"Ρεπουμπλικάνος εναντίον του πολέμου;Aδύνατον!"

Σκέφτομαι κάποιες φορές πως οι κριτικές κινηματογράφου στην Ελλάδα είναι τελείως της πλάκας...Οι Έλληνες κριτικοί, αντί να διατυπώσουν άποψη για τις κινηματογραφικές αρετές μιας ταινίας, προτιμούν να πολιτικολογούν ασύστολα!Ε, και όταν πρόκειται για αμερικάνικη ταινία, εκεί πια ξεφεύγουν τελείως!Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο γίγαντας της "προοδευτικής" διανόησης, Δημήτρης Δανίκας, οι Έλληνες "ειδικοί περί κινηματογράφου"(με την εξαίρεση του Παναγιώτη Τιμογιαννάκη, πρέπει να ομολογήσω) νιώθουν την υποχρέωση, με την ευκαιρία κάθε αμερικάνικης ταινίας που βγαίνει στις αίθουσες, να γράψουν και ένα μίνι πολιτικό μανιφέστο. Αυτό που κάνει το πράγμα να χάνει κάθε ενδιαφέρον και να προκαλεί ατελείωτα χασμουρητά, είναι πως όλοι μα όλοι ,έχουν ακριβώς την ίδια οπτική όταν γράφουν για τις Η.Π.Α.!Κακοχωνεμένος Τσόμσκι, ελλιπείς γνώσεις και μια τελείως σχηματική ανάγνωση της αμερικάνικης πολιτικής σκηνής και ιστορίας .Στο απλοϊκό τους συμπάν υπάρχουν φράσεις κλισέ που επαναλαμβάνονται κουραστικά ("η άλλη πλευρά του αμερικάνικου ονείρου", "οι ενοχές του αμερικάνικου έθνους"), υπάρχουν οι "κακοί" Ρεπουμπλικάνοι, οι "συμβιβασμένοι" Δημοκρατικοί, η "καλή" Αριστερά( Μαύροι Πάνθηρες και δε συμμαζεύεται...), η χρυσή "προοδευτική" δεκαετία του '60, ο υλισμός και κυνισμός των Ρεϊγκανικών 80s. Εκεί πια που όλοι ενθουσιάζονται και γράφουν ύμνους, είναι όταν ανακαλύπτουν ταινίες που "γκρεμίζουν το αμερικάνικο όνειρο"(ακόμη και όταν η ταινία, δεν έχει καμιά τέτοια πρόθεση!)...Καμία σκέψη ότι ίσως τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα...
Σήμερα θαύμασα γι'άλλη μια φορά την ημιμάθεια των Ελλήνων κριτικών κινηματογράφου. Με αφορμή την νέα ταινία του σπουδαίου Clint Eastwood "Flags of our Fathers" , η συντριπτική πλειοψηφία των κριτικών, απόρησε πώς είναι δυνατόν ένας δηλωμένος Ρεπουμπλικάνος όπως ο Clint να κάνει μια αντιπολεμική ταινία!Aναρωτιέμαι εάν έχουν ακούσει ποτέ πως ο Eastwood ανήκει στην libertarian πτέρυγα των Ρεπουμπλικάνων, που είναι σφόδρα επικριτική έναντι της επεμβατικής εξωτερικής πολιτικής του George W. Bush...Αναρωτιέμαι αν έχουν διαβάσει πως οι Ρεπουμπλικάνοι των δεκαετιών 1930 και 1940 ήταν πολύ επιφυλακτικοί απέναντι σε κάθε εμπλοκή των Η.Π.Α. σε πολεμικές περιπέτειες,οπτική που διατηρούν ακόμη πολλοί Αμερικανοί συντηρητικοί πολίτες , αν πιστέψουμε τα σχετικά γκάλοπ...Ίσως αν ήταν περισσότερο ενημερωμένοι και είχαν λιγότερες παρωπίδες όσον αφορά την "αντιδραστική" Αμερικάνικη Δεξιά, να μην έμεναν με ανοιχτό το στόμα, μπροστά στην αντιπολεμική στάση του Clint Eastwood...Ίσως να ήξεραν πως ο αντιεπεμβατισμός (anti-interventionism) είναι μια παράδοση με βαθιές ρίζες στην ιστορία του αμερικάνικου συντηρητισμού και κλασσικού φιλελευθερισμού! Τώρα θα μου πείτε, κριτικοί κινηματογράφου είναι οι άνθρωποι, και όχι καθηγητές αμερικάνικης ιστορίας..Λυπάμαι, αλλά όταν στην κριτική τους προτιμούν να πολιτικολογούν και να βγάζουν κήρυγμα για να επιβεβαιώσουν τον δήθεν "προοδευτισμό" τους, έχω την απαίτηση να διαθέτουν τουλάχιστον μια στοιχειώδη ενημέρωση και να μην επαναλαμβάνουν απλά τα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους...