Πέμπτη, Ιουνίου 16, 2005

Νέα νίκη για το εργατικό κίνημα (και τον Αλέκο Αλαβάνο προσωπικώς)

Ελάχιστες μέρες έχουν περάσει από τότε που η ελληνική Αριστερά και οι καρατζαφέρηδες δήλωναν την ικανοποίηση τους για τα δύο "όχι" στο ευρωσύνταγμα. Και εντάξει, για το ΚΚΕ δεν τίθεται θέμα, είναι εδώ και δεκαετίες εκτός πραγματικότητας και πάντα υποστήριζει σχεδόν ενστικτωδώς ο,τιδήποτε συντηρητικό, σκοταδιστικό, αντιεκσυγχρονιστικό. Αυτό που είχε ξενίσει περισσότερο ήταν η στάση του Συνασπισμού- ο κυρ Αλέκος Αλαβάνος έκανε σαν να ήταν περίπου προσωπική του υπόθεση το γαλλικό "όχι". Τι στις τηλεοράσεις έβγαινε πριν το δημοψήφισμα, τι πορείες οργάνωνε στην γαλλική πρεσβεία, τι συνεντεύξεις τύπου έδινε υπέρ του "όχι" (για να επηρεάσει ποιον άραγε; τον γαλλικό λαό;). Μετά δε το δημοψήφισμα, ξέφυγε κανονικά. Έβγαινε στα κανάλια να κάνει δηλώσεις νυχτιάτικα, με ύφος αλαφιασμένο, με τα λίγα του μαλλιά ανακατεμένα (για να τονίσει ότι κάτι συνταρακτικό, κάτι έκτακτο έχει συμβεί, σαν να έχει γίνει επανάσταση ή κάτι τέτοιο), με κάτι γαλλικά αυτοκόλλητα κολλημένα στο καρό του σακκάκι, περιχαρής σαν ο γαλλικός λαός να ψήφισε αυτόν προσωπικά.
Μάθαμε λοιπόν, από τους πανηγυρισμούς των ελλήνων αριστερών εκείνες τις μέρες, ότι το "όχι" ήταν καλό και προοδευτικό, διότι θα οδηγούσε σε ένα νέο, πιο δημοκρατικό και προοδευτικό ευρωσύνταγμα. Ότι οι ευρωπαϊκές ελίτ θα έπαιρναν το μήνυμα από την λαϊκή εξέγερση, θα έσκιζαν τις "νεοφιλελεύθερες ντιρεκτίβες" τους και θα οδηγούσαν σε μια πιο σοσιαλδημοκρατική, αν όχι σοσιαλιστική, ευρώπη.
Κάποιοι λίγοι έλεγαν ότι αυτά είναι μαλακίες, ότι στην ουσία νέο σύνταγμα δεν πρόκειται να υπάρξει (κι αν ακόμη υπήρχε πολιτική βούληση για νέο σύνταγμα, οι διαδικασίες θα έπαιρναν χρόνια). Οι άνθρωποι που έλεγαν αυτές τις αρλούμπες περί νεου πιο προοδευτικού συντάγματος, απλώς δεν ήξεραν τι έλεγαν. Οι συλλογισμοί τους δεν στηρίζονταν πουθενά. Το αν η ευρώπη θα πάει σε πιο φιλελεύθερη ή πιο "αριστερή" κατεύθυνση, είναι και θέμα συσχετισμών. Μετά το "όχι", το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα βγαίνει αποδυναμωμένο- και φαίνεται ότι αργά ή γρήγορα (μάλλον γρήγορα) ο Σαρκοζί θα τα σαρώσει όλα. Στην Γερμανία το SPD αποδυναμώνεται επίσης και μάλλον το φθινόπωρο θα παραχωρήσει την εξουσία στους χριστιανοδημοκράτες. Οι δύο μεγάλες χώρες, που εκφράζουν την "καρδιά" της ευρωπαϊκής υπόθεσης, τραβάνε προς τα "δεξιά" (όπως το έχουν στο μυαλό τους οι αλαβαναίοι). Με αυτό το δεδομένο, από ποιον περιμένουν οι προοδευτικοί διανοούμενοι (δηλαδή ο Ζουράρις και ο Δελαστίκ) να οδηγήσει την ευρώπη σε πορεία αντίθετη του φιλελευθερισμού; Από τον Τόνι Μπλερ; Από τον Μπερλουσκόνι; Από τους πολωνούς, τους τσέχους, τους μαλτέζους;
Χρειάστηκαν μόλις 10 μέρες για να αποδειχθούν πόσο αβάσιμοι ήταν οι "αριστεροί" πανηγυρισμοί για το "όχι". Το ευρωσύνταγμα παγώνει χωρίς κανείς να συζητάει για ένα νέο σχέδιο ευρωσυντάγματος, ο κοινοτικός προυπολογισμός δεν αυξάνεται, οι διαρθρωτικές αλλαγές στις ευρωπαϊκές οικονομίες εξαπλώνονται πιο γρήγορα, και η φιλελεύθερη προσέγγιση που επικαλείται ο Μπλερ κερδίζει έδαφος (ενώ η Ελλάδα ειδικότερα, θα πάρει λιγότερα από το τέταρτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης- γύρω στα 14-18 δισ ευρώ όταν από το Γ' ΚΠΣ είχε πάρει κάπου 25 δις- ενώ θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να απορροφηθούν αυτά τα κονδύλια, αφού οι κανονισμοί που θα συνοδεύουν την απορρόφηση τους γίνονται πολύ πιο αυστηροί).
Αυτό είναι το κέρδος "των λαών" από το "όχι" στο ευρωσύνταγμα.
Ακούσατε εσείς κανέναν σοβαρό άνθρωπο στην ευρωπαϊκή ένωση να συζητάει για "ευρώπες των λαών" και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες που λέει εδώ ο κυρ Αλέκος και ο κυρ Λαφαζάνης;
Και ποια είναι η απάντηση των βελούδινων αυτών διανοούμενων; Μήπως να ξανασκεφτούν το ενδεχόμενο να λένε μαλακίες; Όχι βέβαια! Αντί να βγουν και να πουν ότι έκαναν λάθος εκτίμηση για το πού θα οδηγηθούν οι εξελίξεις μετά το "όχι", οργανώνουν σήμερα το απόγευμα διαδήλωση (ο Συνασπισμός και κάποιοι άλλοι) έξω από τα γραφεία της ευρωπαϊκής ένωσης στην Αθήνα με αίτημα, μεταξύ άλλων, την ..."αύξηση του κοινοτικού προϋπολισμού στο 5%".
Δηλαδή αφού καταγάγαμε λαμπρή νίκη ενάντια στο διευθυντήριο των βρυξελλών, (τους ξεφτιλίσαμε μιλάμε) τώρα απλώνουμε πάλι το χεράκι για να ζητιανέψουμε παραπάνω λεφτουδάκια.
Από νίκη σε νίκη πάει το κίνημα...

17 σχόλια:

GreekForum είπε...

Ειδικά αυτό το περί αύξησης του κοινοτικού προϋπολογισμού στο 5% δεν το είχα ακούσει. Για τους μη γνωρίζοντες η μάχη γίνεται για το πόσο θα μειωθεί από το 1,27% (του συνολικού ΑΕΠ της Ένωσης) που είναι -τυπικά- σήμερα. 1, 1,07, κάπου εκεί...
Αλλά οι λαϊκές μάζες δεν ξεσηκώνονται με αιτήματα του τύπου 1,43% (π.χ.)
Αντί για πανώ θα πρέπει να κρατάνε από ένα δίσκο ο καθένας (για την επαιτεία).

S G είπε...

5% !!!!!
αυτο ειναι ο ορισμος της γραφικοτητος!

Αν ημουν Γερμανος θα ελεγα, Ευχαριστως να ανεβει στο 5%. Αλλα τα επιπλεον λεφτα θα τα βαλετε ΕΣΕΙΣ!

talos είπε...

konfet δεν είμαι σίγουρος αν είσαι απογοητευμένος ψηφοφόρος του ΣΥΝ, ή έχεις κάποια προηγούμενα με τον Αλαβάνο, πάντως κάνεις και συ σαν να είναι όντως προσωπική του ευθύνη η επικράτηση του "όχι" στην Γαλλία. Διότι αν δεν είναι, προς τι όλο αυτό; Εγώ προσωπικά χαίρομαι για την σαφή επανατοποθέτηση του ΣΥΝ στην αριστερά, μετά από μακρά περίοδο που υπήρξε χαλάκι των νεοφιλελεύθερων σοσιαλιστών μας.

Παρεμπιπτόντως να σου πω ότι κατασκευάζεις αυτό που οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν straw-man. Αντιπαρατίθεσαι δηλαδή όχι σε κάτι που έχει πει όντως κάποιος αλλά σε μια θέση που κατασκευάζεις για να σε διευκολύνει στην αντίκρουσή της. Π.χ. κανένας δεν έλεγε ότι θα υπήρχε νέο σχέδιο Συντάγματος σε λιγότερο από ένα μήνα (ή καν σε δυο-τρία χρόνια). Κανένας δεν έλεγε ότι άμεσο αποτέλεσμα του Όχι θα ήταν η "ευρώπη των Λαών". Το να σπεύδεις να κινδυνολογείς "είδατε πέρασαν κιόλας 20 μέρες και κανένας δεν έχει φέρει καινούριο σχέδιο συντάγματος" κρίνεται μάλλον υπερβολικό.

Αλλά ακόμα παρακάτω λες "ο κοινοτικός προυπολογισμός δεν αυξάνεται, οι διαρθρωτικές αλλαγές στις ευρωπαϊκές οικονομίες εξαπλώνονται πιο γρήγορα, και η φιλελεύθερη προσέγγιση που επικαλείται ο Μπλερ κερδίζει έδαφος".
Να υποθέσω ότι αν κέρδιζε το "Ναι" ο κοινοτικός προϋπολογισμός θα αυξανόταν, οι διαρθρωτικές αλλαγές θα επιβραδύνονταν και η φιλελεύθερη προσέγγιση που επικαλείται ο Μπλαιρ (ο οποίος υποστήριζε το Σύνταγμα) θα έχανε έδαφος (παρά το ότι θα είχε μόλις επικροτηθεί);

Λες ακόμα (και εδώ συμφωνώ) ότι "Το αν η ευρώπη θα πάει σε πιο φιλελεύθερη ή πιο "αριστερή" κατεύθυνση, είναι και θέμα συσχετισμών."
Πράγματι. Γι' αυτό η αριστερά δεν είχε κανένα συμφέρον να παγιώσει τους σημερινούς, δυσμενείς για αυτήν συσχετισμούς, σε επίπεδο μιας (εξαιρετικά δύσκολης για να αλλάξει) συνταγματικής συνθήκης. Απλό έτσι;

Εξ ίσου αστήρικτη είναι η πρόβλεψη για την Γαλλία (μέχρι το 2007 ποιος ζει ποιος πεθαίνει - και ο Σαρκοζύ στο υπουργείο εσωτερικών μόνο τους ξενόφοβους μπορεί να συσπειρώσει)... Ενώ για την Γερμανία, ο Σρέντερ την είχε βάψει *ασχέτως* από το Γαλλικό δημοψήφισμα.

Ακούσατε εσείς κανέναν σοβαρό άνθρωπο στην ευρωπαϊκή ένωση να συζητάει για "ευρώπες των λαών" και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες...

Όχι, οι "σοβαροί άνθρωποι" εξάλλου στην Γαλλία (υπό την ολοκληρωτικού τύπου μιντιακή ενθάρρυνση των οικονομικών ελίτ) ψήφισαν υπέρ του "Ναι". Κάτι ψωμολύσσηδες εργάτες και υπάλληλοι ψήφισαν σε ποσοστά 80 και 70% αντίστοιχα υπέρ του Όχι. Άλλωστε οι εν λόγω "σοβαροί άνθρωποι" έχουν σαν βασική έγνοια να *διευρύνουν* το δημοκρατικό έλλειμμα της ΕΕ, αποσπώντας ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι των αποφάσεων περί τα οικονομικά από την δημοκρατική δικαιοδοσία του χύδην όχλου.

Τέλος δεν ξέρω για τους "αλαβαναίους" αλλά εγώ, (ως "βελούδινος διανοούμενος" εικάζω; - εσύ βρε konfet στο Πέραμα στην Ζώνη δουλεύεις;) δεν περιμένω κανέναν Ηγέτη να με οδηγήσει πουθενά. Οι ηγέτες είναι για τα πρόβατα. Εγώ ελπίζω (μακρινή ελπίδα) στην αφύπνιση των πολιτών. Και τέτοιες εκδηλώσεις μαζικής ανυπακοής στα κελεύσματα των ΜΜΕ και των "ορθοφρόνων", δεν μπορεί παρά να με γεμίζουν χαρά.

S G είπε...

ταλω μιλας για αφυπνιση του κοσμου λες και υπαρχει μια σκοτεινη δυναμη που δολοπλοκει για να τους φαει. Ο κοσμος δεν κοιμαται, ισως δεν εχει καλη πληροφορηση. Και δεν υπαρχει καμμια σκοτεινη δυναμη που δολοπλοκει. Ισα ισα ο κοσμος ειναι στην καλυτερη στιγμη του ολων των εποχων, κοινωνικα, οικονομικα, εκπαιδευτικα, δημοκρατικα. Δεν καταλαβαινω τις ατακες: Ενας αλλος κοσμος ειναι δυνατος...

Η πιστη σου οτι ο κοσμος κοιμαται και οτι υπαρχει μια αληθεια εντελως διαφορετικη απο αυτο που βλεπουν ειναι βαθια ελιτιστικη. Και ισως θα επρεπε μετα απο 200 χρονια διαψευσης των αριστεριστων να ανανεωσεις τις αποψεις σου. Στα οικονομικα πιστευουμε αρκετα στις ορθολογιστικες προσδοκιες. Οι αριστεριστες ομως ειναι μεγαλη εξαιρεση, προσδοκουν συνεχως σαν τους Χιλιαστες μια αφυπνιση, ανασταση, δευτερα παρουσια. Δεν θα ερθει! Αφηστε τα ονειρα και αρχιστε την δουλεια!

talos είπε...

ταλω μιλας για αφυπνιση του κοσμου λες και υπαρχει μια σκοτεινη δυναμη που δολοπλοκει για να τους φαει

Η αφύπνιση έχει σχέση με τον ύπνο και όχι με σκοτεινές δυνάμεις. Πράγματι, πολίτες που δεν διεκδικούν να ορίσουν οι ίδιοι τις τύχες τους αλλά συμμετέχουν παθητικά ως θεατές δεν είναι πολίτες. Είναι υπηκόοι. Ο λόγος που ο κόσμος είχε προοδεύσει όσο είχε προοδεύσει ήταν η άρνηση της απάθειας. Την ευμάρεια δεν την χάρισε κανείς. Δεν ήταν αναγκαίο αποτελέσματα κάποιου "συστήματος", ούτε του καπιταλισμού ούτε της σοβιετικής ολιγαρχίας. Ήταν αποτέλεσμα αιματηρότατων αγώνων. Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος είναι αδρανής και κάποια βασικά δημοκρατικά δικαιώματα (και οικονομικά) έχουν χαθεί στα συμφέροντα κάποιων ελίτ. Αυτό θα πρέπι να διορθωθεί.

Η πιστη σου οτι ο κοσμος κοιμαται και οτι υπαρχει μια αληθεια εντελως διαφορετικη απο αυτο που βλεπουν ειναι βαθια ελιτιστικη.
Ελιτίστικη; Η δικιά μου; Εγώ θέλω να μην υπάρχουν ελίτ. Αφεντικά και δούλοι. Απλώς λέω ότι στο βαθμό που δεν υπάρχει συλλογικότητα, οι δικές σου απόψεις θα θριαμβεύουν εις βάρος της ευημερίας των πολλών και της ισότητας (και άρα της δημοκρατίας). The price of freedom is eternal vigilance που έλεγε ο άλλος...
Και ισως θα επρεπε μετα απο 200 χρονια διαψευσης των αριστεριστων να ανανεωσεις τις αποψεις σου.

Δικαίωσης θες να πεις. Από το οκτάωρο ως το τέλος της παιδικής εργασίας, και από την απο-αποικιοποίηση μέχρι το κράτος πρόνοιας οι αγώνες των "αριστεριστών" εξασφάλισαν σε κάποια μέρη του κόσμου το βιοτικό επίεδο που θέλεις να πιστεύεις ότι έφερε ο "καπιταλισμός" από μόνος του. Αν δεν υπήρχαν αυτοί (αν δηλαδή ο κόσμος δεν εξεγείρετο) θα δούλευε ο κόσμος 18 ωρα, χωρίς διάλλειμα για κατούρημα , όπως στην Λατινική Αμερική, στο Πακιστάν και την Ινδονησία. Θα παίρναμε δε ένα πιάτο ρύζι για αμοιβή.

Οι αριστεριστες ομως ειναι μεγαλη εξαιρεση, προσδοκουν συνεχως σαν τους Χιλιαστες μια αφυπνιση, ανασταση, δευτερα παρουσια.
Καθόλου - πολιτική κάνουμε. Εγώ αντίθετα με σένα, δεν ισχυρίζομαι ότι βρισκόμαστε ή θα βρεθούμε ποτέ στον καλύτερο δυνατό από όλους τους δυνατούς κόσμους. Απλά ελπίζω σε μια θεμελιωδώς δημοκρατικότερη παγκόσμια και τοπική τάξη.

Αφηστε τα ονειρα και αρχιστε την δουλεια!
Είπε ο ιδιοκτήτης βαμβακοφυτείας στην Αλαμπάμα, στους δυσανασχετούντες μαύρους σκλάβους του ;-)

S G είπε...

"Την ευμάρεια δεν την χάρισε κανείς. [...]Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος είναι αδρανής και κάποια βασικά δημοκρατικά δικαιώματα (και οικονομικά) έχουν χαθεί στα συμφέροντα κάποιων ελίτ."

ποια τελευταια χρονια ακριβως? Ποια δικαιωματα εχουν χαθει? Τα εισοδηματα μας ειναι τα καλυτερα στην ιστορια!

Και ελπιζω να μην το εννοεις σοβαρα οτι χωρις τους αριστεριστες θα πληρωνομασταν ενα πιατο φακης...
Θες να κανουμε μια στατιστικη συσχετιση ποσοστου αριστεριστων και μεσου μισθου στον κοσμο?

"Είπε ο ιδιοκτήτης βαμβακοφυτείας στην Αλαμπάμα, στους δυσανασχετούντες μαύρους σκλάβους του ;-)"

αυτο ειναι το προβλημα σας. Νομιζετε οτι καποιος σας κλεβει, νομιζετε οτι η εργασια ειναι σκλαβια...
Κανεις δεν σας χρωστα, κανεις δεν σας κλεβει. Εισαστε οτι καταφερετε μονοι σας, πληρωνεστε οτι παραγετε!

Αυτο που ντρεπεστε να παραδεχθειτε ειναι οτι οσο οι αριστεριστες πνιγονται στην αρλουμπολογια και στο ταβλι, καποιοι πνιγονται στην δουλεια, δινουν την ζωη τους για να παραξουν. Ναι εχουν σκοπο το κερδος, αλλα μαζι με αυτους ανεβαινουμε ολοι. Αυτοι ειναι οι ανθρωποι που φερνουν αναπτυξη, αυτοι ειναι οι ανθρωποι που προσφερουν δουλειες και ναι, αυτοι ειναι οι ανθρωποι που κανουν περιουσιες.

Οχι εμεις. Και να τους βριζουμε ειναι τουλαχιστον κοντοφθαλμο, αν οχι αγνωμοσυνη...

subterranean είπε...

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν καταλαβαίω ακρτιβώς αυτά που λες talos και ουσιαστικά αναπαράγεις μια στερεότυπη ρητορεία.
π.χ. : "Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος είναι αδρανής και κάποια βασικά δημοκρατικά δικαιώματα (και οικονομικά) έχουν χαθεί στα συμφέροντα κάποιων ελίτ. Αυτό θα πρέπι να διορθωθεί."
Όπως επισημαίνει και ο SG πόσα χρόνια είναι αδρανής ο κόσμος και ποια δημοκρατικά δικαιώματα έχουν χαθεί και το ποιό σημαντικό από όλα είναι ποια είναι επιτέλους αυτή η ελίτ. Μπορείς να είσαι λίγο συγκεκριμένος; Μπορείς να μου δώσεις μερικά ονόματα; (Ποτέ δεν ξέρεις ίσως κάποιος γνωστός μου είναι σε αυτή την ελίτ!!)

Δεύτερον: "Απλώς λέω ότι στο βαθμό που δεν υπάρχει συλλογικότητα, οι δικές σου απόψεις θα θριαμβεύουν εις βάρος της ευημερίας των πολλών και της ισότητας (και άρα της δημοκρατίας)."

Εγώ αντιθέτως πιστεύω ότι αν δεν υπάρχει ατομικότητα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προασπίσουμε και να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας. Αν δε θεωρήσουμε την ατομικότητα και την ατομική διεκδίκηση ως το απόλυτο θεμέλιο της δημοκρατίας αλλά τη "συλλογικότητα" τότε είμαστε ιδιαίτερα ανίσχυροι άνα πάσα στιγμή στις ορέξεις των πλειοψηφιών. Πολλά εγλήματα έχουν διακιολογηθεί στο όνομα του κοινού συμφέροντος.
Επίσης υπονοείς ότι η ισότητα είναι απαραίτητη για τη δημοκρατία. Δε διαφωνώ αρκεί να μου εξηγήσεις για ποια ισότητα μιλάς. Εννοείς ισότητα ευκαιριών ή ισότητα αποτελέσματος; Είναι τυπική η θέση αριστερών και αριστεριζόντων ότι η ισότητα ευκαιριών ισοδυναμεί με ισότητα στο τελικό αποτέλεσμα και ισότητα στην ευμάρεια των πολιτών, πράγμα το οποίο είναι αδύνατο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι σε εργατικότητα, εξυπνάδα, υπευθυνότητα κτλ, κτλ.

Τέλος ο SG έχει απόλυτο δίκαιο όταν σε χαρακτηρίχει ως έχοντα ελιτίστικη νοοτροπία καθώς σε αυτά που γράφεις υπονοείς ότι σε μια εποχή όπου στις σύγχρονες κοινωνίες έχουμε την ευχέρεια της πολύπλευρης πληροφόρησης από διάφορα μέσα και φορείς, πως οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σε χειμερεία νάρκοι και μόνο λίγοι ομοϊδεάτες σου κατέχετε την πραγματική αλήθεια. Νομίζω ότι υποτιμάς πολύ την κοινή λογική των περισσότερων ανθρώπων.

Α ναι.. Και το τελευταίο:

"Είπε ο ιδιοκτήτης βαμβακοφυτείας στην Αλαμπάμα, στους δυσανασχετούντες μαύρους σκλάβους του"

Τυχαίνει να έχω γεννηθεί στην Αλαμπάμα (και μάλιστα αυτή τη στιγμή είμαι εκεί)και πλέον δεν έχουμε βαμβακοφυτείες και ούτε έχουμε μαύρους σκλάβους στα χωράφια μας αλλά μεξικανούς μετανάστατες μιας και δουλεύουν για λιγότερα λεφτά!!

talos είπε...

konfet: παραμένω απολύτως ψύχραιμος.

Δεν κατάλαβα αν είσαι θυμωμένος με τον ΣΥΝ επειδή η παλιά ηγετική του ομάδα τον είχε (ή ήθελαε να τον) προσκολλήσει στο ΠΑΣΟΚ, ή επειδή αποφάσισε "αριστερή στροφή" σε επίπεδο ηγεσίας. Η διαδικασία πάντως με την οποία συνέβη η τελευταία ήταν σύμφωνη με το καταστατικό του κόμματος. Συμβαίνουν αυτές οι αλλαγές σε δημοκρατικά κόμματα, αλλά επιδή ο ΣΥΝ είναι το μόνο τέτοιο στην χώρα μας καταλαβαίνω ότι μπορεί κανείς να μην είναι εξοικειωμένος με τις διαδικασίες αυτές.

- Αν καταλαβαίνω καλά λες ότι αν έβγαινε το "Ναι", ο Σαρκοζύ θα έπαυε να είναι ο δημοφιλέστερος πολιτικός της Δεξιάς στην Γαλλία, η Μέρκελ θα καταποντιζόταν στις δημοσκοπήσεις, Η Βρετανία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με τα λεφτά που της ζητάνε, θα επιβραδυνόταν οι διαρθρωτικές αλλαγές, ενώ ο μπλαιρισμός θα αποδυναμωνόταν από την υπερψήφιση ενός μπλαιρικού συντάγματος (ενώ ενισχύθηκε από την καταψήφισή του).
Δεν συμφωνώ - και δεν έχεις παραθέσει κάποιο επιχείρημα για να πειστώ...

- Επίσης θεωρείς ενδεικτικό για το μέλλον ότι κανείς δεν έχει προτείνει (20 μέρες μετά και ενώ ήδη δεν ξέρουν τι θα κάνουν το προηγούμενο) καινούριο σύνταγμα. Εγώ από την άλλη θα έλεγα να περιμένουμε λίγο (δυο-τρία χρόνια) πριν βγάλουμε συμπεράσματα.

- Ο Λεπέν πήρε 19% (νομίζω;). Το όχι 55%... Υπάρχει μια διαφορά. Αν εννοείς ότι στην Γαλλία οι Τροτσκιστές και οι Κομμουνιστές και οι Σοσιαλιστές και οι Πράσινοι έχουν συμπήξει *μέτωπο* με τον Λεπέν κατά οιαδήποτε έννοια, μάλλον πλανάσαι. Χαρακτηριστικά στο Saint Denis, στο Παρίσι τα γνωστά Αραβογαλλικά/Αφρογαλλικά θύματα του Λεπέν ψήφισαν κατά πλειοψηφία "Όχι".

Από την άλλη ο συλλογισμός: η Γαλλική Αριστερά ψήφισε Όχ - ο Λεπέν ψήφισε όχι - άρα είναι σύμμαχοι - άρα και εσύ θα πρέπει να είσαι ίδιος που τους υποστηρίζεις - άρα θα πρέπει να υποστηρίζεις τον "αντικαπιταλισμό" του Λεπέν, και των ντόπιων "φαιοκόκκινων" (που δεν είναι παρά ιδεολογική αρλούμπα ως πολιτική κατηγορία)... μάλλον αν τον δεις αυστηρά δεν στέκει. Αλλά από την άλλη το Ιστολόγιο που διατηρώ, παρέχει φαντάζομαι επαρκείς ενδείξεις ότι δεν είμαι παρά μίσθαρνο όργανο του Χριστοδουλισμού. Ήδη κάποιοι λαμπροί αναγνώστες έχουν ανακαλύψει ότι είναι όργανο, σιωνιστών, ισλαμοφασιστών ή/και μασόνων. Τώρα βγαίνει στην φόρα ότι είμαι (δυνητικά έστω) οπαδός του Λεπέν... Πέφτουν οι μάσκες!

- Όσο για τους συσχετισμούς μπορεί να έχεις δίκιο. Μπορεί και όχι. Αν νομίζεις ότι το κοντινό μέλλον είναι ευανάγνωστο... έχεις να ξαφνιαστείς πολλές φορές (είπε ο γεροαριστερός).

- Ηγέτες: ρώτησες ποιος θα "οδηγήσει την Ευρώπη" μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό. Και ανέφερες κάποιους πολιτικούς ηγέτες. Σου απάντησα ότι δεν με αφορούν οι ηγέτες. Δεν περιμένει πια κανείς στην αριστερά έναν άνθρωπο-σωτήρα. Αλλά αυτό το ότι μόνο η Ακροδεξιά και η Αριστερά έχουν τέτοιους, παραβλέπει, ας πούμε την σύγχρονη Ελληνική Πραγατικότητα, Βενιζέλος, Παπανδρέου, Καραμανλής... Εθνάρχες όλοι...

(Για το Πέραμα, πιθανόν υπάρχει παρεξήγηση. Θεώρησα ότι το "βελούδινοι διανοούμενοι" παραπέμπει στους εν πολυτελεία διαβιούντες. Το οποίο δεν στέκει. Εξ ου και η αντίδραση. Αν εννοούσες κάτι άλλο, δεν μου ήταν σαφές.)

S_G & subterranean: Δεν έχω χρόνο τώρα αλλά εν τάχει. Από τα μέσα της δεκαετίας του 70. Μέχρι τότε εύκολα μπορούσε να πει κανείς ότι οι βελτιώσεις στο ΑΕΠ αφορούσαν την ευμάρεια όλων - κατά τρόπο που δεν αύξανε τις ανισότητες. Αλλά μέχρι εκείνη την εποχή και τα καθεστώτα του ανύπαρκτου Σοσιαλισμού, εμφάνιζαν σημαντικές αυξήσεις στους δείκτες ευημερίας.
Το οκτάωρο και οι "ακριβοί" μισθοί ήταν αποτέλεσμα (και είναι κοινή γνώση) σκληρών και αιματηρότατων εργατικών αγώνων. Των αγώνων αυτών ηγήθηκε η αριστερά υπό διάφορες μορφές.
Τα υπόλοιπα σύντομα.

ultrasonic15 είπε...

Τελικά, μερικές (μπορεί πάντα) φορές στα blog συζητιούνται πιο ουσιαστικά θέματα απ’ ό,τι στην ελληνική βουλή (έκανα την απόπειρα αν υποβάλλω τον εαυτό μου σε ένα τρίωρο brainstorming παρακολούθησης της βουλής την Κυριακή που πέρασε – anyway, λάθη όλοι κάνουμε..).
Με το αρχικό κείμενο του konfet συμφωνώ από 103 έως 104%. Τα πανηγύρια (και καλά...) του ‘όχι’ στην Ευρώπη μοιάζουν με αυτά που βλέπαμε – βλέπουμε (θα βλέπουμε δυστυχώς) μετά από εκλογικές νίκες στην ελλάδα (και καλά να πανηγυρίζουν τα λαμόγια που θα φανε ψωμί από το κόμμα που βγαίνει νικητής – οι άλλοι όμως?). Εν τω μεταξύ το να μπούμε στη διαδικασία να ξετυλίξουμε το τι ακριβώς έκαναν, πώς πορεύτηκαν (ή και πώς εξαργύρωσαν) τους ‘αγώνες’ τους πολλοί (ας τους πούμε έτσι για να συνεννοούμαστε, γιατί κι αυτό είναι μια άλλη τεράστια κουβέντα) αριστεροί, σαν αυτούς που αναφέρεται ο konfet, θα φύγουμε από το θέμα μας (όταν ακούω καμιά φορά ‘οι αγώνες μας... του ένδοξου κινήματος’ κλπ κλπ ψιλοσαλτάρω – δεν έχουμε ανάγκη από οσιομάρτυρες κύριοι. ‘No more heroes any more’ λέγανε – και σωστά τα λέγανε – παλιά οι Stranglers…).
Τώρα talo, όταν ακούω για ‘αφύπνιση των πολιτών’ και για ‘εκδηλώσεις μαζικής ανυπακοής’, έχει άδικο μετά να λέει ο ΣΓ ότι αυτή είναι στην ουσία της μια ελιτίστικη άποψη?
Έτσι ψήφισαν αν έτσι νόμισαν. Το ότι βέβαια ήταν καραγκιοζηλίκια έως και ωμός εκβιασμός το ότι ‘μόνο ναι, αλλιώς χανόμαστε’ (και ποιον δεν έφεραν για να τους πείσει – μόνο το γκέλερ – άααλλος απατεώνας – να τους κάνει μαζική υποβολή δεν έφεραν) σύμφωνοι. Πρόκειται μάλλον για κάποιες, ας τις πούμε έτσι, προσχηματικές επιλογές, που εμφανίζονται όταν η επιλογή καθ’ αυτή δεν έχει τόση σημασία, καθώς τα πράγματα έχουν πάρει ήδη το δρόμο τους – έτσι κι εδώ τα πράγματα ήδη έχουν πάρει το δρόμο τους και δυστυχώς η ταχύτητα αυτής της πορείας έχει ξεπεράσει προ πολλού τα αντανακλαστικά των πολιτικών στην Ευρώπη (θυμάστε το γνωστό ανέκδοτο που ο άλλος ο φουκαράς είναι μπροστά στο φύλαρχο και τον ακούει να του λέει: ‘διάλεξε τι θέλεις – το θάνατο ή τη ντούνγκα?’ όπου ντούνγκα σήμαινε ότι οι αράπηδες «περιποιούνταν» συκεκριμένα μέρη του σώματος, στα οποία είχαν αδυναμία, και μετά – ξύλινο παλτό, δηλ ίδια κατάληξη και σταδύο). Το θέμα δεν είναι οι ταμπέλες ναι ή όχι, πασόκ – νουδου, ολυμπιακός – παναθηναϊκός και μίλαν – ίντερ. Κάποιοι θα μπορούσαν να δουν πέρα από την απλή συζήτηση καφενείου (ή κολοκυθιάς) μεταξύ ναι και όχι.
Το θέμα του ‘όχι’ το σχολίασα κάποια στιγμή και στο blog μου. Να επικεντρωθώ όμως εδώ στο εξής:
Προτού γίνουν κάποιες θεαματικές κινήσεις, γιατί δεν ασχολούνται με πράγματα που είναι προφανή τερατουργήματα. Είναι δυνατόν ο κοινοτικός προϋπολογισμός να πηγαίνει σε ποσοστό 40% στη γεωργία τη στιγμή που αυτή αποτελεί το 8-10% (και το σημαντικότερο: μειώνεται με το χρόνο σαν ποσοστό) του ΑΕΠ? (τα νούμερα είναι χύμα απο ό,τι διάβασα αυτές τις μέρες – πάντως πάνω κάτω εκεί παίζουν). Επιδότησε ρε φίλε ό,τι είναι να επιδοτήσεις και μετά κάποια στιγμή τέρμα. Ό,τι εκσυγχρονισμό έκανες στη γεωργική παραγωγή, έκανες – μετά αρχίζεις και πριμοδοτείσαι εις βάρος των άλλων.
Ένα προσωπικό παράδειγμα: συμφοιτήτριά μου που έκανε κάποια στιγμή αργότερα διδακτορικό (στην ελλάδα, if u know what I mean…), αναγκάστηκε θέλοντας και μη να το σταματήσει κάποια στιγμή λόγω οικονομικού προβλήματος (το ότι η έρευνα – τεχνολογία συνδέεται με την παραγωγική δημιουργία άρρηκτα στην ελλάδα είναι πασίγνωστο.... εντάξει, πλάκα κάνω). Έτσι απλά, βρήκε δουλειά γιατί δεν τα έβγαζε πέρα να κάνει διδακτορικό και να πληρώνει ταυτόχρονα για τις ανάγκες της (αλήθεια από πού?). Και στερήθηκε, πράγμα που το ξέρω από πρώτο χέρι, κάτι που ήθελε πολύ. Από την άλλη η ίδια είχε παράδειγμα από ένα συνομήλικό της (με άλλους χαρακτηρισμούς, αλλά ας τους αφήσω...), ο οποίος βγάζοντας με το ζόρι το λύκειο (ελληνικό λύκειο εννοώ) πήρε (το 1999) 7-6 μύρια δραχμές επιδότηση σα νέος αγρότης, πράγμα που συμφωνώ είναι πολύ καλό για κάποιον που ξεκινάει (το πώς συνεχίζει μετά είναι το πρόβλημα). Που σημαίνει για έναν εξωτερικό παρατηρητή: ο ένας (μία εδώ) που έξι χρόνια (18-24, μέχρι το πρώτο χρόνο του διδακτορικού δηλ.) προσπαθούσε με τη δουλειά της σε πολυτεχνείο και δουλεύοντας part time φτιάχνοντας site κλπ βρήκε κάπου αδιέξοδο και τελικά καμμία βοήθεια για να κάνει αυτό που ήθελε (το θέμα δεν ήταν ότι ήθελε, αλλά ότι ήταν πολύ καλή σε αυτό – απλά τα λεφτά έπαιξαν καθοριστικο ρόλο στην επιλογή), ενώ ο άλλος κωλοβαρούσε (κυριολεκτικά) μέχρι τα 21-22 και μετά του ήρθε το μάννα εξ ουρανού – και μπορεί να πει μετά ότι ‘άτιμη ευρώπη που μας κόβειος την επιδότηση, που μας κάνεις, που μας ράνεις’ κλπ.
Αυτό τότε το είχα δει εντελώς άδικο, και νομίζω ότι είναι μια μικρογραφία της λάθος τακτικής – πολιτικής που ακολουθείται σε συνολικό επίπεδο.
Και στην ελλάδα, αντί να αποτελεί μια από τις πρώτες επιλογές το ξερίζωμα αυτής της λερναίας ύδρας και το τι θα κάνουμε – παράγουμε, ασχολούμαστε με το πόοοσα λεφτα θα μας δώσουνε (‘δώσε και σε μένα μπάρμπα’, ‘ό,τι πάρεις εκατοο’, ‘εξέδρα έχω, λέγετεε..’). Μιζέρια.

talos είπε...

konfet:
1. από άποψη εσωκομματικών διαδικασιών, έχεις δύο *αρχηγικά κόμματα* και το ΚΚΕ. Οι (θορυβώδεις και χαοτικές) εσωτερικές διαδικασίες του ΣΥΝ τον καθιστούν πάντως το εσωτερικά δημοκρατικότερο κοινοβουλευτικό Ελληνικό κόμμα. Στο ΠΑΣΟΚ π.χ. ψηφίζουν ένα υποψήφιο σε Μπααθικού τύπου τελετές πίστης στο αρχηγό (γιο και εγγονό άλλων αρχηγών).
Υπάρχει αντίρρηση σε αυτό;

2. Οι αριστεροί είναι πολλών λογιών. Η σοσιαλδημοκρατική αριστερά που έκτισε το Ευρωπαϊκό κράτος πρόνοιας είναι δικαιωμένη εκ του αποτελέσματος. Η εργατική αριστερά που διασφάλισε τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίες επίσης. Η κοινωνική αριστερά που έχει επιβάλλει την ατζέντα της παντού (για δες τι απόκλισης ήταν όσοι υπερασπίζονταν αρχικά μαύρους, Άραβες, Εβραίου, ομοφυλόφιλους κτλ), επίσης. Η φιλοσοβιετική "αριστερά" φυσικά και δεν είναι δικαιωμένη.

3. Καθόλου. Δεν είναι τίποτα επί θύραις. Απλώς δεν μπορούμε να ξέρουμε αυτήν την στιγμή γιατί είναι *πολύ νωρίς* - εκτός και αν έχεις κάποια κρυστάλινη σφαίρα και μπορείς να προβλέψεις τα μελλούμενα. Όπως και νάχει το Ευρωσύνταγμα ήταν μη-αποδεκτό από την αριστερά ανεξάρτητα από την δημιουργία ή μη ενός άλλου. Την άποψη αυτή συμμερίστηκε η πλειοψηφία των Γάλλων ψηφοφόρων - η πλειοψηφία των οποίων δεν ήταν βεβαίως υποστηρικτές του Λεπέν.

4. Για το υψηλό βιοτικό επίπεδο στην Δύση, προφανώς και έχει σημαντικό μερίδιο το εργατικό κίνημα, το οποίο ήταν υπό την ηγεμονία σοσιαλιστικών και συναφών δυνάμεων της αριστεράς. Δεν καταλαβαίνω μάλιστα πώς μπορεί κανείς να διαφωνεί επ' αυτού - με ποια λογική ο κάθε κεφαλαιοκράτης θα ανέβαζε μισθούς και θα μείωνε ώρες αν δεν υπήρχε πραγματική πίεση/κόστος;

Κατά τα άλλα ο Σαρκοζί παραμένει εγγκλωβισμένος στην εκλογική βάση της Γαλλικής Δεξιάς - με μόνη δυνατότητα διεύρυνσης της επιρροής του προς τα δεξιά, αν αναλάβει τις πρωτοβουλίες που λέγεται ότι θα αναλάβει εναντίον της μετανάστευσης.
Τόσο η Μέρκελ, όσο και ο Σρέντερ υποστήριξαν το Ευρωσύνταγμα, δεν καταλαβαίνω γιατί τραυματίστηκε μόνο ο Σρέντερ.
Ο Μπλερ είχε ταχθεί υπέρ του Ευρωσυντάγματος (όπως και ο Στρω). Η κριτική από την Γαλλική αριστερά ήταν ότι το σύνταγμα έφερνε από το παράθυρο το Αγγλοσαξωνικό οικονομικό μοντέλο. Ο Σαρκοζύ μάλιστα επέχαιρε για αυτό.

Στο libertynet δεν δουλεύει η αναζήτηση και δεν μπορώ να βρω τα άρθρα που λες. Αλλά ομολογώ ότι (παρότι ο Μίχας είναι ίσως ο μόνος από την libertarian παρέα αρθρογράφων με τριψήφιο IQ και ο μόνος που πήρε προσωπικό ρίσκο αποκαλύπτοντας τα καθέκαστα της "Ελληνοσερβικής φιλίας") ποτέ δεν με έπεισε η επιχειρηματολογία του - γιατί ήταν *εξαιρετικά* επιλεκτικός. Το ότι το ΚΚΕ ξεφεύγει πλέον προς τον εθνικισμό και συχνά έχει *συμπλεύσει* σε συγκεκριμένα θέματα με εθνικιστές *δεν στοιχειοθετεί συμμαχία*. Η λέξη συμμαχία δηλώνει μόνιμες συγκλίσεις οι οποίες δεν τεκμαίρονται. Όσο για τον αν ο ΣΥΝ συμμετέχει στην "φαιοκόκκινη" θρυλική αυτή συμμαχία, λυπάμαι αλλά αυτό ξεφεύγει στην αστειότητα. Να σημειώσω ότι στην Γαλλική κοινωνία οι *μόνοι* που είχαν τα κότσια να συγκρουστούν ανοιχτά με την ξενοφοβία του Λεπέν (*και* σε επίπεδο πεζοδρομίου) ήταν αυτοί οι κακοί αριστεροί "σύμμαχοι του Λεπέν".

ultrasonic: αν προσπαθείς να με πείσεις ότι η πολιτική επιδότησης και στήριξης στην έρευνα στην Ελλάδα είναι επιπέδου τρίτου κόσμου, παραβιάζεις ανοικτές θύρες.
Επίσης το ότι πολλοί "αριστεροί" εξαργύρωσαν τους αγώνες τους (υποθετικούς και μη) δεν αναιρεί το γεγονός ότι πολλοί άλλοι (οι περισσότεροι βεβαίως) δεν το έκαναν. Α, και το 40% που πηγαίνει σε αγροτικές επιδοτήσεις δεν πάει ως επί το πλείστον σε μικρούς αγρότες αλλά στην αγροβιομηχανία (αμέσως και εμμέσως). Πάντως, ανεξάρτητα αυτού, η πολιτική των επιδοτήσεων της ΕΕ είναι όντως *καταστροφική*. Η τεράστια βαμβακοφυτεία στον Θεσσαλικό κάμπο αποτελεί ενδεικτική συνέπειά της.

ultrasonic15 είπε...

"...ξερίζωμα αυτής της λερναίας ύδρας..." -> αυτήν εδώ εννοούσα (άμα κάνεις blogging ταυτόχρονα με παραγγελίες στη δουλειά αυτά παθαίνεις):
http://stocks.e-go.gr/article.asp?id=196368&cat=01001000000§ion=economy

S G είπε...

"Δεν καταλαβαίνω μάλιστα πώς μπορεί κανείς να διαφωνεί επ' αυτού - με ποια λογική ο κάθε κεφαλαιοκράτης θα ανέβαζε μισθούς και θα μείωνε ώρες αν δεν υπήρχε πραγματική πίεση/κόστος;"

ποιος κεφαλαιοκρατης ρε ταλω? αφου στο χω εξηγησει, ο μισθος ειναι ενα φαινομενο ισορροπιας στην αγορα εργασιας. Κανενας κεφαλαιοκρατης μονος του δεν μπορει να επηρεασει τον μισθο. Ασε που τα τελευταια 50 χρονια τουλαχιστον δεν υπαρχουν κεφαλαιοκρατες, αλλα ανωνυμες εταιρειες...
σε ξαναρωτησα: ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ εχει τους υψηλοτερους μισθους σημερα? Ποσο δυνατα ειναι τα συνδικατα σε αυτην την χωρα? Μηπως ειναι ανυπαρκτα?

οσο για το (2), δεν πιστευεις σοβαρα οτι οποιος ειναι κοινωνικα φιλελευθερος ειναι αριστερος ετσι? Αυτο μου την σπαει, οτι οι αριστεριστες καπελωνουν συνεχως οποιον συμφωνει μαζι τους σενα θεμα και τον βαφουν "δικο τους"...
Ασε που οι σημερινοι ΚΚΕδες ειναι 10 φορες πιο συντηρητικοι και ξενοφοβικοι απο τον μεσο φιλελευθερο.

Ανώνυμος είπε...

Τρία πράγματα που μου κάνουν εντύπωση σ' αυτή τη συζήτηση:

1) Διαβάζω ένα άρθρο για το "όχι" στο Ευρωσύνταγμα, στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο Αλέκος Αλαβάνος. Ομολογώ πως ούτε εγώ καταλαβαίνω, konfet, από ποια θέση το κοιτάζεις το θέμα. Το ύφος του άρθρου μου δίνει κι εμένα την εντύπωση ότι είσαι ψηφοφόρος του Συνασπισμού, που αισθάνεται προδομένος από την ηγεσία του κόμματος.

2) Αποκαλείται ελιτιστής ο μοναδικός σχολιαστής που υπερασπίζεται την πλειοψηφία των πρόσφατων δημοψηφισμάτων - από το σχολιαστή που γράφει: "Δεν λέω ότι όλοι αυτοί είναι φασίστες, λέω όμως ότι ψηφίζουν και απορρίπτουν, με βάση κριτήρια φοβικά, ανασφάλειες, από τυφλή αντίδραση, με πανικό απέναντι στο άγνωστο που έρχεται" (!)

3) Διαβάζοντας το thread - και τα περί "φαιοκόκκινου μετώπου" - κοντέυω να μείνω με την εντύπωση ότι για κάποιους εδώ, η ψήφος στο "Όχι" είναι κάτι σαν ψήφος για επαναφορά του segregation στον αμερικανικό νότο, ή ξέρω και γω τι άλλο. Εγώ θα ψήφιζα "Ναι", κι η κρυστάλλινη μπάλα μου παίζει το ίδιο κανάλι με του konfet, αλλά με τίποτα δε δέχομαι ότι είναι ακρότητα, ή ανορθολογισμός να καταψηφίζεις την ΕΣΣ. Φαντάζομαι θα συμφωνείτε ότι ούτε οι αρθρογράφοι της Monde Diplomatique καίνε μάγισσες, ούτε βέβαια οι γνωστοί σας συντάκτες του Economist. Υπάρχουν ένα σωρό σοβαρότατοι λόγοι να πεις "Όχι" - είτε είσαι γραφειοκράτης των Βρυξελλών, είτε είσαι φριμαρκετίστας, είτε είσαι αριστερός φιλοευρωπαϊστής. Οι τελευταίοι έχουν ένα παραπάνω λόγο να καταψηφίσουν αυτό το πράγμα που αποκαλείται Σύνταγμα: δίνει συνταγματική ισχύ σε ένα σετ συγκεκριμένων πολιτικών. Αν το καλοσκεφτείτε, είναι θεμελιωδώς εξωφρενικό. Τι τις θέλουμε τις εκλογές, αν δεν μπορούν να αλλάζουν οι πολιτικές μαζί με τους συσχετισμούς δυνάμεων;;

S G είπε...

γιωργο

2) ελιτιστης ειναι ο ταλως γιατι προσδιδει στο ευρωδημοψηφισμα σημασια που δεν εχει. Λεει οτι "υπαρχει ενας καλυτερος κοσμος" που κανεις μας δεν εχει δει, και βασικα οπως τον περιγραφουν δεν μαρεσει (μονο με αρνητικες θεσεις βεβαια περιγραφεται. Δεν θα εχουμε αυτο, δεν θα εχουμε εκεινο). Και λεει οτι μυστηριωδως, χωρις να το ξερουν, αυτον τον κοσμο ψηφισαν οι Γαλλοι, οχι τις αγροτικες επιδοτησεις τους, ή την αντισταση στην εισοδο της Τουρκιας στην ΕΕ ή τον φοβο του Πολωνου υδραυλικου.

3. η Monde Diplomatique ταχει χασει εδω και αρκετα χρονια, δεν ξερω γιατι οι ελληνες ειναι οι μονοι που δεν το βλεπουν. Οι ασυναρτησιες της εφημεριδας ανταγωνιζονται ανετα την Ελευθεροτυπια. Υπαρχουν οντως ενα σωρο λογοι να πεις οχι. Αλλα δεν ειναι συμβατοι μεταξυ τους! Δεν μπορεις σαν αριστεριστης να πεις: Ναι αλλα κιο Εκονομιστ το απορριπτει! Ειναι σαν να σε βαζουν να ψηφισεις αν το Συνταγμα ειναι μπλε και συ να λες οχι ειναι κοκκινο. Και συμφωνει και ο Εκονομιστ που λεει οτι ειναι πρασινο!!
Κατα τα αλλα το θεμα ειναι: τι εναλλακτικες εχουμε?

"δίνει συνταγματική ισχύ σε ένα σετ συγκεκριμένων πολιτικών. Αν το καλοσκεφτείτε, είναι θεμελιωδώς εξωφρενικό."

εχεις δει το ελληνικο Συνταγμα και τι ηλιθιες, συντηρητικες λεπτομερειες προβλεπει? Ισα ισα το ευρωσυνταγμα ηταν πολυ λιττο...
Τωρα αν ενοχλουνται οι αριστεριστες με τον σκοπο υπαρξης της ΕΟΚ και νυν ΕΕ, παιδια αργησατε 45 χρονια να καταλαβετε οτι πρωτα απολα ειναι συμφωνια ελευθερης αγορας!

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχουν οντως ενα σωρο λογοι να πεις οχι. Αλλα δεν ειναι συμβατοι μεταξυ τους! .. Ειναι σαν να σε βαζουν να ψηφισεις αν το Συνταγμα ειναι μπλε και συ να λες οχι ειναι κοκκινο. Και συμφωνει και ο [Χ] που λεει οτι ειναι πρασινο!!

Συμφωνώ 100% - εκτός κι αν εννοείς ότι μόνο οι αντιρρήσεις του Εκόνομιστ ανήκουν στη σφαίρα της λογικής. Ο konfet όμως δεν ξέρω αν συμφωνεί. Σ' εκείνον πήγαινε το σχόλιό μου.

δίνει συνταγματική ισχύ σε ένα σετ συγκεκριμένων πολιτικών. Αν το καλοσκεφτείτε, είναι θεμελιωδώς εξωφρενικό.

Κακώς έγραψα ότι αυτός είναι λόγος μόνο για τους αριστερούς. Αν το σκεφτείς είναι κάτι στο οποίο τελικά συμφωνούν και οι naysayers του Εκόνομιστ. Κάτι που είναι αποδεκτό σαν εμπορική συμφωνία με ημερομηνία λήξης και υπό συνθήκες δύσκολες για χάραξη κοινής πολιτικής (βλ. βέτο), δε σημαίνει ότι είναι εξίσου αποδεκτό ως άρθρο Συντάγματος. Είναι γελοίο πράγματα σαν το Σύμφωνο Σταθερότητας να ενσωματώνονται στο Σύνταγμα. Κι όσο γελοίο είναι ένα Σύνταγμα να απαγορεύει την ιδιωτικοποίηση εταιριών/τομέων κοινής ωφελείας, άλλο τόσο γελοίο είναι να την επιβάλλει. Αν ψάξεις το κείμενο της ΕΣΣ, θα βρεις ένα σωρό τέτοια παραδείγματα overreach και μυωπίας.

Γενικά, αν κάποιος θέλει κάτι διαφορετικό σε επίπεδο πολιτικών, σήμερα ή μετά από 30 χρόνια, αυτό το Σύνταγμα δεν του επιτρέπει να ελπίζει ότι μπορεί να το πετύχει. Δε μπορεί να διαφωνείς ότι αυτό είναι θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό - είτε δηλώνεις φιλελεύθερος, είτε συντηρητικός, είτε σοσιαλδημοκράτης, είτε φαν της Βέφας Αλεξιάδου.

Τωρα αν ενοχλουνται οι αριστεριστες με τον σκοπο υπαρξης της ΕΟΚ και νυν ΕΕ, παιδια αργησατε 45 χρονια να καταλαβετε οτι πρωτα απολα ειναι συμφωνια ελευθερης αγορας!

Κι εγώ εκνευρίζομαι όταν μιλάω με ανθρώπους που λες και ξεχνάνε ότι ΕΕ υπήρχε πολύ πριν τα δημοψηφίσματα για το ευρωσύνταγμα. Αυτό όμως δεν αναιρεί τα παραπάνω. Όπως δεν τα αναιρεί ούτε το γεγονός ότι και το ελληνικό Σύνταγμα (hardly the golden standard) κωδικοποιεί πολιτικές.

pinky and the brain είπε...

@subterranean: funny thing, i was born in alabama too :)

S G είπε...

προκειται περι συνωμοσιας!!

σοβαρα δεν ειναι μαλλον μικρηη πιθανοτητα να γνωρισεις καποιον Ελληνα πουχει γεννηθει στην Αλαμπαμα? Νομιζα οτι στις μη-παραλιακες πολιτειες ειναι ελαχιστοι οι Ελληνες (αν και ο παππους μου εχει γεννηθει στην Ατλαντα!)

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock