Ο Λένιν και ο Αλογοσκούφης

Νέο άρθρο

του συντρόφου Ρουμπασώφ

Το 1921, ο Βλάντιμιρ Ίλιτς Λένιν, υπό το βάρος των δυσεπίλυτων προβλημάτων που είχαν συσσωρεύσει οι οικονομικές επιλογές του λεγόμενου «πολεμικού κομμουνισμού», εισήγαγε την περίφημη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ).

Εκκινώντας από το 1918, οι οικονομικές εξουσίες περνούν στα τοπικά συμβούλια και τα σοβιέτ, με στόχο την άμεση μετάβαση στην κομμουνιστική κοινωνία. Ο επαναστατικός οίστρος των μπολσεβίκων έφτασε μέχρι την προσπάθεια αντικατάστασης του χρήματος και την εγκαθίδρυση της ανταλλακτικής οικονομίας. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά και σύντομα κατέστη αναγκαίο να αποκατασταθούν μερικώς οι εμπορευματικές σχέσεις και να επιτραπεί η περιορισμένη ατομική ιδιοκτησία. Όλα αυτά βέβαια υπό τον δρακόντειο έλεγχο του κράτους, σύνθεση που οδήγησε σε αυτό που οι μαρξιστές συχνά ονομάζουν κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό.

Η σημερινή κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή φαίνεται να αντιλήφθηκε έστω και καθυστερημένα πως, υπό το βάρος των οικονομικών αδιεξόδων (συνέπεια ως ένα βαθμό της δικής της οικονομικής απογραφής), η απραξία ως επιλογή διακυβέρνησης, καλυπτόμενη από το μετέωρο ιδεολόγημα του «μεσαίου χώρου», και εμφανίζεται αποφασισμένη «να σπάσει αβγά», άλλη μία περίφημη φράση του λενινιστικού λεξιλογίου...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*