζει "...λένε ότι η Πουτανεξ θα ανέβη". Κι ας είναι η Πουτανεξ μόνο μιά σφραγίδα! 'Αρα χρειάζεται εκπαίδευση ο επίδοξος επενδυτής και αυτό θα πρέπει, κάποτε, να τονιστεί με μεγάλη έμφαση από το υπεύθυνο κράτος και τους εμπλεκόμενους φορείς (επιτροπή κεφ/ράς, κεντρική τράπεζα, κ.α.).
2. Είναι αναμφίβολο ότι οι ευθύνες των κομμάτων είναι τεράστιες για τις πρόσφατες τραγικές απώλειες (κλοπή θα έλεγα) περιουσιών στο Χ.Α. Τόσο η τότε κυβέρνηση όσο και αντιπολίτευση έδειχναν φανερά τη χαρά τους για την (παράλογη) άνοδο και μάλιστα έδωσαν το πράσινο φως στις τράπεζες να δίνουν δάνεια προκειμένου να επενδυθούν αυτά σε μετοχές. Και εάν επρόκειτο περί επενδύσεων σε νεοεισερχόμενες εταιρίες να το καταλάβω, θα είχε μιά λογική η προσπάθεια ενίσχυσης της ρευστότητας νέων και υποσχόμενων επιχειρήσεων. Αλλά οι "επενδύσεις" δεν πήγαν καθόλου προς τα ταμεία των επιχειρήσεων άλλά προς τα πορτοφόλια των "παικτών" που είτε ήξεραν τι έκαναν είτε έτυχε να πουλήσουν (πιθανόν από ανάγκη) κατά τη διάρκεια της ανοδικής πορείας. Και μη μου πείτε ότι υποτιθέμενα "βαρβάτοι" οικονομολόγοι (π.χ. Σιμίτης) δεν ήξεραν αυτές τις απλές αλήθειες που αντιλαμβάνομαι με τον κοινό νού, εγώ, ο άσχετος με τα οικονομικά!
3. Οι επενδυτές που έχασαν τα πάντα από τις φούσκες έρχονται τώρα και απαιτούν τα λεφτά τους πίσω. Από ποιόν ακριβώς τα ζητούν; Και ποιός είναι σε θέση να ανεβάσει την αξία των μετοχών τους ώστε να τις πουλήσουν και να πάρουν τα παράλογα ποσά που πλήρωσαν πίσω; Δηλαδή ζητούν να βρεθούν κάποιοι άλλοι, περισσότερο ή το ίδιο κουτοί με αυτούς που θα επωμισθούν τις απώλειες. Να γελάσουμε εδώ;
4. Το περίεργο είναι ότι οι εισαγγελείς δεν βρήκαν κανέναν να φταίει για την ενορχηστρωμένη και επίσημη παραπλάνηση (τι άλλο είναι η απάτη από παραπλάνηση;) των πολιτών. Ούτε πρωθυπουργό, ούτε υπουργούς με λαμπερό χαμόγελο, ούτε επιχειρηματίες κύρους, ούτε υψηλοϊστάμενους της κεντρικής τράπεζας ούτε άλλων τραπεζών (που κέρδισαν χρυσάφι από τις θυγατρικές τους χρηματιστηριακές εταιρίες). Ποιός δεν θυμάται πόσο περήφανος ήταν ο τότε πρωθυπουργός για την εξωφρενική άνοδο που (ήξερε ότι) ήταν αέρας κοπανιστός! Αλλά τον βόλεβε κομματικά να λέει ότι η άνοδος του Χ.Α. δείχνει και άνοδο της οικονομίας (μιάς οικονομίας που δεν παράγει σχεδόν τίποτε).
Αυτά
Δημοσίευση σχολίου