Η Ολυμπιακή είναι το άπιαστο όνειρο των McDonald's

Νέο άρθρο

Όλοι ξέρουμε ότι οι μεγάλες εταιρείες τύπου McDonald’s κτλ έχουν σαν όνειρο να καταφέρουν να οικοδομήσουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον πελάτη,όσο το δυνατόν περισσότερο φιλική και λιγότερο στυγνά επαγγελματική.

Τα McDonald’s είναι φίλος σου.

Σπονσοράρουν τις αθλητικές διοργανώσεις που σου αρέσουν γιατί έχετε τα ίδια γούστα, αφού είστε φίλοι.

Σου χαρίζουν καπελάκι με το σήμα τους έτσι ώστε όταν κοιτάς με την γυναίκα σου τις φωτογραφίες από τα παλιά,θα δεις την γυναίκα σου να χαζογελάει στον φακό κάτω από τον πύργο του Αϊφελ φορώντας το καπελάκι των McDonald’s.

Με τα McDonald’s μεγαλώσατε μαζί.

Όταν μπαίνεις στα McDonald’s βρίσκεσαι σε οικείο περιβάλλον.

Παρ’όλα αυτά φίλοι μου,παρά τα τρις σε διαφημιστικές εκστρατείες,παρά τα ειδικά πολυμελή τμήματα αφιερωμένα στον πελάτη, παρά την δουλεία της αφρόκρεμας των P.R. και της διαφήμισης,παρά το σπόνσοριν σε ολυμπιάδες και μουντιάλ,ποιο είναι το πρώτο πράγμα που καταστρέφει ο κόσμος όταν βγαίνει απελπισμένος στον δρόμο να διαδηλώσει;

Τα McDonald’s !!!!!

*Κάντε κλικ για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου και να σχολιάσετε*

Μακεδονια και κουτοφραγκοι

Ενα απο τα πρωτα πραγματα που μου φανηκαν αστεια στην Ισπανια ειναι οτι λενε την φρουτοσαλατα μαθεδόνια (μακεδονια). Νομιζα οτι εχει καποια σχεση με την πλουσια ελληνικη φρουτοπαραγωγη :-) Αλλα εμαθα σημερα την διασκεδαστικη αληθεια. Στην Ισπανια και στην Γαλλια, πολλα μειγματα φαγητων, φρουτων κτλ ονομαζονται μακεδονιτικα ή μακεδονία, ακριβως επειδη η Μακεδονια ηταν τοσο αναμικτη με εθνικοτητες και λαους!

Ρε τους κουτοφραγκους, δεν ξερουν οι βλακες οτι η Μακεδονια ηταν παντα ελληνικη και οτι οι σημερινοι Σαλονικεις ειναι απευθειας απογονοι του Μεγαλεξανδρου και της βασιλικης οικογενειας? (οι Σερραιοι και λοιποι, ειναι απογονοι των πληβειων Μακεδονων νομιζω... ). Σοβαρα τωρα, πως αραγε πιστεψαμε οι ιδιοι οι Ελληνες του εθνικους μας μυθους? Πως γινεται τα ιδια ατομα που οταν ειναι μικρα διαβαζουν ας πουμε Πηνελοπη Δελτα, Τα μυστικα του βαλτου να ξεχνανε την υπαρξη Βουλγαρων το 1900 στην Μακεδονια και να πιστευουν οτι ηταν παντα ελληνικη και μονο ελληνικη!

Αλλα μισο λεπτο, ειχαμε Βουλγαρους, Τουρκους, Σλαβους, Αλβανους το 1900 που ηταν ομως εχθροι. Τι τους καναμε? Υπαρχουν δυο περιπτωσεις, εξισου ανεξερευνητες νομιζω. Ειτε αφομοιωθηκαν απο τον ντοπιο ελληνικο πληθυσμο (αρα ακυρα ολα τα περι ελληνικης Μακεδονιας), ειτε τους διωξαμε, σφαξαμε, ματωσαμε ολους. Υπαρχει λεξη γιαυτο, λεγεται εθνοκαθαρση. Τι προτιματε? Να εισαστε απογονοι εθνοκαθαρτων, ρατσιστων Ελληνων ή απογονοι ενος μειγματος ανεκτικων λαων?

ΥΓ ναι ναι, το υπεραπλουστευω, το ξερω. αλλα νομιζω καταλαβαινετε την ουσια...

Καποιος να μας σωσει απο τους προστατες του περιβαλλοντος

Διαβασα παλι περι προστασιας του περιβαλλοντος καταρχας στον Μιχαλη και μετα στα μυστικα του κολπου. Συγκεκριμενα μιλουσαν με αρνητικα λογια για την επεκταση του αεροδιαδρομου του αεροδρομιου Μακεδονια.

Αυτο που πολλοι οικολογιζοντες δεν βλεπουν ειναι οτι ολες οι αποφασεις σε αυτην την ζωη ενεχουν μια σταθμιση (γνωστο στα οικονομικα σαν trade off). Οπως ειχαμε εξηγησει παλαιοτερα στο θεμα της ασφαλειας στις πτησεις, 100% καλυψη απο εναν κινδυνο ειναι αδυνατη. Πολυ παρομοια, 100% προστασια του περιβαλλοντος ειναι αδυνατη. Θα επρεπε να δολοφονησουμε περιπου το 95% της ανθρωποτητας και να γυρισουμε στην εποχη του χαλκου, και παλι μια βλαβη θα την προκαλουσαμε στο περιβαλλον. Αν δεχτουμε οτι καποια μολυνση ειναι αναποφευκτη, ερχομαστε στο ερωτημα: ποση?

Μα ακριβως τοση, ωστε το οφελος απο την δραστηριοτητα που προκαλει μολυνση (πχ ενας δρομος, ενα εργοστασιο) να ισουται με το κοστος απο την καταστροφη του περιβαλλοντος. Αν εξετασετε με το απλο αυτο κριτηριο τις μαξιμαλιστικες απαιτησεις των οικολογων και ΝΙΜΒΥιστων*, θα δειτε οτι μαλλον αρλουμπολογουν. Και υποψιαζομαι** οτι και στην επεκταση του Μακεδονια, αυτη ειναι η αληθεια.

Το χειροτερο που δεν καταλαβαινουμε σε αυτην την χωρα της υποκρισιας, ειναι οτι αυτες οι μαξιμαλιστικες απαιτησεις εχουν οδηγησει στην κατασταση μας. Η Ελλαδα ειναι η πιο αναρχα δομημενη χωρα στον πολιτισμενο κοσμο επειδη "εχουμε αυστηρους κανονισμους", καθε χρονο μας βασανιζουν πυρκαγιες επειδη "προστατευουμε τα δαση", η χωροταξια μας ειναι αθλια, οι πολεοδομιες μας ειναι φρικτες εστιες διαφθορας, τα σκουπιδια μας πνιγουν επειδη δεν εχουμε σωστους χωρους υγειονομικης ταφης, οι επιχειρησεις δεν ξερουν που να εγκατασταθουν κτλ κτλ Δεν αναγνωριζετε το κλασικο σπιραλ: σχεδιασμος εργων, αντιαναπτυξιακες "οικολογικες" διαδηλωσεις, φοβιτσιαρηδες πολιτικοι που αποσυρουν το εργο, κατασκευη ανεξελεγκτων αυθαιρετων με μπολικη διαφθορα, χωρις οικολογικα προτυπα ουτε σοβαρη παραγωγικοτητα και-παμε-παρακατω? Δεν νομιζετε οτι εφτασε καιρος να αλλαξουμε?

Παραρτημα: η κλασικη ιδεα του Ρ.Κοους (R.Coase) για καταστασεις οπου εχουμε δυο μερη με αντιθετα συμφεροντα.
Στην αυγη της εποχης των σιδηροδρομων, οι ατμοκινητες μηχανες εριχναν σπιθες στα χωραφια αποπου περνουσαν και κατεστρεφαν τα σπαρτα. Οι νομικοι αντιμετωπισαν το θεμα σαν θεμα αποδωσης της ευθυνης. Ετσι θελαν να δωσουν την πληρη ευθυνη στους σιδηροδρομους, οι οποιο επρεπε να πληρωνουν πληρη αποζημιωση για καθε ζημια.

Ο Κοους παρατηρησε οτι για την ρυπανση γενικα χρειαζονται δυο μερη, ο ρυπαινων και ο ρυπαινομενος. Η πληρης αποδωση ευθυνης στο ενα απο τα δυο μερη ειναι λαθος, γιατι αφαιρει πληρως τα κινητρα απο το αλλο μερος να ελαχιστοποιει τις ζημιες. Ετσι στο παραδειγμα μας, αν οι σιδηροδρομοι εχουν ολη την ευθυνη, τοτε ο αγροτης θα καλλιεργει ας πουμε τα πιο ακριβα σπαρτα διπλα στις γραμμες, γνωριζοντας οτι τυχον βλαβες θα αποζημιωνονται πληρως. Αν απτην αλλη οι σιδηροδρομοι δεν εχουν καμμια ευθυνη, τοτε θα βαζουν υπερβολικα πολλα τρενα στην γραμμη, αδιαφορωντας για την ζημια που προκαλουν. Ειναι σαφες οτι για την γενικη οικονομια ομως, δεν ειναι αδιαφορο που βαζει τα σπαρτα του ο αγροτης και ποσα τρενα περνουν απ'τις γραμμες. Το συνολικο οφελος μεγιστοποιειται αν και ο αγροτης και ο σιδηροδρομος παιρνουν καποια λογικα μετρα αποφυγης ζημιων.
Ετσι ο Κοους προτεινε εναν αποκεντρωμενο μηχανισμο που να λυνει το προβλημα, την δημιουργια δικαιωματων ιδιοκτησιας πανω στις ρυπαινουσες δραστηριοτητες. Ετσι εκδιδουμε καποια πιστοποιητικα που δινουν "Δικαιωμα διελευσης ενος τρενου την ωρα". Αν εχεις δυο τετοια, μπορεις να εχεις δυο τρενα την ωρα κ.ο.κ. Αυτα τα πιστοποιητικα μπορουμε να τα μοιρασουμε οπως θελουμε στα εμπλεκομενα μερη, μετα οι δυο τους θα κανουν αγοραπωλησιες δικαιωματων, εως οτου φτασουν στην καλυτερη λυση. Και η λυση θα ειναι η καλυτερη για τους δυο τους, αλλα και για την οικονομια συνολικα!
Μια λεπτομερεστερη συζητηση θα ερθει οπως υποσχεθηκα σε ενα αρθρο συντομα.

*συνδρομο ΝΙΜΒΥ, not-in-my-back-yard. Το συνδρομο των ατομων που θελουν λεφτα, ευκαιριες, αναπτυξη, καταναλωση, φτανει τα εργοστασια και η μολυνση να μην ειναι στην δικη τους αυλη.
**ισως να εχω αδικο. Ας μου το δειξει καποιος...

ΥΓ Περναω το θεμα μονο ακροθιγως, γιατι ετοιμαζεται μια καλη (ελπιζω) γενικοτερη αναλυση, που θα ερθει λογικα σαν 8ος νεολληνικος μυθος: "Αξιοποιηση ή τσιμεντοποιηση?".
ΥΓ2 κοιταξτε και την πλουσια αρθρογραφια μας στο θεμα περιβαλλον

Εφοπλιστες και οικολογια

Ειναι γνωστο οτι οι Ελληνες εφοπλιστες ελεγχουν σχεδον 20% της παγκοσμιας ναυτιλιας. Αυτο που δεν εχει σκεφτει κανεις ειναι οτι ευθυνομαστε εμμεσα και αμεσα για μια τεραστια καταστροφη του περιβαλλοντος. Οχι μονο με τα ατυχηματα των ελληνικων πετρελαιοφορων, οπως το προσφατο στις ακτες της Γαλικιας στην Ισπανια που διελυσε μια τεραστια περιοχη. Ευθυνομαστε περισσοτερο για τα σαπια καραβια που κραταμε στην κυκλοφορια, που επιβαρυνουν τις θαλασσες και τον ουρανο μας με τρομερες ποσοτητες ρυπων.

Ειμαστε οι τελευταιοι που δεν θα αναγνωρισουμε την συμβολη του εμποριου στην αναπτυξη του πλανητη. Αλλα οπως εχουμε εξηγησει, οταν υπαρχουν εξωτερικοτητες χρειαζεται καποια επιπλεον προσοχη στο τι συμβαινει στις αγορες. Το κρατος σημερα ουσιαστικα επιδοτει τις θαλασσιες μεταφορες, επιτρεποντας στα πλοια να καινε καυσιμα κακιστης ποιοτητας, με τεραστια περιεκτικοτητα θειου. Ο Εκονομιστ λεει οτι η μετακινηση ενος τονου για ενα χμ θαλασσιως ελευθερωνει 225 φορες περισσοτερο θειο απο την αντιστοιχη μετακινηση οδικως, ενω οι οδικες μεταφορες ειναι αρκετα πιο ακριβες!! Ετσι σπρωχνουμε τις μεταφορες στην μεθοδο που μολυνει περισσοτερο! Αυτο ειναι ενα λαθος που θα το πληρωνουμε ποικιλοτροπως. Για να αποφυγουμε την υπερβολικη ρυπανση, η τιμη των καυσιμων των πλοιων πρεπει να αντανακλα το κακο που προκαλουν στην φυση. Μονο ετσι, θα ανταποκριθει με εξυπνες πρωτοβουλιες η αγορα που θα μειωνουν την περιβαλλοντικη ζημια.


Κοιταχτε για παραδειγμα την πολυ εξυπνη εφαρμογη ειδικων χαρταετων για να προωθουν τα πλοια και να μειωνουν την καταναλωση τους. Αυτη η ιδεα γινεται δυνατη οχι μονο χαρη στην ευφυια των εφευρετων, αλλα κυριως χαρη στην υψηλη τιμη του πετρελαιου σημερα! Αν το πετρελαιο πεσει παλι σε επιπεδα των 10 δολλαριων, μπορουμε να ξεχασουμε αυτην την ιδεα οπως και τοσες αλλες. Ετσι εδω, οπως και στην αυτοκινηση, ειμαστε προ των ευθυνων μας. Ειτε αποσυρουμε τις εμμεσες και αμεσες επιδοτησεις, και σε περιπτωσεις ακομα και φορολογουμε επιπλεον τα καυσιμα, ειτε συμβιβαζομαστε με μια υποβαθμισμενη φυση. Οι υποκριτικες κραυγες κατα των κακων ΗΠΑ, των πλουσιων χωρων, της Βραζιλιας που καιει τον Αμαζονιο ή της πενταβρωμικης Κινας, θα ακουγουνται εντελως κουφιες αν δεν κανουμε και οι Ελληνες* αυτο που μας αναλογει...

*μαλιστα θα προτεινα στην κυβερνηση μας και χρηματοδοτηση ελληνικων ΑΕΙ που ασχολουνται με την ναυτιλια και τον σχεδιασμο φτηνοτερων και καθαροτερων τροπων πλευσης. Αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια...

YΓ Γενικα προτεινω ανεπιφυλακτα να ριξετε μια ματια στο Τεχνολογικο Παραρτημα του Εκονομιστ (δωρεαν). Θα παθετε πλακα με το τι μας φερνει το μελλον και πως το (κερδοσκοπικο) συστημα χρηματοδοτησης νεων εταιρειων δημιουργει θαυματα...

Η γνώμη της ΟΚΕ για τις ΜΚΟ

Με αφορμή τις πρωτοβουλίες της ελληνικής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) παραθέτουμε την παρακάτω επιστολή. Το σχετικό κείμενο της ΟΚΕ μπορείτε να το δείτε και να το κατεβάσετε από εδώ.


Αγαπητοί φίλοι

Χθες το πρωί η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), ψήφισε ομόφωνα ένα σημαντικό κείμενο.

Λίγα λόγια για την ΟΚΕ. Είναι το θεσμικό όργανο που διαθέτουν όλες οι χώρες της Ε.Ε. για τον «κοινωνικό διάλογο». Οι ΟΚΕ είναι σχεδόν Ανεξάρτητές Διοικητικές Αρχές, με απλή εποπτεία από την κυβέρνηση της κάθε ευρωπαϊκής χώρας. Παράλληλα υφίσταται και κεντρική ευρωπαϊκή ΟΚΕ.

Η ελληνική ΟΚΕ ανέλαβε ένα πρωτοποριακό έργο. Με πανευρωπαϊκές διαστάσεις. Πέρα από την εσωτερική διαβούλευση των «κοινωνικών εταίρων» που μετέχουν θεσμικά σε αυτήν, αποφάσισε να οργανώσει τον διάλογο και με τις ελληνικές ΜΚΟ! Κάτι που ενώ βρίσκεται στο επίκεντρο του προβληματισμού σε όλη την Ευρώπη, καμία άλλη ΟΚΕ δεν έχει υλοποιήσει!

Αυθαιρετώντας δε συνειδητά, μπορώ να πω ότι, με πρωτοβουλία του προέδρου της Νίκου Αναλυτή, ανέλαβε αυτή (και αυτό ας προσεχθεί ιδιαιτέρως) δίκην «νομοθέτη» την ευθύνη της πλέον πλατιάς «κοινωνικής διαβούλευσης»! Κάτι που για πρώτη φορά θεσμοθετείται στην Ελλάδα.

Η ιστορία άρχισε πέρσι. Ο νεοεκλεγείς τότε πρόεδρός της Νίκος Αναλυτής, εξήγγειλε την πρόθεση επέκτασης της διαβούλευσης και με τις ΜΚΟ. Σύντομα δημιουργήθηκε ειδική «Επιτροπή Εργασίας», η οποία συνέταξε σχετική μελέτη (στην γλώσσα της ΟΚΕ, «Γνώμη»).

Σε αυτήν, στην οποία προήδρευσε ο αντιπρόεδρος της ΟΚΕ Δημήτρης Πολίτης, συμμετείχαν, ως εμπειρογνώμονες, οι Αντώνης Μακρυδημήτρης (καθηγητής, σύμβουλος του Πρωθυπουργού για θέματα Διοίκησης), Ευάγγελος Γούλας (μελετητής) και Νικήτας Λιοναράκης.

Υπεύθυνος για τον συντονισμό ανέλαβε ο συνεργάτης της ΟΚΕ, Θάνος Παπαϊωάννου, ενώ συμμετείχε και το μέλος της Νίκος Τσεμπερλίδης (εκπρόσωπος στην ΟΚΕ των καταναλωτών).
Η μελέτη ολοκληρώθηκε πρόσφατα και χθες το πρωί η Ολομέλεια της ΟΚΕ ψήφισε ομόφωνα την εμπλοκή της ΟΚΕ στην διαβούλευση με τις ελληνικές ΜΚΟ!

Η σχετική είδηση θα αποσταλεί στα ΜΜΕ αύριο. Η ίδια η «Γνώμη» θα εκδοθεί, θα αποσταλεί στα κόμματα, στους βουλευτές και ευρωβουλευτές και θα βρίσκεται στο σάιτ της ΟΚΕ.

Στην προσωπική αυτή επαφή μας, σας στέλνω το τμήμα της «Γνώμης»
που αναφέρεται στις «ΜΚΟ στην Ελλάδα», καθώς και το τμήμα των
σχεδιασμών για την οργάνωση του διαλόγου με τις ΜΚΟ.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΛΙΟΝΑΡΑΚΗΣ

Συζήτηση για την εγκυρότητα των λευκών ψηφοδελτίων

Κοινοποιούμε προς συζήτηση την παρακάτω εισήγηση του κ. Μάκη Πατσιόγιαννη προς την Κεντρική Επιτροπή της Ν.Δ. (26-8-05)

Κ. Πρόεδρε, κ. Βουλευταί,
Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές της Κ.Ε.

Η πρωτοποριακή απόφαση του εκλογοδικείου που δικαίωσε την προσφυγή της Βουλευτού Πέλλης για την εγκυρότητα των λευκών ψηφοδελτίων, αποκαθιστά μία δημοκρατική εκτροπή, που για χρόνια ταλαιπωρεί την δημοκρατία αλλά και την νοημοσύνη μας, και επικαιροποιεί την σχετική συζήτηση εν όψει αλλαγής του εκλογικού νόμου για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Δεν πανηγυρίζουμε για την ανωτέρω απόφαση διότι ευνόησε το κόμμα μας με την αύξηση της δυνάμεώς του κατά μία εδρα, αλλά διότι τέτοιες θαρραλέες αποφάσεις θωρακίζουν τους θεσμούς και ενδυναμώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την δημοκρατία.

Δεχθήκαμε πράγματι σκληρές, αλλά άδικες κατά την γνώμη μας, επιθέσεις από την αντιπολίτευση για την ανωτέρω απόφαση, απόφαση την οποία, για ν΄ αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, συνέδεσαν άμεσα με το συγγενικό περιβάλλον αλλά και αυτόν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό στην προσπάθειά τους να πλήξουν την εικόνα του, η οποία έντονα απ΄ ότι φαίνεται τους ενοχλεί και τους προβληματίζει, λες και οι θεσμοί υπάρχουν για να υπηρετούν οικογένειες και κόμματα.

Και ήταν τόσο εμφανής η υποκρισία του κριτικού τους λόγου, που κανένας τους δεν ένοιωσε την υποχρέωση να κρίνει το περιεχόμενο και την ουσία της αποφάσεως, που δίνει τέλος σ΄ ένα χρόνιο πρόβλημα του εκλογικού νόμου, που μικραίνει και ευτελίζει την δημοκρατία, κάνοντάς την φοβική απέναντι στο λαό, λαό, τον οποίο θεωρούν με τις θέσεις τους ανώριμο και ανεύθυνο.

Ουσία που ασφαλώς και δεν είναι η έδρα που χάνει το ΠΑΣΟΚ, ή αύξηση σε αριθμό ψήφων που απαιτεί το όριο του 3% που θέλουν τα μικρά κόμματα για να εισέλθουν στη βουλή, ή ότι ακόμα –ακόμα ότι θα μείνουν αδιάθετες έδρες στη βουλή, πράγμα που μπορεί άλλωστε και να συμβεί.

Δεν είναι όμως δυνατόν η κυβέρνηση να χειραγωγείται από αυτούς που θέλουν να κάνουν την πολιτική, εμπορία εντυπώσεων και την Δημοκρατία σύστημα «αλλά καρτ».

Δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει η Δημοκρατία με λιπόψυχους περιορισμούς της θελήσεως, του κυρίαρχου κατά τ΄ άλλα Ελληνικού λαού ,του οποίου ναι μέν του αναγνωρίζουμε πολιτική ωριμότητα, όμως στην πράξη του αμφισβητούμε την ικανότητα να ψηφίζει με υπευθυνότητα.

Όσο υπεύθυνος είναι ο λαός για να εκλέγει τις κυβερνήσεις του, άλλο τόσο και ίσως περισσότερο υπεύθυνος είναι για να προστατεύει και να θωρακίζει την Δημοκρατία από ανεύθυνα κόμματα και δημοκόπους πολιτικούς.

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Επειδή ρίξαμε ήδη στο τραπέζι της συζητήσεως την αλλαγή του εκλογικού νόμου για την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και επειδή η συζήτηση για την αλλαγή του νόμου για τις εθνικές εκλογές δεν είναι και πολύ μακριά, πρέπει να προβληματισθούμε σοβαρά προς την κατεύθυνση γενναίων και ριζικών αλλαγών ενός παγίου εκλογικού συστήματος, που πρέπει να περιληφθεί στην επόμενη τροποποίηση του Συντάγματος, το οποίο θα δώσει τέλος στα εκλογικά τερτίπια αλλά και στην συνεχή γκρίνια μεταξύ των κομμάτων.

Αγαπητοί φίλοι,

Η Δημοκρατία για να μπορέσει να λειτουργήσει, κάνει μαζί με άλλες και τις εξής βασικές παραδοχές, παραδοχές τις οποίες έχουμε όλοι αποδεχθεί χωρίς να τις κρίνουμε:
1. Θεωρεί εκ προοιμίου τον λαό υπεύθυνο και ως εκ τούτου κυρίαρχο.
2. Δέχεται ότι η ψηφοφορία αποτελεί δικαίωμα όλων των πολιτών, με ορισμένες εξαιρέσεις και αναγνωρίζει στον καθένα μία ισότιμη ψήφο, διότι διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να τις συναθροίσουμε.
3. Εισάγει απαραιτήτως την λευκή ψήφο ως ψήφο συνειδητή, θετική και έγκυρη.

Εδώ λοιπόν είναι και ο πυρήνας της παρούσης παρεμβάσεως που σκοπό έχει να καταδείξει το έλλειμμα δημοκρατίας το οποίο δημιουργεί ο υφιστάμενος εκλογικός νόμος.

Θεωρώ ότι οποιαδήποτε συζήτηση για την εγκυρότητα ή μη των λευκών ψηφοδελτίων παρέλκει.

Διότι δεν είναι δυνατόν να αποτελεί λόγο ακυρώσεως μιας εκλογικής διαδικασίας η μη ύπαρξη λευκών ψηφοδελτίων στα εκλογικά τμήματα, λευκά ψηφοδέλτια που επίσημα άλλωστε μας τα δίνει μαζί με όλα τ΄ άλλα η εφορευτική επιτροπή και εμείς να τα συναθροίζουμε με τα άκυρα για να αποκρύπτουμε προφανώς τον αριθμό τους, εξισώνοντας έτσι μια συνειδητή ψήφο με την ψήφο της «πλάκας», την ψήφο του εκβιασμού, την ψήφο των περιθωριακών ή την ψήφο των ανήμπορων ή αγραμμάτων;

Αποτελεί αυτό σεβασμό του πολίτη και της λαϊκής κυριαρχίας;
Γιατί άραγε ο νομοθέτης να προέβλεψε την λευκή ψήφο ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο της ψηφοφορίας και κατ’ επέκτασιν εγκυρότητος της όποιας εκλογικής διαδικασίας;

Ποιο είναι το περιεχόμενο αλλά και το δικαίωμα που παρέχει ο νομοθέτης στον ψηφοφόρο να εκφρασθεί μέσω της λευκής του ψήφου;

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η δημοκρατία για να λειτουργήσει σωστά και αποτελεσματικά χρειάζεται, όπως και η βουλή την αντιπολίτευσή της.

Χρειάζεται να νοιώθει την ανάσα της πίσω της, την δυνατότητα αμφισβητήσεως της κυριαρχίας της μπροστά της, τον φόβο της ανατροπής των υφισταμένων κομματικών σχηματισμών δίπλα της.
Το ρόλο αυτής της αντιπολιτεύσεως αναγνωρίζει ο νομοθέτης στο ανώνυμο και χωρίς φωνή κόμμα των λευκών ψηφοδελτίων, το οποίο βεβαίως και θα πρέπει να εκπροσωπείται με τις αδιάθετες έδρες που θα είναι όμως παρούσες με τα βαμμένα λευκά έδρανα στη βουλή, πράγμα όχι και τόσο τραγικό για την λειτουργία της δημοκρατίας, τα οποία όμως θα αποτελούν συνεχή υπενθύμιση, απαραίτητη για να συνετίζει από τις ακρότητες και κόμματα και πολιτικούς.

Έτσι η δημοκρατία θα θωρακίζεται έναντι οποιασδήποτε προσπάθειας ανατροπής της.

Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει τεράστιες αντοχές αλλά και αυτορρυθμίσεις που μπορούν να αντέξουν τις όποιες προσπάθειες ανατροπής του.

Αυτές της τις αδυναμίες ας τις κάνουμε λοιπόν δύναμη αυτοσυντηρήσεως και προοπτικής.

Επειδή όμως το θέμα μας απασχόλησε και σε άρθρο το οποίο δημοσιεύθηκε στον επαρχιακό τύπο, κάποιοι, ακόμα και βουλευτές διεφώνησαν μαζί μας με το επιχείρημα ότι δεν μπορούν να προσμετρηθούν , αν και έγκυρα, τα λευκά ψηφοδέλτια στη διανομή των εδρών, διότι αποτελούν αρνητική και όχι θετική ψήφο, πράγμα άλλωστε που θα μπορούσαν πολλοί να υποστηρίξουν.

Όμως αγαπητοί φίλοι, γιατί μετριόνται ως έγκυρα τα λευκά ψηφοδέλτια στις όποιες ψηφοφορίες στη βουλή;
Γιατί θα πρέπει προς τους βουλευτές να επιφυλάσσουμε ειδική μεταχείριση έναντι των άλλων ψηφοφόρων;

Γιατί μετράει θετικά η αρνητική ψήφος στα εκάστοτε δημοψηφίσματα, μέσω των οποίων εγκρίνονται ή απορρίπτονται καίρια για τα συμφέροντα των λαών ζητήματα;

Το πρόσφατο άλλωστε παράδειγμα της Γαλλίας και της Ολλανδίας, που συνδέεται άμεσα με την αποδοκιμασία εισόδου στην Ε.Ε. της γείτονος, μας το επιβεβαιώνει.

Επί τέλους ας ισχύσει για όλες τις ψηφοφορίες αυτά που ισχύουν και στη βουλή ακόμα και στο θέμα της υποχρεωτικής ψηφοφορίας, η οποία πρέπει άμεσα να καταργηθεί..

Η ψήφος αποτελεί δικαίωμα των ψηφοφόρων και όπως όλοι γνωρίζουμε η άσκησις του ή μη εναπόκειται στη χωρίς περιορισμούς διακριτική επιθυμία του δικαιούχου, δικαίωμα που το αναγνωρίζουμε και στους βουλευτές. Όλοι άλλωστε θυμόμαστε το «ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ»
Μην φαλκιδεύουμε λοιπόν αυτό τους το ύψιστο κατ΄ εμέ δικαίωμα και ας αφήσουμε την άσκησή του ή μη στη διακριτική επιθυμία του δικαιούχου,
Διότι με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο το έχουμε καταντήσει από δικαίωμα ψήφου σε υποχρέωση προς ψηφοφορίαν με ότι αυτό συνεπάγεται.

Σ’ αυτή λοιπόν τη βάση θα πρέπει οριστικά να λυθεί με κυβερνητική πρωτοβουλία η τροποποίηση του εκλογικού νόμου, ως προς την υποχρεωτική ψηφοφορία, αλλά κυρίως ως προς την εγκυρότητα και προσμέτρηση στη διανομή των εδρών, λευκών ψηφοδελτίων, διαφορετικά δε έχουν λόγο υπάρξεως. Προκειμένου να τα πετάμε αναρίθμητα, ευτελίζοντάς τα στη «χαβούζα» των ακύρων, ας έχουμε το πολιτικό θάρρος να τα καταργήσουμε από όλες τις ψηφοφορίες, δίνοντας τέρμα στην μαζική μέχρι υστερίας υποκρισία, του πολιτικού κόσμου, αλλά και στους φόβους που τους προκαλεί ο κίνδυνος ……..ανατροπής τους. Η δημοκρατία δεν μπορεί να ασκείται, αζημίωτα για την ίδια, με τέτοιου είδους εκπτώσεις.
Ας τολμήσουμε λοιπόν.

Η απόφαση του δικαστή που ύψωσε το ανάστημά του ενάντια στην περισσή υποκρισία των διαφωνούντων, μας δείχνει τον δρόμο, αλλά και μας γεμίζει ελπίδες για «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα», όπως λέει και το μελοποιημένο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη.

Το δεδικασμένο που ήδη εδημιούργησε, στις επόμενες εκλογές θα σχηματίσει χιονοστιβάδα ενστάσεων που θα αμφισβητήσουν στην πράξει το εκλογικό αποτέλεσμα με όλες τις συνέπειες.

Γι΄ αυτό έχουμε υποχρέωση και μπορούμε να τ΄ αλλάξουμε όλα, αν αντέχουμε την πραγματικότητα και μαχώμεθα τον στρουθοκαμηλισμό.
Μπορούμε, όμως, σημαίνει θέλουμε. Θέλουμε τώρα, χωρίς να ρίχνουμε την μπάλα στο μέλλον.

Τελειώνοντας κ. πρόεδρε, θα ήθελα να συμφωνήσω, έστω και με βαριά καρδιά, με την πρωτοβουλία σας να επισκεφθείτε τον Αϊ-Στράτη, μέσα στα πλαίσια της εθνικής συμφιλιώσεως, ως τόπο εξορίας των κομμουνιστών.

Όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε κ. πρόεδρε, η εθνική συμφιλίωση δεν επιτυγχάνεται με επιλεκτικές μνήμες και μονόπλευρες τιμές.
Οι ψυχές των ξεχασμένων - αξέχαστων νεκρών αγωνιστών της ελευθερίας του Έθνους, που θυσιαζόμενοι προσέφεραν τότε, το δικό τους μέλλον για το δικό μας ελεύθερο σήμερα, περιμένουν να τις δικαιώσετε, τιμώντας έργω τους τόπους και τους βωμούς της ηρωικής τους θυσίας.

Ευχαριστώ.

MΑΚΗΣ ΠΑΤΣΙΟΓΙΑΝΝΗΣ-ΓΕΩΠΟΝΟΣ-ΤΡΙΠΟΛΙΣ
Mέλος της Κ.Ε. ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
epatsio@hol.gr

Όταν ο τυχοδιωκτισμός γίνεται 'κοινωνικό συμφέρον'

Αντιγράφω από άρθρο της Χριστιάννας Χατζηϊορδάνογλου στην εφημερίδα “ο Κόσμος του Επενδυτή” (Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2005) με τίτλο “Μεταρρυθμίσεις… μισθών!”:

“…Δικαστές και εισαγγελείς όλων των βαθμίδων προχώρησαν ήδη στην κατάθεση των πρώτων αγωγών σε βάρος του Δημοσίου, με τις οποίες διεκδικούν την αναπροσαρμογή των αποδοχών τους αναδρομικά για την τελευταία τριετία. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου εδρεύει η Γραμματεία του Μισθοδικείου ζητημάτων των λειτουργών της Δικαιοσύνης και στο οποίο πλειοψηφούν μη δικαστές, έχουν υποβληθεί δεκάδες αγωγές, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται καθημερινά και έως το τέλος του χρόνου εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν τις 1.000.
Με αυτές οι δικαστικοί λειτουργοί στρέφονται κατά του Δημοσίου, υποστηρίζοντας ότι παραβιάζει το συνταγματικό κανόνα (άρ.88, παρ.2), που δεν επιτρέπει να χορηγούνται αμοιβές στα όργανα της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας υψηλότερες των χορηγούμενων στα όργανα της δικαστικής εξουσίας
Ζητούν λοιπόν, το κλείσιμο της ψαλίδας που υπάρχει ανάμεσα στους μισθούς των ίδιων και δεκάδων άλλων κατηγοριών δημόσιων λειτουργών. Κύριο αίτημα είναι η εξομοίωση των μηνιαίων μικτών αποδοχών του προέδρου της ΕΕΤΤ (ανέρχονται σε 10.271€) με τις αποδοχές του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου (που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τους μισθούς των δικαστών των υπόλοιπων βαθμίδων, αφού αποτελεί τη βάση για τον ποσοστιαίο καθορισμό τους). Τα ποσά που διεκδικούν αναδρομικά για τα τελευταία τρία χρόνια οι δικαστικοί λειτουργοί ποικίλλουν ανάλογα με το βαθμό και τα χρόνια υπηρεσίας και ξεκινούν από τις 60.000€ για έναν πρωτοδίκη και ξεπερνούν ακόμα και τις 200.000€ για τους ανώτατους δικαστικούς...”

Οι συντεχνίες και τα συμφέροντά τους έχουν συμβάλλει καθοριστικά στην αναστολή, αν όχι ακύρωση, της προόδου αυτής της χώρας. Πάρτε και μετρήστε:
Οι μηχανικοί με τα δικαιώματά τους (οι παλιοί μηχανικοί ουσιαστικά έχουν κλείσει τις πόρτες) και τα κλειστά επαγγέλματά τους (ποιος βγάζει άδεια εξάσκησης επαγγέλματος, πώς μπορείς να πάρεις δημόσια έργα ή να κάνεις μελέτες – ένα κλειστό club γιατί έτσι είναι το ‘κοινωνικό συμφέρον’), οι γιατροί με τη δική τους μασονία, οι πανεπιστημιακοί (και εκπαιδευτικοί γενικότερα), οι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι τα ίδια καραγκιοζιλίκια (λέγεται ότι από τα 2-3 κλειστά επαγγέλματα που θα προτείνει η χώρα να παραμείνουν κλειστά και μετά το 2009-10, γιατί θα έχει αυτό το δικαίωμα μόνο για 2-3 συγκεκριμένα επαγγέλματα η κάθε χώρα, μπορεί να είναι οι συμβολαιογράφοι και οι δικαστικοί αντιπρόσωποι), οι εργαζόμενοι σε ΟΤΕδες ΔΕΗδες, ΕΥΔΑΠ, ΕΡΤ, ΟΣΕδες, Ολυμπιακές (και… βάλτε να πάνε) λένε ότι για το ‘κοινό συμφέρον’ πρέπει το δημόσιο (δηλαδή όλοι οι υπόλοιποι πολίτες) να τους πληρώνει (και μάλιστα πλουσιοπάροχα) παρόλο που είναι 2 και 3 και 4 (σαν τα παιδιά του Πειραιά) φορές περισσότεροι σε αριθμό απ’ όσο χρειάζεται… και απ’ όσο θα έπρεπε, σε μια χώρα που πληρώνει τους τεμπέληδες που πλεονάζουν και έχουν και κεκτημένο δικαίωμα να έχουν κλειστό club εις βάρος αυτών που θέλουν να κάνουν κάτι).

Ο φερετζές μας έλειπε λοιπόν, και οι έλληνες δικαστές ασχολούνται επισταμένα για το πώς θα παίρνουν κάθε τρία χρόνια κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια € παραπάνω (60 έως 200 χιλιάδες επιπλέον ο κάθε ένας κάθε τρία χρόνια επί… πόσοι είναι αυτοί που θα πάρουν παραπάνω? 10χιλιάδες? 20?) από το κράτος (δηλαδή πώς θα παίρνουν από αυτό που αντιστοιχεί στο σύνολο των υπόλοιπων πολιτών). Πριν δέκα και κάτι χρόνια το είχαν ξανακάνει αυξάνοντας σε μια νύχτα τις αποδοχές τους κατά ένα μεγάλο ποσοστό – τους είχαν κράξει τότε αλλά στα παπάρια τους… Στο να πιέζουν να πάρουν το κοκό ήταν πολύ αποτελεσματικοί – στο να μην αφήσουν όμως το θεσμό της δικαιοσύνης να γίνει μπουρδέλο δεν ήταν (άδικος είμαι εδώ, τα μπουρδέλα είναι πολύ οργανωμένες επιχειρήσεις). Εδώ έβαλαν το χεράκι τους και οι άλλοι τύποι (οι παπάδες) που πρέπει υποχρεωτικά και αυτούς να τους πληρώνουμε (ρε έχετε καταλάβει ποιους πληρώνει αυτή η χώρα?).
Αυτοί και ακόμα περισσότεροι με μια νταβατζίδικη και τυχοδιωκτική λογική θέλουν να μας πείσουν ότι θα πάρουν ‘με το έτσι θέλω’ παραπάνω πόρους από τους υπόλοιπους διότι εξυπηρετούν το ‘κοινωνικό συμφέρον’. Εννοείται ότι εξυπηρετούν το συμφέρον της κάστας τους. Οι τύποι επικαλούνται και τα δικά τους κόλπα (είναι αντισυνταγματικό λέει να μην πάρουμε money) για να κάνουν το δικό τους.
Κάνουν από ελάχιστα έως τίποτα για να γίνουν οι ίδιοι σα σινάφι περισσότερο αποδοτικοί και χρήσιμοι σε αυτό που κάνουν και μετά να έχουν την απαίτηση να αξιώνουν χρήματα για την ύπαρξή τους. Σαν τους λέτσους και βρώμικους τυχοδιώκτες σε κάτι σπαγγέτι γουέστερν που ελεεινά αξίωναν να πάρουν τα χρήματα, χωρίς να έχει καμιά σημασία γι’ αυτούς το αν κάνουν κάτι χρήσιμο, το αν πρέπει να γίνουν πιο open-minded, το αν αυτό που τώρα κάνουν οδηγεί στο πουθενά (βέβαια αυτοί δεν επικαλούνταν το κοινωνικό συμφέρον – ήταν πιο ειλικρινείς). Εδώ τα παλικάρια απαξιούν να μάθουν απλά να χειρίζονται ένα pc για να επιταχυνθούν οι ατελείωτες χειρόγραφες και γραφειοκρατικές και αρτηριοσκληρωτικές διαδικασίες.
Το ανθρώπινο δυναμικό στη δικαιοσύνη δεν έχει την προσαρμοστικότητα, την ανησυχία να κάνει αποδοτικότερα τη δουλειά του με ένα πληροφοριακό σύστημα, το οποίο θα κόστιζε το ένα δέκατο από τις επιπλέον μισθολογικές απαιτήσεις τους για ένα έτος – το να πάρουν παραπάνω λεφτά για να έχουν προέδρους πρωτοδικών και δικαστών της εμβέλειας ενός καλούση ή ενός ζήση τους φαίνεται από την άλλη απόλυτα λογικό.

Όταν η ανωνυμία είναι ζήτημα ζωής

Τα blog στη χώρα μας και στον υπόλοιπο ελεύθερο κόσμο είναι για κάποιους ένα τρόπος να περνάνε την ώρα τους, για άλλους να εκμυστηρεύονται στις σκέψεις τους, για άλλους να βγάζουν την χολή τους, για άλλους να συζητούν κτλ. Σε μερικές περιπτώσεις έχουν φτάσει να βγάζουν ειδήσεις, να ανταγωνίζονται τα παραδοσιακά ΜΜΕ (πχ στις ΗΠΑ) και να συμβάλλουν στον ευρύτερο πολιτικό διάλογο.

Σε κάποιες άλλες χώρες όμως, τα blog και το internet είναι η μόνη διέξοδος για πραγματική ενημέρωση, παρακάμπτωντας το κράτος καταστολής και τα λογοκριμένα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Γι'αυτό το internet και οι διαφωνούντες του έχουν γίνει ο νέος στόχος των απανταχού ολοκληρωτικών, ανελεύθερων, καταπιεστικών καθεστώτων. Οι συλλήψεις και οι μακροχρόνιες φυλακίσεις τους είναι καθημερινό γεγονός.

Για παράδειγμα και μόνο στην Κίνα, και μόνο για τον Σεπτέμβριο μέχρι τώρα, έχουμε: Ο δημοσιογράφος Shi Tao καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυκάλισης (με βάση στοιχεία που έδωσε το Yahoo) και o δημοσιογράφος Zheng Yichun σε 7 χρόνια παρά στην ασταθή κατάσταση της υγείας του.Η ανωνυμία και η προστασία από τον επιθετικό μηχανισμό καταστολής της σκέψης και των ιδεών γίνεται στοιχείο επιβίωσης πλέον.

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα έφτιαξαν ένα βιβλιαράκι με βοήθεια και τεχνικές συμβουλές πώς να παραμένουν ανώνυμοι και να παρακάμτουν την λογοκρισία. Επίσης εξηγεί πώς να φτιάξει κάποιος ένα blog, πώς να το προωθήσει (να μπει στις μηχανές αναζήτησης) και να αποκτήσει κύρος τηρώντας τις βασικές αρχές ηθικής και δημοσιογραφίας. Από 22 Σεπτεμβρίου πωλείται στα βιβλιοπωλεία (χωρών όμως που δεν έχουν πρόβλημα) ενώ μπορεί να το κατεβάσει κανείς δωρεάν από την σελίδα των ΔΧΣ σε 5 γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, κινέζικα, αραβικά και περσικά). Μεγάλη έλλειψη νομίζω τα ισπανικά (ειδικά για χώρες όπως η Κούβα, αν και εκεί το internet είναι εντελώς ελεγχόμενο).

Για να το κατεβάσετε κάντε δεξί κλικ και save target as εδώ

Crash, 2004

ταινιοκριτικη - κοινωνιολογια

Ειδα μολις το Crash. Οχι το παλιο του Κρονενμπεργκ, το αλλο.
Η ταινια ειναι πολυ καλη. Δεν θα πω πολλα για την ιστορια, μοιαζει λιγο με το Μανολια στο οτι εχει μπλεγμενες ιστοριες, μοιαζει ισως με το Traffic στο οτι εχει διαφορα στρωματα της αμερικανικης κοινωνιας σε παραλληλη πορεια. Παρολο οτι υπαρχουν μερικα στερεοτυπα, η ταινια ξεφευγει απο την κοινοτοπια, εχει πολυ ενδιαφερουσα ιστορια, καλο ρυθμο και βαθεις αμφιλεγομενους χαρακτηρες (χαρακτηριστικο καλης ιστοριας νομιζω). Στο imdb εχει 8,6.

Παρεκβαση: Σε περιπτωση που δεν γνωριζετε, το imdb ειναι η καλυτερη βαση δεδομενων για ταινιες, με βαθμολογιες απο τους ιδιους τους χρηστες. Συντομος οδηγος για τις βαθμολογιες:

* απο 5,5 μεχρι 6,5 μετρια
*απο 6,5 μεχρι 7,5 καλη
*απο 7,5 μεχρι 8,5 πολυ καλη
*απο 8,5 και ανω ακομα εδω εισαι!?

Τωρα ταινιες που εχουν φανατικους οπαδους τεινουν να βαθμολογουνται παραπανω αποσο πρεπει (πχ το Night of the Living Dead) και κωμωδιες/ταινιες δρασης τεινουν να χανουν βαθμους. Γιαυτο αν θελετε να δειτε ξερω γω ποσο καλη ειναι μια νεα ταινια δρασης, συγκρινετε και με καποια πους σας αρεσε (το Die Hard? 8.0), μια νεα κωμωδια συγκρινετε με μια πολυ καλη παλια κωμωδια (το Trading Places ισως? 7,3!) ή καμμια νεα που σας αρεσε (Zoolander? 6,1!)

Εχω και καποια σχολια.

α) Οι ΗΠΑ πρεπει επιτελους να φτιαξουν πιο σφιχτους νομους για την οπλοκατοχη. Αν εβλεπα οπλο στην Ευρωπη στα χερια πολιτη, νομιζω θα λιποθυμουσα, οι τυποι στο ΛΑ φαινεται να τα βλεπουν οσο συχνα βλεπουν ξερω γω ενα hamburger.
Δεν ανηκει στις ατομικες ελευθεριες να εχει ο καθενας ενα φονικο οπλο κατω απο το μαξιλαρι του! Νομιζω ειναι αυτονοητο οτι οι πολιτες πρεπει να περνανε πολυ σοβαρες και δυσκολες διαδικασιες για αδειες οπλοκατοχης.

β) Ειναι για μια ακομη φορα ενδιαφερον να συνειδητοποιουμε οτι ο καθε ανθρωπος κρυβει μεσα του χιλιαδες. Καμμια προσωπικοτητα δεν ειναι ενας μονολιθος. Οπως ηθελε να δειξει ο Herman Hesse στο Steppenwolf, καθε γυναικα κρυβει Die Heilige und die Hure (την αγία και την πουτάνα), καθε ανθρωπος κρυβει μεσα του τον πολιτισμενο και τον λυκο της στεππας. Κανενος τα κινητρα δεν ειναι μονο καλα ή κακα, κανεις δεν φτανει σε μια πραξη χωρις να προηγηθουν αλλα γεγονοτα πριν. Δεν θελω να φτασω σε εναν ισοπεδωτικο εξισωτισμο, αλλα πιστευω οτι σαν ατομα πρεπει να εχουμε ανοχη απεναντι στα λαθη των αλλων και να προσπαθουμε να βλεπουμε τον κοσμο απολες τις σκοπιες.

γ) Οι διαφορες φυλες στην Αμερικη χωριζονται απο ανεξηγητα χασματα τα οποια μεγαλωνουν απο την αγνοια και την μισαλλοδοξια. Το ξερω οτι ειναι κοινοτοπια, αλλα το παρατηρησα συστηματικα στην ΝΥ και το βλεπω και απο φιλους μου Αμερικανους. Σε αποσταση 20 οδων στο Μανχαταν, οι επιβατες του μετρο αλλαζουν εντελως χρωμα! Σε αποσταση 5 τετραγωνων στο Χαρλεμ αλλαζουν οι ονομασιες των δρομων 3 φορες (απο μαυρους ηρωες, σε λευκους ηγετες, σε ισπανοφωνους τυπους). Εχουν διαφορετικους ηρωες, ακουνε αλλη μουσικη (η σκηνη στην ταινια που ο ενας μαυρος ηρωας τραγουδαει ειρωνικα country, μου θυμισε με σαφη τροπο αυτην την διαφορα), εχουν διαφορετικες φιλοδοξιες. Οι διαφορες μεταξυ ανθρωπων διαφορετικου χρωματος στην ιδια αμερικανικη πολη μπορει να ειναι μεγαλυτερες απο τις διαφορες μεταξυ λαων στην Ευρωπη! Αν καποιος Ελληνας ειναι με μια Γερμανιδα, πιθανοτατα δεν θα το σκεφτω καν σαν περιεργο, αν καποιος κυριλε Αμερικανος ειναι με μια Μεξικανα, ακομα γινεται θεμα! Να μην μιλησω για μαυρους.
Και ακομα πιο περιεργο μου φαινεται οτι οι μεσαιοι Αμερικανοι ειναι εντελως ανιδεοι για τις φυλες του κοσμου που κατοικουν στις ιδιες τις ΗΠΑ. Ειναι γνωστο οτι δεν ξερουν τι παιζει περαν του Ατλαντικου (οπως και μεις δεν ξερουμε βασικα τι παιζει περαν της Μεσογειου ή του Εβρου). Αλλα να μην ξερουν καν για τους συμπολιτες τους? Εχω την εντυπωση οτι το περιβοητο melting pot χαλασε, πιθανοτατα εφτασε μολις για τους τελευταιους Νοτιοευρωπαιους. Το παρατηρησε και ο Σαμιουελ Χαντινγκτον, αν και εφτασε σε λαθος συμπερασμα. Στις ΗΠΑ υπαρχουν μεγαλες πιεσεις που εσπρωχναν παντα τους μεταναστες προς μια κοινη κουλτουρα. Αλλα ηταν σχετικα κοντινες κουλτουρες και ετσι οι μεταναστες τις δεχοντουσαν ευκολα. Αλλωστε δεν ηταν αρκετοι για να αλλαξουν την κυριαρχη κουλτουρα.

Τωρα ομως οι Λατινοι ειναι παρα πολλοι και με πολυ δυνατη, ξεχωριστη κουλτουρα, γλωσσα και εθιμα. Ο Χαντινγκτον θεωρει οτι αυτο ειναι κακο, γιατι δεν θα αφομοιωθουν και οτι ετσι οι ΗΠΑ κινδυνευουν. Εγω νομιζω οτι ειναι μια ευκαιρια. Ευκαιρια να αρχισουν οι Αμερικανοι να μαθαινουν κατι και για τις αλλες κουλτουρες και να ξεφυγουν απο την πολιτισμικη τους ομοιογενεια.
Οι περισσοτεροι Ευρωπαιοι πχ ειναι απολυτα συνηθισμενοι και προσαρμοσμενοι στην υπαρξη αλλογλωσσων. Οι Αμερικανοι, οσο κιαν φαινεται περιεργο, οχι. Κιαυτο φαινεται ακομα και σε λεπτομερειες. Στην Ευρωπη ανακαλυψαμε τις νομηματικες πινακιδες στους δρομους (ολες που εχει ο ΚΟΚ με σχηματακια) σαν απαντηση στην αναγκη για κατι που να το καταλαβαινουν ολοι οι οδηγοι, ανεξαρτητως γλωσσας. Οι ΗΠΑ αντιθετα ειναι γεματες με πινακιδες κειμενου (one way street αντι για βελος, Hill αντι για το σχηματακι της κλισης, Walk αντι για ανθρωπακι). Οι ισπανοφωνοι εχουν φερει ηδη μια αλλαγη και χουν γεμισει τις ΗΠΑ με ισπανικα. Ελπιζω οι ΗΠΑ να μην μεινουν εκει αλα να ανοιχτουν και σαλλες γλωσσες. Η δυνατοτητα σκεψης σε πολλες γλωσσες, η επαφη με πολλες κουλτουρες πλουτιζει τον ανθρωπο...

Η αποκατασταση της ισορροπιας στο Συμπαν

Η Εθνικη στον τελικο, την ωρα που μια αλλη εθνικη μας αποτι φαινεται δεν θα παει καν στο Μουντιαλ...

Ετσι ειναι, ολα τα πραγματα καποια στιγμη γυριζουν στην θεση ισορροπιας τους. Μπασκετικος λαος ειμαστε και καλα κανουμε. Πιο ευγενες αθλημα, πιο ωραιοι, πιο εξυπνοι, πιο προσωπικοτητες οι παιχτες, σε αντιθεση με τα πειθαρχημενα στρατιωτακια που απαιτει ενα αλλο αθλημα πουχω υποψιν.

Και μια πολυ καλη ατακα που ακουσα απο τον Μ.Κακιουζη σαν απαντηση σε γελοιους δημοσιογραφους που ρωτησαν αν μας βοηθησε λεει ο θεος* (λες και ασχολουνται θεοι και δαιμονες με το Ευρωμπασκετ!):

Ο Θεός είναι ίδιος για όλους. Ας μην αναφερόμαστε στον Θεό για τέτοια πράγματα. Άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς λόγο ή βιώνουν πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από το να χάσεις ένα ματς. Δεν έρχεται το τέλος του κόσμου αν ηττηθείς στον αθλητισμό κι ας κάνουμε συχνά το λάθος εμείς και το αντιμετωπίζουμε έτσι. Σίγουρα, βέβαια, βοηθάει όσους πιστεύουν σ΄ αυτόν να είναι καλά...

Οριστε, τετοια παιδια αξιζουν να προχωρανε μπροστα. Οχι σαν κατι ρατσιστικα ανθρωπακια που μιλανε για ελληνικο φιλοτιμο, ελληνικη ψυχη (λες και οι αλλοι ειναι αψυχοι!), ελληνικο θεο κτλ

*ναναι η Ελλαδα η μονη χωρα της Ευρωπης που αθλητικοι αγωνες καταληγουν παντα σαν σεμιναρια θεολογιας? Μηπως να αποκτησουμε και εναν πρωθυπουργο στυλ Μπους που να ισχυριζεται οτι ο θεος ειναι μαζι μας?

ΥΓ ελπιζω να παιξουμε με την Ισπανια αυριο. Οχι τιποταλλο αλλα δεν θα μπορουσα νανεχτω πιθανη ηττα απο την Γερμανια...

Μοχλός ανάπτυξης οι μετανάστες

Μια από τις πιο διαδεδομένες πλάνες της ελληνικής κοινής γνώμης (που δικαιολογεί και σε μεγάλο βαθμό τον ρατσισμό και την αποκρουστική ξενοφοβία που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις νεότερες, παραγωγικές ηλικίες) είναι ότι ξένοι οικονομικοί μετανάστες έχουν προκαλέσει οικονομική ζημιά στην χώρα μας και ότι ξένοι τρώνε τις δουλειές (γνωστή ως lump labour fallacy).

Όπως όμως γράφει η Ημερησία, σύμφωνα με ειδική μελέτη της Alpha Bank για τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εισροή των μεταναστών, οι οικονομικοί μετανάστες που ήλθαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια ήταν βασικός παράγοντας που συνέβαλε αποφασιστικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας την περίοδο 1995 - 2005. Πράγμα απόλυτα λογικά και αναμενόμενο αφού έδωσαν στην ελληνική οικονομία εργατικά χέρια χαμηλού κόστους και συνέβαλαν στη βελτίωση της ευελιξίας της εγχώριας αγοράς εργασίας και στην αύξηση της παραγωγικότητας.

Επιπλεόν, μια και η πλειονότητα του μεταναστευτικού πληθυσμού είναι μικρής ηλικίας, προκύπτει ότι δεν επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία με το κόστος διαφόρων παροχών, εξ ου και προκύπτει ότι συνεισφέρουν θετικά σε αυτά. «Aν και οι αλλοδαποί αμείβονται λιγότερο από τους Έλληνες», αναφέρει η έρευνα του Eθνικού Kέντρου Kοινωνικών Eρευνών στα συμπεράσματά της, «συνεισφέρουν περισσότερο στο ελληνικό σύστημα υγείας - πρόνοιας».

Για τους μεν αλλοδαπούς εργαζόμενους το ποσοστό των κοινωνικών εισφορών τους επί των αποδοχών τους είναι 43,1%, για τους δε Eλληνες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 37,8% (ενώ οι Έλληνες απολαμβάνουν πολύ περισσότερα από ότι οι ξένοι)! Στην ουσία, οι μετανάστες στη χώρα μας προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνουν και παρατείνουν την ζωή ενός ασφαλιστικού συστήματος γεμάτο τρωκτικά και παράσιτα (οι οποίοι ονομάζουν τα δωρεάν γεύματα "δικαιώματα", "κατακτήσεις" κτλ).

Η ελευθερία μετακίνησης των ανθρώπων και του εργατικού δυναμικού είναι απαραίτητη για να αξιοποιηθεί η ελευθερία επένδυσης κεφαλαίων, διάδοσης ιδεών και μεταφοράς αγαθών της εποχής μας. Αντιμετωπίζοντας εχθρικά τους σύγχρονους οικονομικούς μετανάστες κλείνουμε τις πόρτες της ανάπτυξης.

Πέρα από την εκμετάλλευση, τα θεσμικά προβλήματα, την ρατσιστική αντιμετώπιση από τους ντόπιους χαραμοφάηδες, οι οικονομικοί μετανάστες παλεύουν όχι μόνο για την επιβίωσή τους αλλά με την προσφορά τους στηρίζουν την οικονομία και το κράτος μας (παρά τις προσπάθειες των περισσότερων ντόπιων να πετύχουν το αντίθετο).

Βέβαια, αυτές οι ρατσιστικές διαθέσεςι είναι μόνο προσωρινές. Το πρόβλημα θα λυθεί αργά η γρήγορα. Όταν η οικονομία καταρρεύσει και οι Έλληνες θα αναγκαστούν να ξαναγίνουν μετανάστες και εκμεταλλευόμενοι.

Εκπαιδευση, νο 32

Ναι εχω ενα κολλημα με την εκπαιδευση και ζητω συγγνωμη γιαυτο. Εχω κολλημα, οχι μονο λογω επαγγελματος, αλλα και επειδη πιστευω οτι ειναι η βαση μιας χωρας. Οχι, δεν μιλω για αυτες τις τετριμμενες θολες ατακες: τα παιδια ειναι το μελλον της χωρας. Οχι. Ειναι απλα αληθεια οτι στις μερες μας το εισοδημα, οι επαγγελματικες/ψυχαγωγικες/δημιουργικες ευκαιριες, η ποιοτητα ζωης ενος ατομου γενικα, εξαρταται πολυ απο την χωρα στην οποια μεγαλωνει. Και η κατασταση μιας χωρας, στον δυτικο κοσμο, εξαρταται αυξανομενα απο την ικανοτητα των κατοικων να δημιουργουν. Δεν φτανει η καλη οργανωση, μια γεφυρα, ενας αυτοκινητοδρομος, ενα εργοστασιο, ενα Μεγαλο Εργο*. Σημερα μετρανε οι ανθρωποι και το τι σκεφτονται, ποσο ξεδιπλωνουν την προσωπικοτητα τους σε δουλειες με νοημα. Μετραει το κατα ποσο ζουν σε μια χωρα που δεχεται διαφορετικες αποψεις, υποδεχεται με ανοιχτες αγκαλες, δημιουργικα, ικανα ατομα, απο την ακρη της γης. Οι περιοχες που τους υποδεχονται ευημερουν, οι περιοχες που ριχνουν ολους τους πορους τους προς αυτην την κατευθυνση εχουν μελλον, οι αλλες αποβιομηχανιζονται και χανουν τα καλυτερα τους μυαλα.

Αλλα ξεφευγω. Αφορμη για ολα αυτα, η ειδηση που διαβασα στο ριαλιτι τεηπ, οτι δημιουργειται εδρα Κ.Μητσοτακη στο Στανφορντ. Δεν ειναι η μονη. Πολλοι πλουσιοι Ελληνες και ελληνικες εταιρειες, χρηματοδοτουν εδρες σε μεγαλα πανεπιστημια του αγγλοσαξονικου κυριως κοσμου. Ειμαι ο μονος που το βλεπει σαν καταντια?

Το να παραδεχεσαι στα ισα οτι τα ελληνικα πανεπιστημια δεν αξιζουν καμμία δωρεα, οτι δεν μπορουν να στεγασουν καμμία εδρα με παγκοσμια ακτινοβολια, οτι δεν εχουμε καμμία διεθνους κλασης σχολη, δεν ενοχλει κανεναν? Εχουμε απλα συμβιβαστει με το γεγονος οτι στην Ελλαδα θαχουμε ΑΕΙ της πλακας για το ποπολο και οτι την εκπαιδευση των καλυτερων μας θα την δινουμε υπεργολαβια σε πανεπιστημια του εξωτερικου? Καλα, κανεις δεν εχει τον πραγματισμο να βαλει τις ιδεοληψιες στην ακρη για να προχωρησουμε? Κανεις δεν εχει την φιλοδοξια να φτιαξει κατι αριστο σε αυτον τον τοπο? Μας αρεσει να ειμαστε στην καλυτερη μια χρυση μετριοτητα και στην χειροτερη ενας βουρκος που τρωει τα παιδια του?


*το κολλημα της Ελλαδας με τα τσιμεντενια εργα σε αντιθεση με την εκπαιδευση ποτε δεν το καταλαβα.

Αναρχία και καπιταλισμός στην Σομαλία

Η ποικιλία των απόψεων στο e-rooster είναι αρκετά μεγάλη, παρόλο την γενική έμφαση στον φιλελευθερισμό. Το παρόν κείμενο είναι μια προσθήκη σε αυτή την ποικιλία μιάς άποψης συγγενικής με τον φιλελευθερισμό που ακόμα δεν έχουμε συζητήσει: τον αναρχοκαπιταλισμό. Ο αναρχοκαπιταλισμός, ή αλλιώς market anarchism, πρεσβεύει την κατάργηση της υποχρεωτικής "προστασίας" του κράτους και την πλήρη λειτουργία της ζωής με βάση τις ελεύθερες συμφωνίες και τους κανόνες της αγοράς.

Αφορμή αποτελεί το παράδειγμα της Σομαλίας που εδώ και πάνω από δέκα χρόνια βρίσκεται σε αναρχία (κατά έναν βαθμό).

Φυσικά η Σομαλία είναι ένα μέρος όπου κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θα ήθελε να ζήσει: Eδώ και πάνω από 30 χρόνια ο εμφύλιος πόλεμος είναι συχνό φαινόμενο εκεί. Σε αυτή την κατάσταση όχι μόνο είναι εύλογο ότι δεν μπορούν να συμβούν πολλές πρόοδοι αλλά και περιμένει κανείς η κατάσταση να επιδεινώνεται συνεχώς.

Τελευταία όμως έχει αρχίσει και παρατηρείται κάποια σχετική βελτίωση παρόλο που τίποτα δεν έχει αλλάξει πολιτικά. Όπως παρατηρεί η Alexandra Zavis του AP οι Σομαλοί έχουν αρχίσει και κινούνται σε εκσυγχρονιστικούς δρόμους. Ιδιωτικά νοσοκομεία ανοίγουν και Σομαλοί γιατροί από το εξωτερικό επιστρέφουν να εργαστούν σε αυτά. Ιδιωτικά αεροδρόμια και λιμάνια έχουν αρχίσει και ανθίζουν διευκολύνοντας και το εμπόριο. Ηλεκτρικό και τρεχούμενο νερό παρέχεται από πολλές μικρές εταιρίες σε μερικές εκατοντάδες νοικοκυριά η καθεμία. Οι τηλεπικοινωνίες στην Σομαλία είναι από τις καλύτερες στην Αφρική με έντονο ανταγωνισμό (σημειώστε ότι η εγκατάσταση μιας επίγειας γραμμής συμβαίνει ακόμα και εντός 24ώρου(!) ενώ οι τοπικές κλήσεις είναι δωρεάν).

Ο αντίλογος σε αυτά είναι ότι όλες αυτές οι νέες υπηρεσίες διατίθενται μόνο σε όσους μπορούν να πληρώσουν. Όμως ο αντι-αντίλογος είναι ότι ακόμα και όταν είχε κυβέρνηση η Σομαλία και π.χ. η γιατροφαρμακευτική περίθαλψη ήταν δωρεάν, οι περισσότερες υπηρεσίες αυτές είτε δεν ήταν διαθέσιμες καθόλου είτε ήταν σε άθλια ποιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νερό που προηγουμένως ερχόταν σε βαρέλια, ήταν ακριβό και συχνά μολυσμένο.

Πολλοί οπαδοί του αναρχοκαπιταλισμού θεωρούν το παράδειγμα της Σομαλίας πολύ ελπιδοφόρο για το δικό τους όραμα και συζητείται το θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον σε διάφορα forum όπως στο www.anti-state.com ή το SomaliAnarchy.com.

Πέραν από την ιδεολογική βάση του αναρχοκαπιταλισμού το θέμα είναι αν μπορεί στην πράξη να λειτουργήσει ένα σύστημα έτσι. Κανονικά η απάντηση θα πρέπει να είναι "όχι", αφού θεωρείται απαραίτητο για την ανάπτυξη της οικονομίας να υπάρχει ευνομία, ειρήνη και ισονομία. Όμως στην Σομαλία απουσιάζουν όλα αυτά και φαίνεται η οικονομία να αναπτύσσεται. Το παράδοξο συζητάνε και οι Tatiana Nenova και Tim Harford της Παγκόσμιας Τράπεζας στο άρθρο Anarchy and Invention: How Does Somalia's Private Sector Cope without Government?.

Φλέγον ζήτημα στην Σομαλία αποτελεί φυσικά το πρόβλημα της ασφάλειας. Δεν υπάρχει ένα κράτος, αλλά μικρές "κυβερνήσεις" και αρχηγοί συμμοριών που φυσικά πουλάνε "προστασία". Για έναν αναρχοκαπιταλιστή το μόνο "θετικό" σε αυτή την υπόθεση είναι ότι αυτοί όλοι οι "προστάτες" βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό ή, αν θέλετε, πόλεμο. Έτσι ένας επιχειρηματίας γίνεται πραγματικά πελάτης σε μια αγορά "προϊόντων ασφάλειας". Οι πολέμαρχοι ζητάνε προμήθειες από έναν έμπορο που χρησιμοποιεί ένα λιμάνι, αλλά ο έμπορος μπορεί να πάει σε κάποιον άλλο πολέμαρχο που ζητάει μικρότερη προμήθεια.

Η ελπίδα είναι ότι με την ανάπτυξη της οικονομίας στην βάση της ελεύθερης αγοράς η δύναμη των πολέμαρχων θα μειώθεί χωρίς να έρθει κάποιο κράτος να πάρει την θέση τους. Π.χ. ένας έμπορος που αναπτύσσει την επιχείρηση και γίνεται πιο δυνατός οικονομικά μπορεί να καταφέρει να απεξαρτηθεί από έναν καταπιεστικό πολέμαρχο αυτοδύναμα, χωρίς την παρέμβαση κάποιας κυβέρνησης. Και φυσικά για να αναπτυχθεί ένας έμπορος έτσι σημαίνει ότι και οι πελάτες του θα έχουν αναπτυχθεί. Ξαφνικά η θέση του πολέμαρχου μετατρέπεται από κυρίαρχο καταπιεστή σε απλό εργαζόμενο (στον τομέα της ασφάλειας) ο οποίος εξαρτάται από τον εργοδότη του (δηλαδή τους Σομαλούς που επιθυμούν την ασφάλεια).

Το μέλον φυσικά δεν είναι εύκολο για την Σομαλία, αφού η πολιτική κατάσταση είναι ανισσόροπη και η έλλειψη κράτους προκαλεί πολλά προβλήματα και στις σχέσεις με το εξωτερικό. Όμως ακόμα και αν η Σομαλία δεν γίνει το λαμπρό παράδειγμα των αναρχοκαπιταλιστών, μπορεί σίγουρα να αποτελέσει ένα μάθημα για το πόσο ικανή, ευέλικτη και ανεξάρτητη μπορεί να είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Ανεμος ανανεωσης στο μπλογκ μας!

Η εμφανιση δεν ειναι το παν... λενε πολλοι.

Αλλα εμεις πιστευουμε οτι και η εμφανιση παιζει συχνα σημαντικο ρολο! Μας αρεσει το ωραιο και θελουμε ο κοσμος γυρω μας να ειναι ομορφος.

Ετοιμασαμε λοιπον μια νεα εμφανιση για την κυριως σελιδα μας και το μπλογκ. Σαν πάγια τακτικη μας, η σελιδα δημιουργειται σχεδον αποκλειστικα απο τα μελη μας, καθως θελουμε να πηγαζει απο την προσωπικοτητα μας και να ειναι καθρεφτης των αξιων μας. Δεν γιναμε ξαφνικα ειδικοι στο σχεδιο ή στην γραφιστικη (δυστυχως εχουμε σπουδασει καπως πιο πεζα αντικειμενα :-), αλλα ελπιζουμε οτι θα ικανοποιησουμε τωρα καπως περισσοτερο το αισθητικο κριτηριο των αναγνωστων μας.

Εκτος της αλλαγμενης αισθητικης, η νεα μας σελιδα θα εχει και καποιες καινουριες στηλες, οπως την στατιστικη του μηνα, δημοσκοπησεις, εναν καταλογο με τα προσφατα σχολιασμενα αρθα ωστε να μην πηγαινει κανενα σχολιο χαμενο και άλλα. Επισης χαρη στην χρηση CSS, η σελιδα εχει ελαφρυνει λιγο, πραγμα που ηταν παγιο αιτημα των αναγνωστων μας με μοντεμ 56 Κ. Στο μπλογκ εκτος απο την εμφανιση, λιγα πραγματα θα αλλαξουν. Προσεξτε μονο οτι οι κατηγοριες και το αρχειο στα αριστερα αναφερονται στην κυριως σελιδα μας.

Φυσικα ειμαστε ανοιχτοι, ή μαλλον ανυπομονοι να ακουσουμε τα σχολια σας και την κριτικη για τυχον διορθωσεις. Επισης μπορειτε να βαθμολογησετε την νεα εμφανιση στην δημοσκοπηση στην κυριως σελιδα. Σας προτεινουμε εντονα να διαβασετε τις οδηγιες χρησης για να εχετε μια πληρη αντιληψη πως λειτουργει η σελιδα μας (φοβαμαι πχ πως αρκετοι εδω, δεν εχουν καταλαβει τον διαχωρισμο μεταξυ μπλογκ και κυριως σελιδας μας).

The Fountainhead (1949)

Man has a single choice; to think or not, and that is the gauge of his virtue

Μετά την τεράστια εκδοτική επιτυχία του βιβλίου της Ayn Rand "The Fountainhead" (που εκδόθηκε και στη χώρα μας πριν λίγα χρόνια ως "Κοντά στον Ουρανό" από την Ωκεανίδα), το 1943, η βασική του ιστορία έγινε και ταινία το 1949 σε σενάριο της Rand με πρωταγωνιστές τον Gary Cooper και την Patricia Neal.

H υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την ασυμβίβαστη, ακέραιη και αλύγιστη φιλοσοφική στάση ζωής του πρωταγωνιστή (πηγαίνει ακόμα κι εργάτης σε λατομείο γρανίτη για να μην την προδώσει), του ιδιοφυή αρχιτέκτονα Howard Roark, την σκληρή μάχη του ενάντια στο κολλεκτιβιστικό κατεστημένο της εποχής του και την εκρηκτική ερωτική ιστορία του. Ενός αρχιτέκτονα που δεν διστάζει να ανατινάξει ένα συγκρότημα κατοικιών υπό κατασκευή για να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της δημιουργίας του.

Η κυρίαρχη ιδέα που διατρέχει την ταινία είναι το κατά πόσο το δημιουργικό έργο του ανεξάρτητου ελεύθερου επαγγελματία αρχιτέκτονα μπορεί να αντιπαρατεθεί στη σύλληψη και τα αποτελέσματα που οφείλονται στη συλλογική προσπάθεια και στη συνεργασία περισσοτέρων ανθρώπων. Στην αντιπαράθεση του ενός, του ξεχωριστού, του πρωτουργού απέναντι στους πολλούς, τους μέσους και τη συλλογικότητα του μέσου όρου

Με την ερμηνεία του Gary Cooper έχουμε μια σχεδόν ανθρωπομορφική παράσταση της λιτότητας της μοντέρνας γραμμής που υπεστήριζε ο ήρωας της ταινίας αρχιτέκτονας Howard Roark. Με τον σταθερό, πράο, σίγουρο τόνο της φωνής του ενσαρκώνει με τον καλύτερο τρόπο τον ήρωα του βιβλίου. Η ταινία βασίζεται σε αυτό που λείπει από το σύγχρονο κινηματογράφο, τους διαλόγους και τους χαρακτήρες. Αν και υστερούν σαφώς σε σχέση με το βιβλίο (μερικοί είναι και εντελώς αλλαγμένοι) πετυχαίνει να δώσει μέσα από τις συγκρούσεις των χαρακτήρων την μάχη του δημιουργού με τον κλέφτη.

Η αλήθεια είναι ότι η ταινία είναι πολύ συμπυκνωμένη και παρ'όλ'αυτά λείπουν πολλά στοιχεία της πλοκής και χαρακτήρων του βιβλίου. Πολλοί οπαδοί του βιβλίου θα βρουν πολλά να λείπουν. Δεν είναι όμως μια απλή οπτικοποιημένη έκδοση του. Στέκει από μόνη της, ως αυτοτελές καλλιτεχνικό δημιούργημα, μεταφέροντας την ουσία της σκέψης της Ayn Rand, παρουσιάζοντας τον άνθρωπο όπως θα μπορούσε να είναι. (εδώ η απολογία στο δικαστήριο από το βιβλίο).

Ένας ύμνος στον άνθρωπο, την δημιουργικότητα, την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την ακεραιότητα και την καταπληκτική τέχνη της αρχιτεκτονικής...

Μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα

ασχολουμαι παλι με ενα αρθρο του Γ.Πρετεντερη

Λεει αυτην την φορα ο Γιαννακης οτι ειναι αντικοινωνικη πολιτικη να δεχομαστε σε ΑΕΙ φοιτητες με βαθμους κατω απο την βαση. Ο λογος, οτι λεει η παιδεια μας πρεπει να στελνει μυνηματα. Και το παρον συστημα εκπεμπει οτι:

...ζούμε σε μια κοινωνία ρεμπεσκέδων όπου ο καθένας δικαιούται το ίδιο αποτέλεσμα ανεξαρτήτως της επίδοσής του. Οτι η προσπάθεια δεν έχει νόημα αφού το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία. Οτι η κοινωνία μας προάγει την αναξιοκρατία αφού άξιοι και ανάξιοι, εκείνοι που παίρνουν τη βάση και εκείνοι που μένουν μετεξεταστέοι, αυτοί που πέτυχαν και αυτοί που απέτυχαν, θα καθήσουν όλοι μαζί στα ίδια θρανία της ίδιας φοιτητικής αίθουσας. Ενδεχομένως θα πάρουν αύριο και το ίδιο πτυχίο.

Υπαρχουν καμποσα λαθη εδω. Γιατι ο κ.Πρετεντερης διαγιγνωσκει σωστα το προβλημα:

Δεν είναι τυχαίο, ούτε ανεξήγητο, που η Ελλάδα κατατάσσεται στις πέντε χώρες του ΟΟΣΑ με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας πτυχιούχων. Αντί να γίνονται ανάρπαστοι, οι απόφοιτοι των ελληνικών πανεπιστημίων καταντούν στα αζήτητα.

Αλλα η σκεψη του και οι προτασεις του ειναι θεμελιωδως λανθασμενες. Πρωταπολα σε ενα σοβαρο εκπαιδευτικο συστημα, εισαγωγη σε μια σχολη δεν σημαινει αυτοματα πτυχιο. Σημαινει ευκαιρια να αγωνιστεις επι ισοις οροις, και στην επιστημη που σε ενδιαφερει (αντι για μερικα ανοητα μαθηματα της Γ' Λυκειου), για να τελειωσεις και να κερδισεις ενα πτυχιο. Το προβλημα στην Ελλαδα δεν ειναι η αθροα εισαγωγη στα ΑΕΙ, ουτε καν τα εντελως μη-αξιοκρατικα κριτηρια της (οχι, δεν θεωρω την παπαγαλια 7 βιβλιων αξιοκρατια. Ειναι μεν αδιαβλητο συστημα, αλλα 100% μη αξιοκρατικο). Το προβλημα ειναι η αθροα παραγωγη αχρηστων πτυχιουχων. Αν θεωρησουμε σαν τον ΓΠ οτι οι καλοι πτυχιουχοι αδικουνται οταν παιρνουν το ιδιο πτυχιο με εναν κακο φοιτητη, τοτε πρεπει να φροντισουμε τα ελληνικα ΑΕΙ να γινουν καλυτερα. Κανεις δεν θα τα τελειωνει αν δεν εχει ολοκληρωμενες γνωσεις της επιστημης του. Οχι ομως κανεις δεν θα μπαινει σε αυτα, αν δεν εχει παπαγαλεψει αρλουμπες για 2 χρονια.

Κατα δευτερον, ειναι αληθεια οτι η παραγωγη κακων πτυχιουχων, ειναι προβλημα για την φημη ενος πτυχιου και ετσι προκαλει αρνητικες εξωτερικοτητες στους καλους φοιτητες. Πραγματικα ενιοτε μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα. Μαζι με τους κουμπουρες καιγονται και οι ικανοι. Αν τελειωνετε μια σχολη που τελειωνει και η κουτση Μαρια, ακομα κιαν εισαστε τρομερος φοιτητης, θα βρειτε πιο δυσκολα δουλεια απο καποιον αντιστοιχο με σας που τελειωσε μια πιο ελιτιστικη σχολη. Και αυτο γιατι ο εργοδοτης δεν εχει την ακριβη πληροφορια ποσο καλοι εισαστε και πρεπει να κρινει με βαση τα εξωτερικα σημαδια, οπως το πτυχιο. (Αυτο το προβλημα που ονομαζεται adverse selection, ριχνει τους μισθους των ικανων πρωτοεισερχομενων στην αγορα εργασιας και μερικες φορες προκαλει εως και πληρη καταρρευση της αγορας οπως εδειξε ο Νομπελιστας Τζ.Ακερλοφ). Αλλα αν δεχτουμε τον θεσμο του δημοσιου πανεπιστημιου σαν ιδρυματα που πρεπει να οφελουν την κοινωνια, τα δημοσια πανεπιστημια δεν δικαιουνται να ειναι ελιτιστικα! Δεν μπορουν να περιοριζουν τον αριθμο των αποφοιτων για να δημιουργησουν μια κλικα αποφοιτων με καλο ονομα. Το θεμα ειναι πολυ παρομοιο με την αναλυση ενος μονοπωλιου. Αν εχεις ενα μονοπωλιο, θες να περιορισεις την ποσοτητα που πουλας για να ανεβασεις την τιμη. Αλλα απο μια δημοσια εταιρεια απαιτουμε να πουλαει σε τιμη κοστους, για να μεγιστοποιει το οφελος της κοινωνιας. Ετσι και ενα δημοσιο πανεπιστημιο, πρεπει να δινει πτυχιο σε ολους τους φοιτητες που κατεκτησαν τις απαραιτητες γνωσεις, ακομα κιαν δεν ειναι τιποτα καταπληκτικοι φοιτητες, ακομα κιαν δεν ανεβαζουν το ονομα της σχολης. Το δημοσιο πανεπιστημιο δεν μπορει να δημιουργει μια κλαση προνομιουχων με τους φορους ολων μας!

Εδω ερχεται και το τριτο, σχετικο λαθος του ΓΠ:

Αντί να παράγουν τα ηγετικά στελέχη μιας καλύτερης και πιο προηγμένης κοινωνίας, τα πανεπιστήμια χρησιμοποιούνται πλέον ως άλλοθι προσλήψεων εκπαιδευτικού προσωπικού και ως μηχανισμός κοινωνικής καταξίωσης της μέσης ελληνικής οικογένειας

Οντως ειναι λαθος οτι εχουμε μοιρασει ενα ΑΕΙ σε καθε χωριο. Αλλα δεν ειναι λαθος οτι εχει μαζικοποιηθει η παιδεια. Ολοι μπορουν να σπουδασουν, και το δικαιουνται, ειδικα αν πληρωνουν τα ΑΕΙ πληρωνουν με τους φορους τους!

Εδω ερχεται και το γελοιο, να μιλαει για αντικοινωνικη πολιτικη ο ΓΠ. Τα μετρα που προτεινει, του περιορισμου της προσβασης στα ΑΕΙ με βαση τους βαθμους στα Λυκεια, ειναι αντικοινωνικα και αδικα. Γιατι ειναι γνωστο το βαρος των φροντιστηριων για να εισαχθει κανεις.
Ετσι τα ΑΕΙ μας, στηριζονται σε μια βαθια αναποδη φορολογια. Ολοι πληρωνουμε φορους, αλλα τα παιδια των ανωτερων ταξεων απολαμβανουν αυτης της δωρεαν παιδειας.
Στην Νομικη Αθηνων πχ υπαρχουν ελαχιστα παιδια αγροτων (ανεκδοτα στοιχεια). Ενα παιδι μη χειρωνακτων εχει 5 φορες μεγαλυτερη πιθανοτητα να εισαχθει σε ΤΕΙ, απο ενα παιδι αγροτη! Δεν μπορω να πιστεψω οτι υπαρχει τετοια διαφορα ικανοτητων! Υπαρχει ομως διαφορα εισοδηματος που επιτρεπει περισσοτερα φροντιστηρια.

Η προταση μας, για μια αλλη φορα ειναι τα ευελικτα (αρα μαλλον ιδιωτικα) πανεπιστημια και ενα συστημα εξετασεων που μετραει ικανοτητες και οχι γνωσεις. Πρεπει να ειναι λοιπον πανεπιστημια που δεν πληρωνουμε ολοι μας, για να σπουδαζουν μονο καποιοι προνομιουχοι. Πληρωνουν οι χρηστες τους. Και για τους πιο φτωχους, προτεινουμε την θεσπιση κανονα, 20% των φοιτητων να παιρνει πληρη υποτροφια βασισμενη σε εξεταση ικανοτητων. Ετσι τα παιδια που αξιζουν, σπουδαζουν σε καλο πανεπιστημιο, ακομα κιαν δεν ειχαν τις καταλληλες συνθηκες για να προετοιμαστουν για μια εξεταση γνωσεων. Επισης η ευελιξια θα φερει και αυτο που ειχαμε συζητησει αλλοτε, διαφορετικες σχολες για καθε σκοπο. Για παραδειγμα, στα οικονομικα, άλλη σχολη θα υπαρχει για μελλοντικους ακαδημαϊκους, άλλη για τραπεζικους, άλλη για οικονομολογους μεγαλων οργανισμων. Ετσι θα λυθει και το προβλημα της κρυμμενης πληροφοριας και adverse selection.

Η προταση αυτη λυνει ευκολα και δικαια ολα τα προβλημα που αναφεραμε. Αλλα εχει ενα κακο. Αναφερει την καταραμενη λεξη ιδιωτικο πανεπιστημιο...

ΥΓ και μια σημειωση: διαβασα πως ο Γ.Παπανδρεου υποσχεται να ανεβασει αμεσα την χρηματοδοτηση της παιδειας στο 5% του ΑΕΠ. Δυο πραγματα θα επρεπε να κανουν τον καθε λογικο ανθρωπο να ανησυχει. Που θα ριξετε ολα αυτα τα λεφτα αμεσα? Στους σημερινους χραμοφαηδες πανεπιστημιακους και στα αποτυχημενα, διεφθαρμενα μεχρι το κοκαλο ΑΕΙ μας? Δευτερον: Εισασταν κυβερνηση τοσα χρονια (ναι και ο ΓΑΠ!). Γιατι δεν το πραξατε τοτε?

Οι Γερμανικές εκλογές και η ιδεολογική γύμνια της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας

Νέο Άρθρο

Ο καγκελάριος της Γερμανίας κ. Gerhard Schröder διακήρυττε όλη την εβδομάδα που μας πέρασε τηλεοπτικά ή και σε δημόσιες ανοιχτές συγκεντρώσεις του κόμματός του, ότι ήταν αυτός και η κυβέρνησή του που είχαν την τόλμη να προάγουν μια σειρά από αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, όπως στο εργασιακό, το σύστημα υγείας, τη μείωση της φορολογίας, καθώς επίσης ότι μόνο μια κυβέρνηση συνασπισμού σοσιαλδημοκρατών και οικολόγων μπορεί να εγγυηθεί τη μη συμμετοχή γερμανικών εκστρατευτικών σωμάτων σε επίπεδο διεθνών αναταράξεων. Με την ίδια επιχειρηματολογία πολιτεύτηκε ο κ. Joschka Fischer, ο υπουργός Εξωτερικών της παραιτηθήσας κυβέρνησης των κ.κ. G. Schröder και J. Fischer.

Δυστυχώς για το ευρωπαϊκό προφίλ της μοντέρνας σοσιαλδημοκρατίας του τρίτου δρόμου ή του εκσυχρονιστικού ρεύματος κανένας από τους προηγούμενους ισχυρισμούς δεν έχουν βαρύτητα και δεν περιγράφουν καμιά αξιόπιστη στρατηγική αρχών και στόχων και όσο αφορά τα αριστερά κόμματα της Γερμανίας αλλά και τα υπόλοιπα της ηπειρωτικής Ευρώπης...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Γιατι με εκνευριζουν οι Αγγλοι

και γιατι μου την σπαει η Τουρκολαγνια

Ο Εκονομιστ ειναι ενα απο τα λιγα ΜΜΕ του κοσμου που θα προτεινα ανεπιφυλακτα σε οποιονδηποτε για την σωστη ενημερωση του. Ελεγε καποτε μια διαφημιση: δωσε μου τα τελευταια 4 τευχη του εκονομιστ και θα ξερω ακριβως τι συμβαινει στον κοσμο. Αυτο δεν ηταν απλα κλασικες διαφημιστικες μπουρμπουληθρες. Ειναι αληθεια.

Υπαρχει μονο ενα θεμα στο οποιο συστηματικα πασχει. Η θεση της Ευρωπης στον κοσμο και το μελλον της ΕΕ. Και εκει που πραγματικα το χανει, ειναι στο θεμα της εισοδου της Τουρκιας στην ΕΕ. Ειναι λιγο σαν ο αερας του Λονδινου, να κανει τους ανθρωπους ενστικτωδως αντιευρωπαϊστες. Κοιταξτε αυτο το γενικα καλο αρθρο. Η εξαιρετικη στηλη Καρλομαγνος θελει να μας πεισει οτι μετα την 11 Σεπτεμβριου, η ΕΕ εχει χρεος να δειξει οτι ειναι ανεκτικη και οτι δινει ευκαιριες στους μουσουλμανους, γιαυτο πρεπει να δεχτει την Τουρκια στους κολπους της.

Μα καλε μου Καρλομαγνε, η ΕΕ δεν ειναι φιλανθρωπικο ιδρυμα, ουτε αχρηστος οργανισμος-βιτρινα σαν τον ΟΗΕ! Ειναι μια ομοσπονδια κρατων, που σιγα σιγα συγκεντρωνει εξουσιες απο τα ευρωπαϊκα κρατη για να δημιουργησει ενα οικοδομημα που μας δυναμωνει μας και μας φερνει πιο κοντα! Ειναι κατι που αφορα αμεσα την ζωη του καθε Ευρωπαιου. Ερχομαστε μαζι καποιοι λαοι που αισθανομαστε οτι μπορουμε να συγκατοικησουμε. Δεν μπορει να θυσιαστει η ΕΕ, μονο και μονο για να δειξει καλη θεληση προς τον ισλαμικο κοσμο! Δεν μπορουμε να συγκατοικησουμε με το ζορι με καποιον, για να μην μας πουνε ρατσιστες! Δεν μπορουμε να δεχτουμε την Τουρκια, μονο και μονο για να ικανοποιησουμε καποια βραχυπροθεσμα στρατηγικα συμφεροντα ενος πολεμου, στον οποιο κατα τα αλλα δεν εχουμε και ιδιαιτερο λογο! Αν οι ΗΠΑ θελουν ευρωπαϊκες θυσιες στον κοινο αγωνα εναντιον του ισλαμοφασισμου, τοτε ας ξεκινησουν να ακουν την γνωμη μας. Αν οι ΗΠΑ θελουν να δειξουν οτι η Δυση ειναι ανεκτικη, ας αρχισουν να κερδιζουν και αυτοι τις καρδιες των Αραβων, οχι να περιμενουν μονο απο την ΕΕ να το πραξει! Εντελει στην ΕΕ μενουν πανω απο 10 εκ. μουσουλμανοι. Τι αλλο πρεπει να κανουμε για να δειξουμε την ανεκτικοτητα μας? Εμεις ειμαστε γειτονες των Αραβων και υποφερουμε καθε φορα που η περιοχη αποσταθεροποιειται*. Τι αλλη θυσια πρεπει να κανουμε?

Νομιζω ομως οτι το μυστικο που θολωνει την κριση των Βρεταννων, ειναι ο ευρωσκεπτικισμος τους. Λεει το αρθρο πιο κατω οτι εξαλλου δεν εχουμε και τιποτα να χασουμε με την εισοδο της Τουρκιας, μια και η ΕΕ μετα τις αποτυχιες των δημοψηφισματων σε Ολλανδια και Γαλλια, δεν προκειται να προχωρησει βαθυτερα. Αυτο μαλλον ειναι η κρυφη ευχη των συντακτων του Εκονομιστ, αλλα σιγουρα οχι η αληθεια! Η ΕΕ θα προχωρησει και οι Βρεταννοι πρεπει επιτελους να επιλεξουν αν ειναι μαζι μας ή οχι! Αν βρισκουν ελατωμματα στην ΕΕ (τα οποια βριθουν), τοτε ας προσπαθησουν να τα διορθωσουν. Αν ορθα θεωρουν οτι οι κυριως γαλλικης εμπνευσης πολιτικες, οδηγουν προς τον λαθος δρομο, τοτε ας μας σπρωξουν προς τον σωστο. Αλλα δεν δικαιουνται να ειναι σαν τα κακομαθημενα παιδακια που δεν θελουν να παιζουν μαζι μας, αλλα και επιμενουν να χαλανε το παιχνιδι και για τους υπολοιπους!


*το οποιο ειναι και ενας επιπλεον λογος, εκτος απο γαλλικους καιροσκοπισμους και γερμανικη δειλια, που η Ευρωπη αποστρεφεται τις επικινδυνες περιπετειες στην Μεση Ανατολη.

ΥΓ Αυτη παρεπιμπτοντως ειναι και μια κλασικη μου ενσταση εναντιον της "ελληνοτουρκικης φιλιας". Ειναι 100% επιθυμητος στοχος να ομαλοποιησουμε τις σχεσεις μας με την Τουρκια. Αλλα ως εκει. Με εκνευριζει πολυ η φιλολογια περι κοινων Ελλαδας-Τουρκιας, οι αδελφοποιησεις και γενικα η τουρκολογια. Να γινουμε καλοι γειτονες, αλλα ως εκει. Η Τουρκια δεν με ενδιαφερει ουτε σαν φιλος, ουτε σαν προτυπο, ουτε σαν παραδειγμα. Δεν θεωρω οτι εχει κατι να μας δωσει που μας λειπει, μονο ενα πολυ αδυναμο μετρο συγκρισης, εναν λογο να επαναπαυομαστε και να μενουμε πισω: Ενταξει μωρε, εχουμε προβληματα, αλλα δεν ειμαστε και Τουρκια
ΥΓ2 Το κειμενο αυτο δεν πρεπει να διαβαζεται σαν: ειμαι εναντιον του εξευρωπαϊσμου της Τουρκιας. Αλλα αυτα που λεει ο Εκονομιστ δεν ειναι επιχειρηματα για μενα. Για να δειξουμε φιλια, μια ενισχυμενη συνεργασια φτανει. Αν η Τουρκια προοδευσει τοσο, που πραγματικα θελουμε να συγκατοικησουμε μαζι της, που πραγματικα θα θελουμε να εχει σημαινουσα γνωμη (15% των ψηφων!) στην Ενωση μας, τοτε θα αρχισουμε να μιλαμε για πληρες μελος...
ΥΓ3 Μην νομισει κανεις οτι δεχομαι τους εθνικιστες Ελληναρες που λενε οτι οι Τουρκοι ειναι ζωα. Δεν εχουν τεραστια διαφορα με μας, απλα εμεις δεν ειμαστε 70 εκ φτωχομπινεδες με αυξητικες τασεις. Αν ειμασταν, μην γελιεται κανεις οτι θα ειχαμε γινει πληρες μελος της ΕΕ.

Θανατηφόρα εμπόδια, ελεύθερο εμπόριο και ο Bush!

* 6,600 people die every day in the world because of the trading rules of the EU. That is 275 people every hour.

* In other words, one person dies every 13 seconds somewhere in the world - mainly in Africa - because the European Union does not act on trade as it talks.

* If Africa could increase its share of world trade by just one per cent, it would earn an additional £49 billion a year. This would be enough to lift 128 million people out of extreme poverty. The EU's trade barriers are directly responsible for Africa's inability to increase its trade and thus for keeping Africa in poverty.

* If the poorest countries as a whole could increase their share of world exports by five per cent, that would generate £248 billion or $350 billion, raising millions more out of extreme poverty.
- Trade Barriers Kill (2003)

Ο προστατευτισμός δεν βλάπτει μονάχα τους ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και τους πολίτες των χωρών που τον εφαρμόζουν.

According to the United Nations Conference on Trade and Development, EU protectionism deprives developing countries of nearly $700 billion in export income a year. That's almost 14 times more than poor countries receive in foreign aid. EU protectionism is a continuing tragedy, causing unnecessary hunger and disease. The Cold War "iron curtain" between East and West has been replaced with a customs curtain between North and South.

EU protectionism takes a toll on Europeans, too. The rich countries' protectionism costs their citizens almost $1 billion every day. At that rate, you could fly all the cows in the OECD, 60 million of them, around the world every year in business class. In addition, the cows could be given almost $3,000 each in pocket money to spend in tax-free shops during their stopovers. - American and European Protectionism is Killing Poor Countries and Their People (2003)

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, παραδόξως , πρότεινε την εξάλειψη των επιδοτήσεων και όλων των εμποδίων που κρατάν τις αναπτυσσόμενες χώρες στην φτώχια. Το θέμα είναι όμως θα δεχθούν πρόεδροι όπως ο Chirac κάτι τέτοιο;

Today, I reiterate the challenge I have made before: We must work together in the Doha negotiations to eliminate agricultural subsidies that distort trade and stunt development, and to eliminate tariffs and other barriers to open markets for farmers around the world. Today I broaden the challenge by making this pledge: The United States is ready to eliminate all tariffs, subsidies and other barriers to free flow of goods and services as other nations do the same. This is key to overcoming poverty in the world´s poorest nations. - George W Bush (2005)

Το Κοινωνικό Φόρουμ της Αθήνας και οι Μ.Κ.Ο.

Νέο άρθρο

Τον Απρίλιο του 2006 θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας ένα μεγάλο ευρωπαϊκό γεγονός. Το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Προσωπικά παρακολουθώ στενά και από την αρχή τα Φόρουμ. Τόσο το ευρωπαϊκό, όσο και το παγκόσμιο. Για το πρώτο ταξίδεψα στην Φλωρεντία, μετά στο Παρίσι, παρακολούθησα από απόσταση το 3ο του Λονδίνου και βρέθηκα κοντά στο Παγκόσμιο στη Μομπάϊ της Ινδίας.

Την ευθύνη της διοργάνωσης ανέλαβε ειδική οργανωτική επιτροπή (Ο.Ε.).

Εννιά μήνες πριν, υπάρχουν έξι ανοικτά ζητήματα.

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Επιτέλους τέλος!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτέλους αποφάσισε να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση εδώ και πολλά χρόνια. Να τραβήξει τα καλώδια (της κρατικής κάνουλας) που συντηρούσε ένα από τα πιο πολέξοδα πτώματα της ελληνικής οικονομίας.

Η διαδικασία "ιδιωτικοποίησης" των Ολυμπιακών Αερογραμμών με τη σημερινή της μορφή δεν μπορεί να συνεχιστεί, αφού και η Ολυμπιακή Αεροπορία και οι Ολυμπιακές Αερογραμμές θα κληθούν σήμερα να επιστρέψουν στο κράτος ενισχύσεις που ξεπερνούν τα 500 εκατ. ευρώ, χρήματα που φυσικά δεν διαθέτουν.

Δεν μιλάμε για τα μαζεμένα χρέη και φέσια που πλήρωσε τόσα χρόνια ο ελληνικός λαός με τους φόρους του (και τα οποία τα ανέλαβε πριν λίγα χρόνια το κράτος εξολοκλήρου με την δημιουργία της νέας Ολυμπιακής), ώστε κάποιοι να συνεχίσουν να μας κοροϊδεύουν ότι την διοικούν και κάποιοι άλλη να συνεχίσουν να μας κοροϊδεύουν ότι εργάζονται.

Όπως γράφει η Ναυτεμπορική,πη Επιτροπή θεωρεί παράνομη της προικοδότηση των Ολυμπιακών Αερογραμμών με 130 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο ως κεφάλαιο εκκίνησης. Αμφισβητείται επίσης η καταβολή του λίζινγκ σε χαμηλότερες τιμές από τις Oλυμπιακές Aερογραμμές προς την Oλυμπιακή Aεροπορία, ενώ θεωρείται κρατική βοήθεια και η μη εξόφληση από την ΟΑ χρεών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά της περιόδου 2002-2004 (περίπου 350 εκατ. ευρώ). Αμφισβητείται η μη καταβολή του τέλους εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης των αεροδρομίων (Σπατόσημο) που εισπράττεται από τους επιβάτες. Τέλος, η Επιτροπή αμφισβητεί επίσης τους διαθέσιμους χρόνους στα αεροδρόμια (slots), τα δικαιώματα κυκλοφορίας και τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας που κατείχε η Ολυμπιακή Αεροπορία.

Οι αερομεταφορές δεν είναι "εθνική υπόθεση". Είναι υπόθεση του καθένα ξεχωριστά που θέλει να πετάξει σε ένα προορισμό. Κάποια στιγμή στη χώρα μας θα πρέπει το κόστος του ταξιδιού να περιλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου και πουθενά αλλού. Αντίθετα με σήμερα που το πληρώνουμε στους φόρους μας (στο δολοφονικό φόρο πετρέλαιο, στον αυξαημένο ΦΠΑ, στον ληστρικό φόρο κληρονομίας, στον άδικο φόρο εισοδήματος, στην υψηλότατη φορολογία των επιχειρήσεων), στην ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, στις ελάχιστες παραγωγικές επενδύσεις και τελικά στην αυξημένη ανεργία.

Οι "εργαζόμενοι" της Ολυμπιακής και οι πολιτικά διορισμένες τραγικές διοικήσεις της, μας έχουν κοστίσει πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας μέχρι τώρα πίνοντας τεράστια ποσά από τους φόρους μας. Κανείς δεν λέει ότι πρέπει να τιμωρηθούν για αυτό. Όμως η ιδιαίτερη μεταχείρισή τους είναι για άλλη μια φορά πρόκληση και δείχνει την νοοτροπία αυτού του κράτος να συμπεριφέρεται στους πολίτες του με δύο μέτρα και σταθμά. Με ποιά λογική θα μεταταγούν σε δημόσιες θέσεις υπάλληλοι μιας ιδιωτικής εταιρίας; Γιατί χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι άλλων εταιριών που κλείνουν δεν έχουν την ίδια προνομιακή μεταχείριση;

Κοινωνική πολιτική δεν είναι να παρκάρεις στο δημόσιο όσους δεν έχουν δουλειά. Ούτε να επιδοτείς την ανικανότητα και την αντιπαραγωγικότητα, ούτε σε εταιρίες ούτε σε εργαζόμενους. Ούτε γίνεται με συναυλίες, πορείες και στάσεις εργασίας! Κοινωνική πολιτική είναι να δημιουργείς συνθήκες που να προσεκλύουν επενδύσεις, να ενισχύσεις τον ελεύθερο ανταγωνισμό και να βοηθάς στην κατάρτιση και την επανακατάρτιση του εργατικού δυναμικού. Η ισχυρή ελεύθερη οικονομία είναι προς όφελος όλων. Ευτυχώς ένα από τα μεγαλύτερα βαρίδια που την κρατούσε στην υπανάπτυξη θα είναι σύντομα παρελθόν.

η εκδίκηση του μαϊντανού

πριν 4 χρόνια ένα ματσάκι μαϊντανό στοίχιζε 50 δρχ. 4 χρόνια μετά στοιχίζει 0,50 ευρώ, δηλαδή, 170 δρχ!!! that's not inflation, that's daylight robbery. οι υπουργοί και υφυπουργοί δεν χάνουν καμία ευκαρία να κάνουν τον μαϊντανό στα διάφορα τηλεοπτικά παράθυρα. δεν θα ήταν καλύτερο αν κάναν κάτι για την τιμή του μαϊντανού instead?

Διάλογος για τις ΜΚΟ τρίτης γενιάς

Η επιστολή αυτή γράφτηκε με αφορμή του άρθρο "Οι ΜΚΟ τρίτης γενιάς" και κοινοποιείται προς συζήτηση εδώ με την άδεια του συγγραφέα.

Αγαπητέ Κύριε Λιοναράκη,

με αφορμή επιστολή με τις απόψεις σας που έλαβα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, σας γνωστοποιώ κάποιες δικές μου και θέτω βασικά ερωτήματα για διάλογο καθώς επιθυμώ να συμβάλλω σ’ αυτόν.

Ιστορικά αυτό που σήμερα προβάλλεται, στο χώρο της αποασυλοποίησης – ψυχοκοινωνικής επανένταξης ως Μ.Κ.Ο., (δηλαδή υπόσταση φορέα που εκτελεί αντίστοιχο έργο) ξεκίνησε το 1990 ‘’κατ’ ανάγκη’’ και με ‘’σύσταση στελεχών της V Διεύθυνσης της Commission’’, προκειμένου να υλοποιηθεί η συμβατική μας υποχρέωση προς την τελευταία, δηλαδή της αποασυλοποίησης ασθενών του Κ.Θ.Λέρου στα πλαίσια του Καν. 815/84, κάτι που τότε συνδεόταν όχι μόνο με τη χρηματοδότηση ενός συνόλου έργων και δράσεων για την ψυχιατρική περίθαλψη αλλά και με το ‘’ξεπάγωμα’’ καίριων χρηματοδοτήσεων για την Εθνική Οικονομία και Ανάπτυξη.

Με αποδεδειγμένη, τότε, την αδυναμία δημόσιων φορέων να συμπράξουν και να συμβάλλουν στον ανασχηματισμό του Κ.Θ.Λέρου καθώς και της ‘’απαγόρευσης των προσλήψεων στο Δημόσιο’’, επελέγει από την τότε πολιτική ηγεσία, η λύση της υλοποίησης αυτού του έργου με τη δημιουργία Εταιρειών Αστικής Ευθύνης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με τα άρθρα 741 έως 784 του Αστικού Κώδικα και σύμφωνα, επαναλαμβάνω και πάλι, με την υπόδειξη της V Διεύθυνσης της Commission, που χρηματοδοτούσε κατά 75% το έργο.

Οι επτά φορείς που σήκωσαν το βάρος της αποασυλοποίησης των 130 πρώτων ασθενών από το Κ.Θ.Λέρου ανέλαβαν το έργο με μια αντίληψη εθελοντισμού, (κρίθηκαν μετέπειτα και οι κρίσεις ήταν θετικές) χωρίς από τη πλευρά του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και της Κυβέρνησης να υπάρξουν διοικητικές πράξεις ανάθεσης έργου. Η τακτική αυτή ακολουθήθηκε και από τις επόμενες κυβερνήσεις μέχρι το 2001. Έκτοτε και μέχρι σήμερα οι φορείς αυτοί αυξήθηκαν σε πρώτη φάση (πρόγραμμα Ψυχαργώς Β΄) σε 32 και σήμερα ο αριθμός τους είναι άγνωστος. Σταδιακά, άρχισαν να μετονομάζονται από Εταιρείες αστικής ευθύνης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε Μ.Κ.Ο. και τούτο με ‘’κεντρική κρατική νουθεσία’’. Υπάρχουν βέβαια πολλοί λόγοι που το εξηγούν αυτό.

Τα πρώτα μου ερωτήματα:
1) Υπάρχει νομοθεσία στην Ελλάδα που να διέπει επακριβώς και αποκλειστικώς τα της συστάσεως των Εταιρειών Αστικής Ευθύνης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα;

2) Υπάρχει νομοθεσία στην Ελλάδα που να διέπει επακριβώς και αποκλειστικώς τα της συστάσεως των Μ.Κ.Ο.;

3) Οι δύο παραπάνω νομικές υποστάσεις ταυτίζονται, συμπίπτουν, είναι διάφορες;

Η αλήθεια είναι πως αυτοί οι φορείς ανέλαβαν και εξετέλεσαν κρινόμενοι και ελεγχόμενοι σταθερά ένα έργο που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να αναλάβουν φορείς του Δημοσίου (Δες εξέλιξη του προγράμματος Ψυχαργώς Α’) και το έργο αυτό το εξετέλεσαν επιτυχώς κατά γενική ομολογία, παρά τη διφορούμενη στάση της Πολιτείας που και ‘’τους χρησιμοποιεί και τους σταυρώνει’’ προκειμένου να πετύχει τους στόχους της.
Αυτά τα ολίγα για αρχή.

Με εκτίμηση
Δημήτριος Γ. Κανδύλης
Αναπλ. Καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ
Πρόεδρος Δ.Σ. Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α.

Υ.Γ. Για το έργο της Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α., έργο μιας 15ετίας μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στην ιστοσελίδα μας http://www.thepsypa.gr/

Πτηση και διαστημα

Το πρωτο περιοδικο που αγοραζα συστηματικα στην ζωη μου ηταν η Πτηση. Γυαλιστερο εξωφυλλο, διαστημικες και αεροπορικες ιστοριες, φωτογραφιες με αριστοτεχνικα μηχανηματα που συμβολιζαν τις δυνατοτητες του ανθρωπου. Παρακολουθουσα γενικα τι αεροπλανα σχεδιαζονται, τι αεροπλανα αγοραζε η Ελλαδα. Προφανως ημουν οπαδος των F16 και για μενα οσο περισσοτερα αγοραζαμε, τοσο το καλυτερο. Οταν πριν καποια χρονια ειχε πεσει η προταση να αγορασουμε F15* μου ετρεχαν τα σαλια.

Ευτυχως που δεν ημουνα υπουργος Εθνικης Αμυνας στα 15 μου. Δυστυχως, δεν βλεπω τους ελληνες σχολιαστες και αρθρογραφους να ειναι πιο λογικοι απο μενα στα 15 μου.
Μεταξύ 2,1 και 2,4 δισ. ευρώ για 30 νέα αεροσκάφη θα πληρωσει η Ελλαδα! Και αυτο ειναι μονο ενα προσωρινο μετρο. Το 2015 η Τουρκια θα αρχισει να παραλαμβανει το JSF, πραγμα που θα μας υποχρεωσει λεει σε πολυ μεγαλυτερες αγορες!

Συγγνωμη, γνωριζετε ποσα ειναι 2,1 δις ευρω? Με 2,1 δις ευρω η Ελλαδα φτιαχνει δυο πανεπιστημια παγκοσμιου κλασης! Δεν ξερω πως διαολο η Τουρκια χρηματοδοτει τις αγορες της. Ξερω ομως οτι το καλυτερο μερος για να ξοδεψουμε τετοια ποσα, δεν ειναι 30 F16. Ουτε σιγουρα μερικα αχρηστα στρατοπεδα στην Βορεια Ελλαδα. Οσο για τον κινδυνο του 2015, δεν πιστευω καν οτι θα υπαρχει προβλημα με την Τουρκια τοτε. Εν τελει, γιατι θα επρεπε να εχουμε προβληματα με την Τουρκια? Για την υφαλοκρηπιδα? Τι εχουμε να κερδισουμε απο αυτην την υφαλοκρηπιδα πια, που δεν χανουμε ετησιως στις απιστευτες αμυντικες δαπανες μας? Το Κυπριακο? Αυτο ουσιαστικα εχει λυθει και ό,τι προβληματα μενουν, ειναι στο χερι των Κυπριων να λυθουν.

Ας επενδυσουμε τα χρηματα μας σωστα, ας δυναμωσουμε την οικονομια μας και το 2015 η Τουρκια θα εχει παρα πολλα να χασει** σε μια συρραξη με μας και εμεις θα εχουμε πολυ περισσοτερα λεφτα να ξοδεψουμε. Αφηστε που η Τουρκια ετσι κι αλλιως εχει ηδη υπεροπλια, μια υπεροπλια που δεν διατηρει για εμας αλλα για τους πιο επικινδυνους εχθρους της (Κουρδοι, Ιραν). Το πλεονεκτημα μας δεν ειναι τα κανονια. Ειναι η οικονομια. Ειναι η διπλωματια. Ειναι η ΕΕ. Και στην ΕΕ ειναι πιο χρησιμη μια δυνατη οικονομια, αποτι μερικα αεροπλανα. Στο διλημμα κανονια ή βουτυρο, νομιζω η Ελλαδα πρεπει να απαντησει αναπτυξη και εκπαιδευση...


*μαλλον εως σημερα ο βασιλιας των μαχητικων.
**Ηδη η Τουρκια εχει μια τουριστικη εκρηξη, μεταξυ αλλων και μισο εκατομμυριο Ελληνες τουριστες. Εχετε την εντυπωση οτι υπαρχει τουριστας που θα πηγαινε σε εμπολεμη χωρα? Αφηστε οτι οι εμπορικες μας σχεσεις φετος θα φτασουν τα σχεδον 2 δις ευρω και αυξανουν συνεχως.

Διορθωτικο

αυτο ειναι ενα αρθρακι που χρωστω νομιζω

Αρκετοι μας κατηγορουν οτι γκρινιαζουμε συνεχως και υπερβολικα. Ισως.
Απ΄την αλλη θυμηθηκα οτι καποτε ειχα γραψει πολυ θετικα σχολια για τον Γιαννη Πρετεντερη (αρθρογραφο του Βηματος).
Ηρθε ο καιρος να διορθωσω αυτα τα δυο λαθη.

Διαβαστε αυτο απο το Κυριακατικο Βημα. Προσεξατε αυτην την ατακα?

Σήμερα η ζωή του μέσου πολίτη γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη, η χώρα πάει πίσω, το μικρό ελληνικό θαύμα της τελευταίας οκταετίας παραχώρησε τη θέση του στην απογοήτευση, στη δυσφορία, στην ανασφάλεια. Το Ευρωβαρόμετρο κατέγραψε μια κοινωνία στα όρια της απελπισίας.

χμμμμ Ωστε ετσι? η Ελλαδα με λιγα λογια ειναι στο χειλος του γκρεμου?
Η αναπτυξη το δευτερο τριμηνο του 2005 εφτασε το 3,7%, περιπου 2 μοναδες πανω απο τον μεσο ορο της ευρωζωνης. Ο πληθωρισμος ειναι σε λογικα επιπεδα, με πτωτικες τασεις.
Το χρεος μας μειωνεται (αργα αλλα σταθερα), γινονται, ακομα πιο αργα και μαλλον ασταθως, και καποιες μεταρρυθμισεις (κοιταξτε ας πουμε και το πρωτοσελιδο της εφημεριδας στην οποια γραφει ο Π). Τα αυτοκινητα, οι δρομοι καλυτερευουν. Οι ανθρωποι γινονται πιο ανεκτικοι (κιομως). Οι διαφορετικες κουλτουρες και κουζινες διαδιδονται. Οι κοπελες ομορφαινουν*. Σε γενικες γραμμες, καθε φορα που ερχομαι στην Ελλαδα, την βρισκω λιιιιγο καλυτερη (μεχρι και πιο πρασινη ηταν φετος οσο την ειδα).

Με λιγα λογια παραδεχομαι οτι η Ελλαδα, δεν παει τοσο ασχημα. Προχωραει. Το προβλημα μου (μας) ειναι οτι θα επρεπε να πηγαινει πολυ πιο καλα. Ειναι θεμα εγωϊσμου, ειναι θεμα φιλοδοξιας, ειναι στην τελικη το γεγονος οτι σιχαινομαι τις σπαταλες. Και η Ελλαδα σπαταλαει στην μιζερια, στην ηττοπαθεια, στην μετριοτητα, στον ωχαδερφισμο, στην ησσονα προσπαθεια, ενα δυναμικο που θα μπορουσε να την κανει Χωρα Για να Ζεις. Μερικες φορες δυσανασχετουμε με την αργοπορια. Αλλα δεν θα τολμουσα ποτε να πω οτι η Ελλαδα σημερα ειναι χειροτερη απο την Ελλαδα του 80 (ταινιες του Ψαλτη!), την Ελλαδα του 90 (εθνικισμος μεχρι το κοκαλο), την Ελλαδα του 2000 ή την Ελλαδα του Μαρτιου 2004.
Εσεις ομως κ.Πρετεντερη, ειτε ειστε τυφλος ,ειτε απαραδεκτα προκατηλλειμενος. Σε καθε περιπτωση αυτο το αρθρο καλυτερα να μην το ειχατε γραψει ποτε...


*Σοβαρα, γεγονος διασταυρωμενο με ολους τους φιλους μου που μενουν εκτος Ελλαδος.

ΥΓ το οτι μεσα στην γενικη προοδο, καποιοι Ελληνες μου μοιαζουν με τον παπουτσωμενο γατο, ειναι αλλη ιστορια. Εξηγουμαι. Εικονα παπουτσωμενου γατου ειναι, οταν μεσα στον νεο αυτοκινητοδρομο κυκλοφορει αμαξι με σιδεροβεργες που εξεχουν απο παντου, με οδηγο με αυτοκτονικες τασεις. Παπουτσωμενος γατος ειναι ο Ελληναρας που του προσφερθηκε ο πεζοδρομος με την καλυτερη ισως θεα στην Ευρωπη, η Δ.Αρεοπαγιτου στο Θησειο, και παει και παρκαρει το #$^$%#@^@$αμαξο του μεσα. Παπουτσωμενος γατος ειναι ο τυπος που του προσφερεται μισθος ανεπτυγμενης χωρας και παει και τον ξοδευει με χαρακτηριστικα τριτοκοσμικους τροπους.

Ανθρώπινα δικαιώματα και Ατομικές ελευθερίες στο στόχαστρο

Αρχίσαμε τις εκπτώσεις... οι τρομοκράτες δυστυχώς πετυχαίνουν τον σκοπό τους

UK home secretary Charles Clarke said the 50-year old European Convention on Human Rights had to be reviewed.

European Union states may have to accept an erosion of some civil liberties if their citizens are to be protected from organised crime and terrorism

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επικρατήσει αυτή η άποψη.

UK liberal MEP Graham Watson said that he welcomed the commitment to fight terrorism, but added the fight could never be at the cost of human rights... "Human Rights are indivisible. Freedom and security are not alternatives, they go hand in hand" - Πηγή: EUobserver

H Κατάκτηση του Διαστήματος: Ιδιωτική πρωτοβουλία ή Κρατισμός?

Το δίλλημα πατερναλισμός ή ιδιωτική πρωτοβουλία επανέρχεται διαρκώς, στοιχέιώνει το φαντασιακό της σύγχρονης κοινωνίας και καταλήγει να αποτελεί το κύριο ζήτημα για το μέλλον του πλανήτη.
Δεν ξέρω για σας, εγώ από μικρός κοιτούσα τ'αστέρια με λαχτάρα. Πέρα από τα όρια του μικρού μας πλανήτη απλώνεται το απεριόριστο και αχανές σύμπαν, το άπειρο διάστημα που περιμένει να εξερευνηθεί. Κι όμως οι κίνδυνοι, οι τεχνικές δυσκολίες, τα προβλήματα χρηματοδότησης έδωσαν άδοξο τέλος στο όνειρο....
Έδωσαν? Μην είστε και τόσο σίγουροι...
Μια νέα εταιρία η 4frontiers υπόσχεται αποίκιση του Άρη μέχρι το 2025.
Σ'αυτήν την κούρσα του διαστήματος το κράτος εδώ και σαράντα χρόνια έχει τον πρώτο λόγο. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα ήταν μάλλον μέτρια, αν όχι απογοητευτικά.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα δώσει τη λύση ή θα εκφυλιστεί σε παραμύθια και απάτες? Αυτό απομένει να το δούμε στην πράξη. Αλλά πιστεύω ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος της

Πίστα F1 στο Ελληνικό;

Τι άλλη κρατικού σχεδιασμού βλακεία θα υποστούμε;

Χθες άκουσα σε αθλητικούς σταθμούς συζητήσεις για την πρόθεση να κατασκευαστεί πίστα για Φόρμουλα Ένα στο χώρο του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Είναι μάλιστα πρωθυπουργική απόφαση στην οποία μέχρι τώρα αντιδρά ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Ειλικρινά απορώ με τα (ανύπαρκτα) μυαλά που κουβαλάνε πολλοί κυβερνώντες! Θα καταστρέψουν 4.000 στρέμματα τς πιο πολύτιμης έκτασης αυτή στη στιγμή στην Αττική για να κάνουν μια πίστα που θα μπορούσε να γίνει οπουδήποτε κοντά στην Αθήνα; Κοντά στην Αττική Οδό προς Ελευσίνα πχ υπάρχουν τεράστιοι διαθέσιμοι και χώροι, με ελάχιστο κόστος συγκριτικά με το Ελληνικό;

Σε ποιό μέρος του κόσμου φτιάχνουν πίστες αγώνων μέσα στον αστικό ιστό;; Πόσες μέρες το χρόνο θα χρησιμοποιείται η έκταση; Ακόμα και αν μπει σε όλα τα μεγάλα διεθνή μηχανοκίνητα πρωταθλήματα (πράγμα αμφίβολο και αβέβαιο) μιλάμε για 20-30 μέρες το χρόνο (με δοκιμαστικά κτλ). Στερείται μια τεράστια έκταση από τους πολίτες της Αθήνας, που θα μπορούσαν να την αξιοποιήσουν με χρήσεις όλο τον χρόνο. Για να μην μιλήσουμε για την επιβάρυνση με θόρυβο όλης της περιοχής.



Ο χώρος του Ελληνικού είναι μια καταπλητική ευκαιρία που μπορεί να αλλάξει την ποιότητα ζωής συνολικά στο Λεκανοπέδιο (ιδέες για την αξιοποίησή του έχουμε δώσει και μεις παλιότερα αλλά και ο Στέφανος Μάνος). Η μεγαλομανία όμως μερικών πολιτικών σε συνδυασμό με την μυωπική αντίληψη του ελληνικού γραφεικοκρατικού τέρατος απειλούν να το σπαταλήσουν. Ακούμε παράλογες προτάσεις να πέφτουν στο τραπέζι και να συζητούνται σοβαρά. Από πάρκο-τέρας 4.000 στρεμμάτων, μέχρι αεροδρόμιο Γενικής Αεροπορίας και τώρα πίστα F1!

Όταν το κριτήριο δεν είναι η οικονομική αποδοτικότητα αλλά οι ορέξεις και τα αλλοπαρμένα μυαλά του κάθε πολιτικού και του σχεδιασμού των γραφειοκρατών του, τα αποτελέσματα είναι η σπατάλη των χρημάτων των φορολογούμενων και τα αναξιοποίητα έργα, όπως τα πρόσφατα πανάκριβα έργα της Ολυμπιάδας που ένα χρόνο μετά χρησιμεύουν για να διοργανώνουν συνέδρια τα πολιτικά κόμματα! Η αποσύνδεση των δημόσιων επενδύσεων από την οικονομική πραγματικότητα είναι μια πρόκληση σε βάρος όσων εξασφαλίζουν με τους φόρους τους τις δυνατότητες του κάθε σχεδιαστή να κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι.

Αν η ελευθερια λογου εχει νοημα

... τοτε ειναι σιγουρα για να προστατευει το δικαιωμα εκφρασης στις φωνες που δεν μας αρεσουν, οχι αυτες που μας αρεσουν και αποδεχομαστε ολοι.

Τι ειδους πολιτευμα εχουμε που απαγορευει την εκφραση σε ατομα, που οσο αηδιαστικα και να ειναι, δεν παραβαινουν καμμια βασικη αρχη ή νομο? Ειναι θεμελιο του πολιτευματος μας και προϋποθεση εκ των ουκ ανευ αν θελουμε να λεγομαστε φωτισμενη κοινωνια, να αφηνουμε ελευθερο τον καθενα να εκφραζεται οσο δεν βλαπτει αμεσα καποιον αλλο!


Ειναι και αυτο μια (κακογουστη) αποψη!

Σε μια φαινομενικα ασχετη ιστορια, αλλα στην πραγματικοτητα παρομοια, κατασχονται προϊοντα που εχουν εικονες κανναβης και απαγορευονται διαφημιστικες εκστρατειες με οποιανδηποτε αναφορα σε αυτην...
πα πα πα πα νομιζα οτι εχουμε δημοκρατια ρε γμτ!

ΥΓ παρεπιμπτοντως κατι που δεν ηξερα ειναι οτι οι πρωτοι skinheads εμφανιστηκαν στο μεταπολεμικο Λονδινο και ηταν κομμουνιστικης ιδεολογιας. Αργοτερα τους τραβηξε το National Front προς την ακροδεξια...

Πλημμυρα χτυπαει το Ζεφύρι*

ολος ο οικισμος κατω απο τα νερα του Κηφισσου συμφωνα με τα τελευταια στοιχεια. Εκφραζονται φοβοι για πολλους νεκρους

Ο δημαρχος της πολης Γεωργιος Γυφτοπουλος, οπως ολοι ειδαμε, απετυχε πληρως στο καθηκον του σχεδιασμου προληπτικων μετρων πριν τον τυφωνα και δεν μπορεσε να οργανωσει καν αξιοπρεπη επιχειρηση διασωσης εως και 3 μερες μετα την καταστροφη. Μαζι με τον νομαρχη Δυτικης Αττικης Ανδρεα Θ.Ιγγανο κατηγορουν τωρα την κυβερνηση της χωρας για ολιγωρια στην στηριξη της περιοχης, ολιγωρια μαλιστα που ειχε ρατσιστικα κινητρα.

Ολα τα μεσα της χωρας που ανηκουν στην παραταξη του κ. Ιγγανου αρθρογραφουν μανιωδως κατα του συντηρητικου πρωθυπουργου της χωρας Γεωργιου Θαμνου.

Καποιοι πονηροι σχολιαστες ομως, υποψιαζονται οτι πισω απο την ιστορια κρυβεται και η διψα για εκδικηση των αντι-Θαμνικων για την ταπεινωση που υπεστησαν στις τελευταιες εκλογες. Που κρυβεται η αληθεια?


Η ιστοριουλα μου, εχει βεβαια σαν αφορμη τις κατηγοριες που εκστομιζουν πολλοι οτι στην Ν.Ορλεανη οι φτωχοι και μαυροι παρατηθηκαν στην τυχη τους απο τα καθαρματα τους υπερ-δεξιους λευκους. Αυτο που φαινεται να μην ξερουν πολλοι ειναι οτι ο δημαρχος της πολης ειναι μαυρος! Η κυβερνητης της Λουϊζιανα ειναι δημοκρατικη! Αυτο πρεπει να μας βαλει σε λιγες σκεψεις για τα ρατσιστικα ή πολιτικα κινητρα που αποδιδονται στην αποτυχια των αρχων.

Εγω υποψιαζομαι οτι αυτο που διακυβευεται στην παρουσα διαμαχη στις ΗΠΑ, δεν εχει ιδιαιτερη σχεση με την Λουϊζιανα. Το θεμα στην πραγματικοτητα ειναι ποιος ευθυνεται για την κακη κατασταση καποιων ομαδων (clusters) ανθρωπων στις ΗΠΑ, που φαινεται να εχουν πεσει σε μια παγιδα αμορφωσιας, φτωχειας, ανεργιας και τελικα ανομιας.

Το ερωτημα δεν ειναι ευκολο να απαντηθει. Σιγουρα ο στοχος των ισων ευκαιριων δεν επιτυγχανεται σε ενα γκετο γεματο με κακες δουλειες, κακα σχολεια και σημαντικοτερο κακα πρότυπα. Αλλα απο την αλλη μπορεις να βοηθησεις καποιον που δεν θελει να βοηθηθει? Σε οποιον σπευσει να αποδωσει το προβλημα στο "αναλγητο αμερικανικο συστημα", θα σας δωσω το αντιπαραδειγμα των Τουρκων στην Γερμανια, Μαγκρεμπίων στην Γαλλια ή λιγο πιο κοντα μας, το παραδειγμα των Ελληνων πολιτων** (αλλα οχι στα ματια του κρατους) γυφτων και τσιγγανων.

Είπε κανεις τρίτος κοσμος?

Οι Αθηναιοι απο σας, καντε λοιπον μια βολτα στο Ζεφύρι και εξηγειστε μου τι ακριβως εχετε κανει για αυτους τους ανθρωπους που ζουν 10 χμ απο το σπιτι σας. Μετα ειμαι ολος αυτια να ακουσω τι νομιζετε οτι θα επρεπε να κανει η αμερικανικη κυβερνηση στην Ν.Ορλεανη 4000 χμ απτο σπιτι σας...

Προσθηκη: Με καποια περιεργη ειρωνεια της Τυχης, ειχαμε τρομερες κατιγιδες στην Καταλωνια. Πολεις κοντα στην Βαρκελωνη πλημμυρισαν και τυφωνας (πραγματικος!) χτυπησε το αεροδρομιο της πολης, σηκωνοντας αυτοκινητα, φορτηγα εως και αεροπλανα στον αερα! Οποτε η ιστοριουλα μου ισως δεν ειναι μονο υποθετικη. Ετοιμαστειτε για τετοια και στην Αθηνα!

*αν δεν ξερετε το Ζεφύρι, ειναι οικισμος, κυριως τσιγγανων στην Βορειοδυτικη Αττικη.
**να μην μιλησω για Αλβανικης καταγωγης Ρομα

ΥΓ και δεν θα ασχοληθω καν με το γελοιο φαινομενο οτι η πρωτευουσα της χωρας πλημμυριζε σε καθε περαστικη μπορα...

Τελικα τι ατομα βγαζει η ελληνικη παιδεια?

Ειχαμε αυτες τις μερες παλι την διασκεδαστικη Βουλη των Εφηβων. Οι ατακες που ακουγονται εκει ειναι παντα ενα καλο δειγμα για την κατασταση της ελληνικης παιδειας και το μελλον της χωρας.

Το σταθεροτερο χαρακτηριστικο, οπως το χω δει*, ειναι η απιστευτη ομοιογενεια των αποψεων, που κινουνται παντα στους ιδιους αξονες.

Θρασος:

Απαιτουμε απο το κρατος το Χ. Το ελληνικο δημοσιο ειναι υποχρεωμενο να μας παρασχει το Υ.

Νεφελώδη ευχολόγια: Οχι στον ρατσισμο. Οχι στην ανεργια κτλ κτλ

Συντηρητικοτητα, ελλειψη ρεαλισμου και αναπτυξιακης λογικης
(ατακα απο την, ειρωνικα μαλλον αποκαλουμενη, Επιτροπη Παραγωγης, Οικονομικων και Εμποριου):

«το φαινόμενο της ερήμωσης και εγκατάλειψης των ορεινών χωριών έχει ως αποτέλεσμα να κλείνουν και τα λιγοστά σχολεία που υπάρχουν εκεί, ενώ σοβαρή είναι και η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης»

αυτα τους μαθαινουν αυτα λενε. Σιγα μην σκεφτει το παιδι οτι η εγκαταλειψη των μη-βιωσιμων χωριων ειναι ο μονος τροπος να ευημερησουν αυτοι οι ανθρωποι. Σιγα μην σκεφτει οτι ειναι αναξιοπρεπες και σιγουρα αντιπαραγωγικο, να συντηρουν οι υπολοιποι Ελληνες καθε ατομο που αποφασισε να ζει στα κορφοβουνια.

Απλη ασχετοσυνη με μπολικη συναισθηματικη κινδυνολογια (πηγη εδω):
Η εξάλειψη των εθνικών συνόρων και η δημιουργία ενός κόσμου με αλληλοσυνδεόμενες αγορές θα έχουν πολύ άσχημες επιδράσεις [...] στην άκρως ιδιωτική ζωή κάθε ανθρώπου, αφού τα προσωπικά του δεδομένα θα είναι στη διάθεση διαφόρων φορέων.

λογικο. Η πτωση των δασμων φερνει αρση του ιδιωτικου απορρητου. Μα τι λεει???????

βαλε και λιγη απο εθνικισμο:
Η Ευρωπαϊκή Ένωση επεμβαίνει στις χώρες μέλη της και επιβάλλει τους νόμους της, όπως το ενιαίο νόμισμα και η γλώσσα. Οι αντιδράσεις των λαών αυξάνονται καθημερινά σε όλο τον πλανήτη. Οι Γάλλοι απαγόρευσαν τις διαφημίσεις στα αγγλικά, το ίδιο και οι Ισπανοί. Βέβαια, εμείς δεν θα έχουμε ξενοφοβία, αλλά ούτε θα ξεπουλήσουμε ξανά τον πολιτιστικό μας πλούτο και το θησαυρό της πίστης μας.

Δεν το ξερατε οτι (γερμανογαλλοκρατουμενη) ΕΕ επιβαλλει τα αγγλικα σαν ενιαια γλωσσα? Τωρα το μαθατε! Δεν ξερατε οτι υπαρχουν ενδιαφερομενοι να αγορασουν μισοτιμης τον θησαυρο της πιστης μας? Τωρα το μαθατε!

Στερεοτυπικη, φοβισμενη, ανεδαφικη καταστροφολογια:
Η οικονομική δύναμη των πλουσιοτέρων χωρών μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα σε αυτές και τις φτωχότερες, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Έτσι, η αδικία απλώνεται παντού (Σ: μα παντου??), αυξάνεται η ανεργία, η μετανάστευση, η εγκληματικότητα και το σπουδαιότερο όλων επηρεάζεται η προσωπικότητα του ανθρώπου μέσα από την παραπληροφόρηση και τα πρότυπα, που δημιουργούν τα κατευθυνόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης

οριστε. Παντου αυξανεται η ανεργια ΚΑΙ η μεταναστευση ΚΑΙ η εγκληματικοτητα. Τοσα στερεοτυπα σε τρεις ατακες δεν εχω ξαναδει. Σε ενα παντως εχει δικιο. Φταιει μαλλον η καθολικη παραπληροφόρηση [...] που δημιουργούν τα [χωρις κατευθυνση, χωρις μυαλο, χωρις γουστο] μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Αλλα η καλυτερη ατακα, που με αφησε λιγο αφωνο:
«Τι σχέση έχουν η τεχνοκρατική σκέψη, η βαθμοθηρία και η στείρα αποστήθιση, έτσι όπως προωθούνται από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, με την ανθρωπιστική παιδεία»

Μα καλο μου παιδι, εσυ και ολοι οι συναδελφοι σου, εισαστε κλασικα προϊοντα αυτου του συστηματος! Που την ειδες την τεχνοκρατικη σκεψη? Το μονο που δεν εχει η Ελλαδα ειναι τεχνοκρατες! Ολες αυτες οι προκατ αποψεις χωρις ενα δραμι σκεψης, οι απαιτησεις μιας καλυτερης ζωης (που θα την παρασχει βεβαια καποιος αλλος) και τα "ονειρα" χωρις καμμια διαθεση για σκληρη δουλεια, ειναι κλασικα αποτελεσματα του ελληνικου μη-τεχνοκρατικου (βλεπε παραλογου) συστηματος.

Αυτο που στα ελληνικα σχολεια εχει συνδεθει με την "ανθρωπιστικη σκεψη" ειναι η ακατασχετη παπαρολογια, η λατρεια του ευκολου δρομου, η ελλειψη κοινης λογικης, η απεχθεια προς τις σκληρες επιστημες (μαθηματικα, φυσικη κτλ). Και απο πανω τους μαθαινουμε να εχουν αυτο το εκτρωμα σαν στοχο, λογω καποιας ιδεοληπτικης μεταφυσικης συνδεσης στο μυαλο μας, των αρχαιων Ελληνων με αυτες τις θολοκουλτουρες. Ανθρωπιστικη παιδεια ειναι να μαθαινες κουτσα στραβα ιστοριουλες για τον Πυθαγορα, ή να μαθαινεις αυτα που καταφερε ο Πυθαγορας και οι συνεχιστες του εδω και 2500 χρονια? Εισαι στο πνευμα της Αναζητησης της Αληθειας αν μαθαινεις κουτσο-αρχαια ελληνικα και τα ονοματα 10 φιλοσοφων ή αν διδασκεσαι την απιστευτη προοδο της Φυσικης στην εποχης μας? Τελικα ανθρωπιστης ειναι ο ιδεοληπτικος που ξημεροβραδιαζεται στις πορειες και στα καφενεια ή ο βαθυς στοχαστης/επιστημονας που περναει την ζωη του αναζητωντας σε ανηλιαγα εργαστηρια?

Η αληθεια ειναι, οτι τα ελληνικα σχολεια και η ελληνικη κοινωνια διδασκουν τα παιδια μας να μην γνωριζουν τι σημαινει προσωπικη ευθυνη, αλλα μονο να απαιτουν.
Θελουμε δουλειες, κιας μην θελουμε να δουλεψουμε! Θελουμε υποδομες, και καλα θα κανει καποιος βλακας να μας τις πληρωσει!

Τους μαθαινουμε να μην γνωριζουν τι σημαινει λογικη, επιστημονικη αναζητηση και συνεπεια εργων και λογων, αλλα να πιστευουν ακραδαντα οτι ξερουν την αληθεια και οτι την εφαρμοζουν. Μονο ετσι αυτα τα παιδια μπορει να ειναι τοσο τυφλα στις εσωτερικες συγκρουσεις των ιδεων τους.
Θελουμε να μην υπαρχει ρατσισμος, αλλα μην τολμησει ο Αλβανος να μου απειλησει την βολεμενη θεσουλα μου.
Θελουμε εναν ανοιχτο κοσμο, αλλα θα ξυλοκοπουμε οποιον (ξενο, ομοφυλοφιλο, φιλελευθερο) τολμα να μην συμμεριζεται τα "ανθρωπιστικα ιδεωδη" μας.
Θελουμε ελευθερια για ολους, αλλα ξεζουμιστε οποιον τυγχανει να ειναι καλυτερος απο μενα.

Αναζητουσα εδω και καιρο τον λογο που δεν μπορω να συνεννοηθω με πολλους Ελληνες. Νομιζω τον βρηκα...

Προσθηκη: ανακαλυψα και αυτην την απιστευτη ιστορια. Μα σοβαρα τους εβαλαν να κανουν προσευχη και δεν αντεδρασε κανεις??

*ζητω μια μικρη συγγνωμη αν οι παρατηρησεις μου ειναι επηρεασμενες απο αυτα που προβαλλουν τα ΜΜΕ. Υπαρχει περιπτωση να υπαρχουν και ενδιαφερουσες ομιλιες, τις οποιες ομως κανεις δεν αναφερει.

ΥΓ το στυλιστικο προβλημα των εφηβων βουλευτων, που για καποιον λογο φαινεται να νομιζουν οτι οι φωνασκιες ειναι υποχρεωση ενος βουλευτη, σε αλλο επεισοδειο...

ΥΓ2 μεταξυ μας υποψιαζομαι οτι η Ελευθεροτυπια μαζευει συντακτες κατευθειαν απο την Βουλη των Εφηβων