Looters!

Πριν λίγο καιρό παρήγγειλα ένα ιατρικό βιβλίο από το βιβλιοπωλείο ενός καναδικού πανεπιστημίου. Δυστυχώς το πουλούσαν μόνο εκεί και δεν μπορούσα να το βρω πχ στο amazon. Κάνω αρκετά συχνά αγορές βιβλίων μέσω του internet, και ποτέ το παρελθόν δεν είχα αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Το κόστος του βιβλίου ήταν 128 καναδικά δολλάρια συν 30 δολλάρια έξοδα αποστολής.

Μερικές μέρες μετά άρχισε το πανηγύρι. Ένα μεσημέρι δέχομαι ένα τηλεφώνημα:
- Είστε ο κ. Roark;
- Μάλιστα. (όταν με λένε κύριο δεν είναι συνήθως για καλό)
- Από την DHL σας τηλεφωνούμε, από το αεροδρόμιο.
- Μάλιστα.
- Έχει έρθει ένα πακέτο για σας, αλλά επειδή το είδε ο τελωνειακός ότι είναι βιβλία με κόστος πάνω από 45 ευρώ, από χώρα εκτός ΕΕ, το πακέτο πρέπει να εκτελωνιστεί και να πληρώσετε φόρο.
- Στα βιβλία ο φόρος 4% δεν είναι; (καλά δεν είναι και τίποτα το 4%, η χώρα έχει ανάγκες που απαιτούν ένα μίνιμουμ φορολογίας, μακάρι να ήταν για όλα μόνο 4% ο φόρος)
- Μάλιστα. Αν θέλετε μπορεί να σας το εκτελωνίσει ο εκτελωνιστής μας και να έρθει το πακέτο σπίτι αλλά η αμοιβή του είναι 65 ευρώ συν τα έξοδα εκτελωνισμού.
- Προτιμώ να το εκτελωνίσω εγώ τότε. (να είναι καλά οι άνθρωποι που με σκέφτηκαν αλλά 65 ευρώ δεν μου πολυπερισσεύουν)
- Ωραία. Σημειώστε τον αριθμό της φορτωτικής και περάστε με αυτόν από το κτήριό μας στο χώρο εμπορευμάτων του αεροδρομίου, εργάσιμες ώρες και μέρες.
- Δηλαδή απόγευμα δεν μπορώ; (δεν σκέφτηκε κανείς ότι μπορεί κάποιος το πρωί να ...δουλεύει;)
- Όχι δεν γίνεται, το τελωνείο είναι ανοικτό μόνο μέρχι το μεσημέρι. Ελάτε μόνο σύντομα γιατί μετά τις 3 μέρες θα πληρώσετε και έξοδα φύλαξης του πακέτου στην αποθήκη μας.
- Θα έρθω αύριο. (άντε να υποχρεωθώ τώρα στον ύπαρχο)

Αναγκάστηκα λοιπόν να πάρω μια μέρα άδεια από την υπηρεσία (που σημαίνει αν ήμουν εργαζόμενος θα έχανα ένα μεροκάματο). Πήρα το μετρό, πήγα Εθνική Άμυνα και από κει με λεωφορείο στο Αεροδρόμιο (70 λεπτά συν 3 ευρώ). Στη διαδρομή θαύμαζα την Αττική Οδό, με όλες τις γέφυρες και τους κόμβους της, και σκεφτόμουν δε μπορεί, και εμείς γινόμαστε σιγά σιγά πολιτισμένη χώρα.

Έφτασα στο El Venizelos και περπάτησα ως την DHL, όπου στα γραφεία περιπλανήθηκα μέχρι κάποιος να μου εξηγήσει σε ποιά ουρά να σταθώ. Σημειωτέον ήμουν ο μόνος πολίτης ανάμεσα σε επαγγελματίες εκτελωνιστές. Φτάνω μετά από 3 τέταρτα και βάλε στην ουρά στο γκισέ:
- Γειά σας
- Καλημέρα σας. Λέγομαι Roark. Με πήραν τηλέφωνο από εδώ και μου είπαν να περάσω να εκτελωνίσω ένα πακέτο που ήρθε για μένα. Ορίστε ο αριθμός της φορτωτικής.
- Μάλιστα, μισό λεπτό (που φυσικά έγιναν αρκετά λεπτά). Ορίστε τα χαρτιά σας. 21 ευρώ και πενήντα λεπτά παρακαλώ. (Looters!)
- Συγνώμη; (δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έγινε)
- Είναι τα πρακτορειακά δικαιώματα για να πάρετε τα χαρτιά σας.
- Σοβαρολογείτε; Εγώ σας έχω ήδη πληρώσει 30 δολλάρια για να μου φέρετε το πακέτο σπίτι και σεις με αναγκάσατε να έρθω μέχρι εδώ και θα σας δώσω άλλα 21,5 ευρώ; (πώς γίνεται ολόκληρο ταξίδι από την Αμερική μέχρι το σπίτι μου να αξίζει όσο να μου δώσουν τα χαρτιά της φορτιτικής, σκέφτηκα ο αφελής)
- Άμα θέλετε κάντε στην άκρη και θα επικοινωνήσει μαζί σας η υπεύθυνος.

Έκανα στην άκρη και περίμενα. Κάποια στιγμή η υπεύθυνος μας θυμήθηκε (δεν την κατηγορώ, είχε και άλλες δουλειές να ασχοληθεί):
- Γειά σας.
- Γειά σας.
- Τι πρόβλημα υπάρχει;
- Συγνώμη, αλλά εδώ στο γκισέ μου ζητάνε να δώσω 21,5 ευρώ, για να πάρω ένα πάκο χαρτιά του πακέτου μου, για το οποίο σας έχω ήδη πληρώσει να μου το φέρετε σπίτι. (αυτή θα με καταλάβει, θα βρω το δίκιο μου είπα)
- Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει κάτι. Είστε υποχρεωμένος να πληρώσετε πρακτορειακά δικαιώματα.
- Αν δεν τα πληρώσω; (Ποιά δικαίωματα; Δηλαδή στην Γαλλική Επανάσταση φώναζαν Liberte, Egalite, Practorite; Σε ποιά Χάρτα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι καταχωρημένα;)
- Θα επιβαρυνθείτε με τα έξοδα παραμονής του πακέτου στην αποθήκη μας μέχρι να τα πληρώσετε.

Μετά από αρκετή ώρα καβγά, είπα να πληρώσω. Τα νεύρα μου αξίζουν περισσότερο από 21,5 ευρω. Ας το καταπιούμε. Η υπάλληλος του γκισέ μου δίνει τα χαρτιά:
- Με αυτά τα χαρτιά πηγαίντε στο βάθος, την αποθήκη που είναι ένα γραφείο του τελωνείου.
- Για να δούμε...

Πάω στο βάθος, βρίσκω το γραφείο του τελωνείου που ήταν ένα προκάτ κοντεϊνερ μέσα στην τεράστια αποθήκη. Αφού περίμενω σε μια μικρή ουρά φτάνω στο πρώτο γκισέ:
- Γειά σας.
- Καλημέρα. Ήρθε ένα πακέτο για μένα αλλά επειδή η αξία του ξεπερνάει τα 45 ευρώ μου το κράτησαν για εκτελωνισμό. Να τα χαρτιά που μου έδωσαν από το προηγούμενο γκισέ.
- Φέρτα δω.

Ο υπάλληλος πήρε τα χαρτιά και άρχισε να συμπληρώνει. Η συμπλήρωση του πήρε κάνα εικοσάλεπτο που από ότι κατάλαβα ήταν δική μου δουλειά να το κάνω.
- Ξέρετε, έχω παραγγείλλει άπειρες φορές βιβλία πολύ μεγαλύτερης αξίας από το internet, ποτέ δεν είχα ταλαιπωρηθεί έτσι. Όταν τα παραγγέλνω με το ταχυσρομία έρχονται πάντα χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση.
- Σοβαρά; Πρώτη φορά το ακούμε. Δεν το αναφέρεις στα κεντρικά το κανονίσουν;
- Δεν είναι να ανοίγεις εδώ το στόμα σου...

Αφού τελείωσε συμπλήρωση, πήγα στο διπλανό γκισέ όπου μου γέμισαν τα χαρτιά σφραγίδες. Μετά με έστειλαν σε μια θυρίδα στη αποθήκη όπου περίμενα να ελέγξουν αν πράγματι υπήρχε πακέτο για μένα και μου έδωσαν και άλλα χαρτιά-αποδείξεις. Με όλα αυτά με έστειλαν κάτω στο κεντρικό τελωνείο να πληρώσω και να ξαναγυρίσω. Αφού περπάτησα 2 χλμ από το κτήριο της DHL ως το τελωνείο, μπήκα σε μια ουρά για το πρώτο γκισε: σφραγίδες. Δεύτερο γκισέ: σφραγίδες. Τρίτο γκισέ: σφραγίδες. Στο τέταρτο γκισέ έχασα τα χαρτιά μου καθώς πήγαιναν από γραφείο σε γραφείο εσωτερικά και σφραγίζονταν. Μετά από κάμποση ώρα αναμονής πήρα το πακέτο από ένα πέμπτο γκισέ. Με αυτά πήγα στο γκισέ της Τράπεζας της Ελλάδος για να πληρώσω:

Για βιβλίο αξίας 79 ευρώ με 4% φόρο πόσο πλήρωσα; Όποιος νομίζει ότι έμαθε μαθηματικά στο σχολείο μάλλον πρέπει να το ξανσκεφτεί. Ξεχάστε την απλή μέθοδο των τριών. Εδώ έχουμε την απλή μέθοδο των κλεφτών: 8,95 ευρώ! Έχουμε και λέμε: 79ευρώ βιβλία συν 60 ευρώ ναύλα (Looters! Τι; Πώς; Από που;): σύνολο 140 ευρώ. Το 4% του 140 βγαίνει 5,95 ευρώ. Σε αυτό προσθέτουμε 3 ευρώ δικαιώματα ΑΔΤΕ (Looters! τώρα κατάλαβα τι εννοούν σε αυτή τη χώρα δικαίωμα. Δικαίωμα ονομάζεται οτιδήποτε επιτρέπει σε κάποιον να βάζει χέρι στο πορτοφόλι σου) έχουμε 8,95 ευρώ! Τι να κάνω, είχα φάει ήδη 4 ώρες στο αεροδρόμια από ουρά σε ουρά οπότε είπα να πληρώσω να τελειώνω. Με την απόδειξη πήγα σε άλλο γκισέ όπου μου την σφραγίσανε και πήρα των δρόμο των 2 χλμ της επιστροφής στην DHL.

Εκεί πήγα στη θυρίδα της αποθήκης όπου μου σφράγισαν πάλι ότι χαρτιά κουβαλούσα και με έστειλαν σε ένα άλλο γκισέ να πληρώσω εργατικά:
- Συγνώμη. Σας έχω πληρώσει ήδη 30 δολλάρια για να μου το φέρετε σπίτι και άλλα 21,5 ευρώ εδώ πριν.
- Ναι αλλά αυτά εδώ είναι τα εργατικά έξοδα της αποθήκης. (Looters!)
- Μα που είπαν είναι δωρεάν για 3 μέρες.
- Η φύλαξη ναι, τα εργατικά όχι.

Πήγα στο γκισέ για τα εργατικά όπου πλήρωσα άλλα 5,90 ευρώ. Με την απόδειξη γύρισα στην αποθήκη όπου πήρα επιτέλους το βιβλίο (το οποίο και μίσησα μετά την τόση ταλαιπωρία που μου στοίχισε).

Πήρα το δρόμο για το σπίτι όπου έδωσα άλλα 3 ευρώ για το λεωφορείο (το οποίο ισχύει υποτίθεται για όλες τις διαδρομές με λεωφορείο για 24 ώρες, αλλά μόνο για μια διαδρομή στο αεροδρόμιο) και 70 λεπτά στο μετρό. Σε όλη την διαδρομή σκεφτόμουν μήπως πήρα λάθο κατεύθυνση. Μήπως, μια και ήμουν στο αεροδρόμιο, να έπαιρνα ένα αεροπλάνο μακριά από αυτό το φρενοκομείο.

Για φόρο 3,16 ευρώ η ελληνική γραφειοκρατία και οι κάθε λογής κλέφτες που την εκμεταλλεύονται μου κόστισαν: 0,7 + 3 + 21,5 + 8,95 + 5,9 + 3 + 0,7 = 43,75 ευρώ!!! Συν τα νεύρα την απώλεια μιας εργάσιμης μέρας!

Αυτό είναι το ελληνικό κράτος, οι ρυθμίσεις, η γραφειοκρατία και τα «δικαιώματα» που δίνει σε διάφορους να κλέβουν τα χρήματά μας. Ακόμα και μεγάλες εταιρίες, που στο εξωτερικό προσφέρουν άριστες μεταφορές σε ασήμαντο κόστος, εδώ γίνονται μέρος του γραφειοκρατικού μηχανισμού που μας καταληστεύει.

Είναι ακόμα ένα μικρό παράδειγμα του τι γλυτώνουμε στις συναλλαγές μας με χώρες της ΕΕ (ήθελα και καναδικό βιβλίο τρομάρα μου) χάρη στην κοινή αγορά.

Δεν θα σχολιάσω τα εμπόδια στην διάχυση των ιδεών, την μεταφορά της γνώσης ή την επιστημονική πρόοδο. Η γραφειοκρατεία πνίγει σαν φίδι κάθε απόπειρα προόδου της ελληνικής κοινωνίας. Άλλωστε η ανάπτυξη, η εφευρετικότητα, η επιχειρηματικότητα, η γνώση κτλ δεν έχουν «δικαιώματα» σε αυτήν την χώρα...