"(The aim of public education is not ) to fill the young of the species with knowledge and awaken their intelligence. ... Nothing could be further from the truth. The aim ... is simply to reduce as many individuals as possible to the same safe level, to breed and train a standardized citizenry, to put down dissent and originality. That is its aim in the United States... and that is its aim everywhere else. " - H.L. Mencken
Με τροπολογία που κατέθεσε χθες το Υπουργείο Παιδείας, αποφασίστηκε πως με τη νέα χρονιά το νηπιαγωγείο γίνεται υποχρεωτικό για τα παιδιά των πέντε χρόνων!Αντιδράσεις δεν υπάρχουν...Για τους γονείς, αποτελεί μια βολική λύση να στοιβάζουν τα παιδιά τους σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, από όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία, τις ατέλειωτες ώρες που αυτοί εργάζονται.Οι εκπαιδευτικοί υπερθεματίζουν και μάλιστα προτείνουν η υποχρεωτικότητα να επεκταθεί και στα παιδιά των 4 ετών...Βλέπετε το νέο μέτρο σημαίνει αυξημένα κονδύλια και νέους διορισμούς νηπιαγωγών,πράγμα που συμφέρει τη συντεχνία τους.
Με τροπολογία που κατέθεσε χθες το Υπουργείο Παιδείας, αποφασίστηκε πως με τη νέα χρονιά το νηπιαγωγείο γίνεται υποχρεωτικό για τα παιδιά των πέντε χρόνων!Αντιδράσεις δεν υπάρχουν...Για τους γονείς, αποτελεί μια βολική λύση να στοιβάζουν τα παιδιά τους σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, από όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία, τις ατέλειωτες ώρες που αυτοί εργάζονται.Οι εκπαιδευτικοί υπερθεματίζουν και μάλιστα προτείνουν η υποχρεωτικότητα να επεκταθεί και στα παιδιά των 4 ετών...Βλέπετε το νέο μέτρο σημαίνει αυξημένα κονδύλια και νέους διορισμούς νηπιαγωγών,πράγμα που συμφέρει τη συντεχνία τους.
Με το νέο νομοσχέδιο επεκτείνεται η υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης στα δέκα χρόνια. Ταυτόχρονα οι γονείς παραδιδουν ολοκληρωτικά τον έλεγχο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους στα χέρια του κράτους...Από τη στιγμή που και το πρόγραμμα σπουδών των ιδιωτικών σχολείων καθορίζεται από το κράτος, η βαρετή ομοιομορφία της κρατικής εκπαίδευσης, η ισοπέδωση προς τα κάτω , το μπάχαλο των δημοσίων σχολείων αντικαθιστούν πια τη γονική μέριμνα. Το όνειρο φιλοσόφων όπως ο Πλάτωνας και απολυταρχικών καθεστώτων , όπως το Πρωσσικό ή το Σοβιετικό, για έλεγχο και διαμόρφωση των πολιτών από τη παιδική τους ηλικία, γίνεται πια πραγματικότητα, με πιο "βελούδινο" τρόπο και με τη συναίνεση όλων , από το σημερινό δημοκρατικό κράτος.
Φτάνουν πια τα κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση της νεολαίας σήμερα.Στο βασικό δίλημμα ποιός πρέπει να είναι υπεύθυνος για την ανατροφή των παιδιών, οι γονείς ή το κράτος, όλοι ανεξαιρετώς αποφασίσαμε πως οι γραφειοκράτες του Υπουργείου Παιδείας , ξέρουν καλύτερα από μας.
Για μια ιστορική αναδρομή και κριτική του θεσμού της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τον Murray Rothbard, δείτε
εδώ
Φτάνουν πια τα κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση της νεολαίας σήμερα.Στο βασικό δίλημμα ποιός πρέπει να είναι υπεύθυνος για την ανατροφή των παιδιών, οι γονείς ή το κράτος, όλοι ανεξαιρετώς αποφασίσαμε πως οι γραφειοκράτες του Υπουργείου Παιδείας , ξέρουν καλύτερα από μας.
Για μια ιστορική αναδρομή και κριτική του θεσμού της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τον Murray Rothbard, δείτε
εδώ
19 σχόλια:
"Για τους γονείς, αποτελεί μια βολική λύση να στοιβάζουν τα παιδιά τους σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, από όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία, τις ατέλειωτες ώρες που αυτοί εργάζονται"
Με τη λογική αυτή , οι ίδιοι γονείς που τώρα δεν αντιδρούν , στέλναν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο ακόμη και τοτε που ήταν προαιρετικό...
Δεν είναι μόνο "θαμένος" ο Πλάτων αλλά και παρεξηγημένος.
Η "Πολιτεία" σήμερα θεωρείται για τις πολιτικές επιστήμες ισάξια των Γραφών και των Πατερικών κειμένων για την Ορθοδοξία.
Νομίζω η αποκατάσταση της αξίας του Πλάτωνα στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση είναι περισότερο από ποτέ επίκαιρη.
Η Εκπαίδευση και η αξιολόγηση της έχουν μία αξεπέραστη διαχωριστική γραμμή που τις τεμαχίζουν ανάμεσα σε υποχρεωτική και προαιρετική εκπαίδευση.
Συχνά μπερδεύεται η υποχρέωση του κράτους με την υποχρέωση των γονέων, σκοπίμως για να παραμερίζεται η ελευθερία επιλογών των πολιτών.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτές οι αντιλήψεις είναι ανακατεμένες μέσα στα κόμματα με αδιόρατες διαφορές. Καιρός είναι να αποκαλυφθούν και να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομα τους και να πάρουν τη θέση των μηχανισμών και των διώξεων.
Εχει πει πολλες μαλακιες ο Ροθμπαρντ ειπε και αλλη μια
Διαφωνώ καθέτως με την αναρχική λογική που προβάλλεται για το νηπιαγωγείο. Το νηπιαγωγείο -καιίσως θα έπρεπε να δείτε πώς λειτουργεί το αναλυτικό- δεν έχει στόχο την εντατικοποίηση της μάθησης, αλλά την καλύτερη κοινωνικοποίησητων παιδιών και την ομαλή ένταξή τους στη σχολική κοινότητα. Εϊναι μία προσπάθεια για άρση των κοινωνικών ανισοτήτων που θα οδηγήσουν -ελπίζουν, αλλά θέλει ακόμα πολύ δρόμο- σε καλύτερη σχολική επίδοση.
Όπως θέλουν να μας πείσουν, οι "προοδευτικοί" φίλοι μας, oi Η.Π.Α. είναι η χώρα του αχαλίνωτου ατομικισμού, όπου ο καπιταλισμός έχει διαρρήξει όλες τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις και ο καθένας κοιτάει τον εαυτούλη του. Και όμως σε αυτή τη χώρα, βλέπεις τους γονείς να έχουν συναίσθηση του ρόλου τους, να καταλαβαίνουν πως η ανατροφή ΄των παιδιών είναι δικιά τους υπόθεση και όχι υπόθεση του κράτους. Βλέπεις γονείς να εγκαταλείπουν ακόμη και τις καριέρες τους για να μορφώσουν αυτοί οι ίδιοι τα παιδιά τους( βλέπε http://en.wikipedia.org/wiki/Home_schooling).
Άντίθετα οι Έλληνες και γενικότερα οι Ευρωπαίοι γονείς, τα περιμένουν όλα ,για μια ακόμη φορά, από την κρατική γραφειοκρατία!Καμία αίσθηση γονεϊκής ευθύνης!Καμία υποψία πως αυτοί πρέπει να έχουνν τον τελευταίο λόγο στις αρχές και τις αξίες που διδάσκονται τα παιδία τους.Ποιός Ελλήνας γονιός θα εγκατέλειπε την καριέρα του για να διαπαιδαγωγήσει ο ίδιος το παιδί του, όπως κάνουν όλο και περισσότεροι Αμερικάνοι?Λίγοι είναι αυτοί που προσπαθουν να εξακριβώσουν ακόμη και την ποιότητα του σχολικού περιβάλλοντος!Και μετά απορούμε για γεγονότα σαν της Αμάρυνθου...
Η κρατική εξουσία βλάπτει σοβαρά την οικογένεια!!!
cobden
Ωπα...Άλλα αυτά που λες στο post, άλλα αυτά που λες στο τελευταίο σου σχόλιο.
Το γεγονός της Αμαρύνθου συντάραξε την ελληνική κοινωνία γιατί ήταν πρωτοφανές. Γεγονότα σαν το columbein που συνέβη στη χώρα των οικογενειακών αξιών ,και δυστυχώς αρχίσουν να εμφανίζονται και στην ευρώπη, ευτυχώς για τη χώρα μας είναι άγνωστα.
Οι Αμερικάνοι πιθανόν να μην εμπιστεύονται τα σχολεία τους όσο οι Ευρωπαίοι, αλλά μάλλον δεν φταίνε οι γονείς γι αυτό ,αλλά τα ίδια τους τα σχολεία. Και οι δείκτες εγκληματικότητας, μιας και αναφέρθηκες σε εγκλήματα,είναι φανερό ποιους δικαιώνουν.
cobden:
"Και όμως σε αυτή τη χώρα, βλέπεις τους γονείς να έχουν συναίσθηση του ρόλου τους, να καταλαβαίνουν πως η ανατροφή ΄των παιδιών είναι δικιά τους υπόθεση και όχι υπόθεση του κράτους. Βλέπεις γονείς να εγκαταλείπουν ακόμη και τις καριέρες τους για να μορφώσουν αυτοί οι ίδιοι τα παιδιά τους( βλέπε http://en.wikipedia.org/wiki/Home_schooling).
Άντίθετα οι Έλληνες και γενικότερα οι Ευρωπαίοι γονείς, τα περιμένουν όλα ,για μια ακόμη φορά, από την κρατική γραφειοκρατία!Καμία αίσθηση γονεϊκής ευθύνης!Καμία υποψία πως αυτοί πρέπει να έχουνν τον τελευταίο λόγο στις αρχές και τις αξίες που διδάσκονται τα παιδία τους."
Πόσες γενικεύσεις και ωραιοποιήσεις μπορείς να χωρέσεις cobden σε μια παράγραφο?
Δηλαδή από τη μία άκρη υπάρχουν αυτά που λέει η Ελευθεροτυπία για τους κακούς αμερικανούς και τι τι κακή εκπαίδευση και ανισότητες και Clolumbine και απ' την άλλη η ωραιοποίηση που κάνεις? - σε αντίθεση μάλιστα με την (κακιά πλευρά τώρα είναι η δώθε πλευρά του ατλαντικού) ευρώπη.
Ήμαρτον. Από το ένα άκρο στο άλλο. Λυπάμαι αλλά είναι δύσκολο για οποιονδήποτε να παρατηρήσει τέτοια εκκρεμή της λογικής.
Και επειδή το φαινόμενο του home schooling και του do-it-yourself-schooling ή του Super-Wowww-schooling ευδοκιμεί στις ΗΠΑ, (1,7% λέγεται ότι είναι γενικά:http://en.wikipedia.org/wiki/Education_in_the_United_States) αυτό σημαίνει από μόνο του κάτι καλό για το καλό γενικά εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ σε σημείο μάλιστα να "βλέπεις τους γονείς να έχουν συναίσθηση του ρόλου τους, να καταλαβαίνουν πως η ανατροφή ΄των παιδιών είναι δικιά τους υπόθεση και όχι υπόθεση του κράτους."
Αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ? (οι γονείς να έχουν συναίσθηση του ρόλου τους). Πόσοι γονείς? Το 1,7%? Και τι ποσοστό απ' αυτούς είναι φοβικοί - απάλευτοι που ανήκουν σε κάτι περίεργες – βλακώδεις θρησκείες και υπερσυντηρητικές ομάδες? – κάτι μορμόνοι και κάτι άλλοι περίεργοι που ζούνε στο μεσαίωνα και πιστεύουν σε υπερσυντηρητικές ιστορίες (βλέπε plz και εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Education_in_the_United_States σχετικά με αυτούς, που τους έχει ως πρώτη κατηγορία εκείνων που επιλέγουν το homeschooling)
Τι γενικεύσεις και ωραιοποιήσεις είναι αυτές λοιπόν, για το τι καλά που εφαρμόζουν εκεί αυτοί οι άνθρωποι το homeschooling?
Φταίω εγώ να έχω στο ποστ τώρα το γνωστό βιντεάκι που είναι ένας τύπος από το MTV σε 4-5 μεγάλες αμερικανικές πόλεις και τους δείχνει παγκόσμιους χάρτες και δείχνει τα σκατά που μπορεί να έχει ένας μέσος άνθρωπος στο μυαλό του σε μια σύγχρονη πόλη?
Και τους ρωτάει για τη γαλλία και ο ένας του δείχνει τον αυστραλία ενώ έναν άλλο (τους αρέσει η αυστραλία σα σχήμα στο χάρτη στους βλάκες και αμόρφωτους εκεί γιατί φαίνεται μόνη της και κάνει μπαμ) τον δουλεύει ο παρουσιαστής λέγοντάς του ότι η Τασμανία είναι η Ν. Κορέα και η αυστραλία είναι η Β. Κορέα.
Με το μαλάκα τον άλλο να λέει – να ανακαλύπτει τον κόσμο (νομίζοντας ότι ολόκληρο το μεγάλο νησί, που οι έχοντες IQ πάνω από 27,5 ξέρουν ότι είναι η αυστραλία, είναι η Β. Κορέα!!!), γεμάτος από πνεύμα, γνώσης και ευφυίας:
“Τώρα μόλις κατάλαβα πόσο μεγάλη είναι η Β. Κορέα… Είναι πραγματικά μεγάλη!! No wonder why they are a great threat for us!!!”
Παρόλα αυτά δε θα γενικεύσω για να πω ότι η παιδεία των ΗΠΑ ή της ευρώπης είναι για τον πούτσο. Αλλά όχι από την και αυτά που μας λες ρε cobden. Μας βλέπει – διαβάζει και κόσμος.
Όσο για το αρχικό σου ποστ, συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα αυτού που λες.
Cobden, για να καταλάβω, έχεις πρόβλημα μόνο με τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης (σ αυτην την περιπτωση συμφωνώ μαζι σου) ή και με τον υποχρεωτικό της χαρακτήρα ( αν ναι,διαφωνώ οριζοντίως,καθέτως και πλαγίως) ;;;
@ultrasonic
Δεν υποστήριξα πως η κατάσταση της εκπαίδευσης στις Η.Π.Α. είναι καλή. Ακριβώς το αντίθετο. Άθλια δημόσια σχολεία, βία, πανίσχυρες συντεχνίες εκπαιδευτικών (με επιρροή στο Δημοκρατικό Κόμμα) που μπλοκάρουν κάθε μεταρρύθμιση. Καταστάσεις που θυμίζουν πολύ Ελλάδα. Όμως υπάρχει αντίδραση, και ολοένα αυξανόμενος αριθμός γονιών θέλει να πάρει τον έλεγχο της εκπαίδευσης των παιδιών τους στα χέρια τους. Το ποσοστό δεν είναι τόσο μεγάλο, αλλά αυξάνεται συνεχώς(σύμφωνα με το άρθρο της wikipedia για το homeschooling από 1,7% το 1999 το ποσοστό φτάνει στο 2,2% το 2003, αυτό σημαίνει 1.100.000 μαθητές στις Η.Π.Α.).
Γράφεις πως πολλοί από τους γονείς που επιλέγουν αυτή τη μέθοδο είναι υπερσυντηρητικοί, φοβικοί κτλ.Όπως και άλλοι, είναι φανατικοί οικολόγοι, ακροαριστεροί, φανατικοί libertarians κτλ,θα προσθέσω . Γιατί δεν αναγνωρίζεις το δικαίωμα των γονιών να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις δικές τους αξίες και αναγνωρίζεις αυτό το δικαίωμα στην κρατική γραφειοκρατία?Μιας και συμφωνείς όμως με το πνέυμα του αρχικού ποστ, νομίζω πως έχουμε πεδίο συνεννόησης.. :)
@Promitheus
Είμαι κάθετα αντίθετος με τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Τους λόγους τους εξήγησα εν συντομία στο ποστ μου. Επιπλέον, δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια εμμονή στο να τελειώσουν όλοι το γυμνάσιο ή το λύκειο.Όλοι υπήρξαμε μαθητές και όλοι ξέρουμε πως για παρα πολλά παιδιά, η διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι κυριολεκτικά χαμένος χρόνος.Δεν τους ωφελεί σε τίποτε, τους καταπιέζει, αναπτύσσουν βίαιη και αντικοινωνική συμπεριφορά, ενώ θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τον ίδιο χρόνο, μαθαίνοντας κάτι πιο χρήσιμο γι αυτούς (π.χ σαν μαθητευομενοι σε κάποια δουλειά)
Ακόμη και όσοι συμφωνείτε με τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, είστε σύμφωνοι με το να είναι οι γονείς υποχρεωμένοι να στέλνουν τα παιδιά τους σε ηλικία 5 ετών στο νηπιαγωγείο?Και αν προτιμούν να παραμείνουν τα παιδιά τους υπό την απόλυτη προστασία της οικογένειας (πράγμα απόλυτα λογικό σε μια τόσο μικρή ηλικία) , θα πρέπει να τιμωρηθούν γι αυτό??Μόνο σε μένα αναδύει ενα άρωμα αυταρχισμού το συγκεκριμένο μέτρο??
cobden
Νομίζω πως η επικρατούσα λογική είναι η εξής: Τα παιδιά είναι μία ιδιαίτερη πληθυσμιακή ομάδα που λόγω ανωριμότητας δεν μπορούν να έχουν πλήρη καταλογισμό. Για το λόγο οι γονείς έχουν ιδιαίτερη ευθύνη στην ανατροφή τους και το δικαίωμα να αποφασίζουν για αυτά.
Αυτό περιορίζεται από νόμους , με σκοπό να διαφυλαχτούν κάποια στοιχειώδη δικαιώματα των παιδιών.
Σαν ακραίο παράδειγμα να σου αναφέρω πως δεν μπορεί κάποιος να φερθεί βάναυσα στο ίδιο του το παιδί, να το κακοποιήσει σεξουαλικά, να το εκθέσει σε κινδύνους με οποιοδήποτε πρόσχημα , κλπ.
Το ερώτημα είναι, αποτελεί η μόρφωση δικαίωμα για τα παιδιά; Μπορεί ένας γονιός να αποφασίσει να αφήσει το παιδί του αμόρφωτο; Αν μετά από δέκα χρόνια ο ενήλικος πλέον θεωρήσει πως θα έπρεπε να είχε πάει σχολείο, από ποιον θα ζητήσει την ευθύνη;
@stathis
Χαίρομαι που συμφωνείς πως οι γονείς είναι αυτοί που πρέπει να έχουν τον τελικό λόγο για την ανατροφή των παιδιών τους.Όσο για τα ακραία παραδείγματα που αναφέρεις( κακοποίηση παιδιών από τους γονείς τους κτλ) δεν τίθεται φυσικά θέμα. Είναι πράξεις ποινικά κολάσιμες που θα τιμωρηθούν όπως ορίζουν οι νόμοι.
θεωρώ σπάνιες στον Δυτικό Κοσμό και τις περιπτώσεις των γονιών που θα αρνηθούν να μορφώσουν τα παιδιά τους. Γι αυτές τις λίγες περιπτώσεις όμως θα συμφωνήσω με αυτό
"It is better to tolerate the rare instance of a parent refusing to let his child be educated, than to shock the common feelings and ideas by the forcible transportation and education of the infant against the will of the father."
Όχι δεν το είπε ούτε ο Μπακούνιν , ούτε ο Προυντόν, αλλά ένας Πρόεδρος των Η.Π.Α.. Ο Τόμας Τζέφερσον!!!
Υπεκφεύγεις cobden.Δεν έχει σημασία αν είναι ελάχιστοι αυτοί που θα αρνηθούν στα παιδιά τους τη μόρφωση.Σημασία έχει αν η μόρφωση είναι δικαίωμα των παιδιών που πρέπει να διαφυλάσσεται από τους νόμους μιας χώρας.
Αυτό στο οποίο συμφωνείς, προσωπικά μου φαίνεται αντιδραστικό. Αν ισχύει γενικά, αν η προσπάθεια προστασίας κάποιων δικαιωμάτων πρέπει να μην διαταράσει τα comon feelings, δεν ξέρω με τι επιχείρημα θα ήσουν ενάντια στην απάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, παρά του αντιθέτου comon feeling, για παράδειγμα.
Αλήθεια , γιατί θα έπρεπε να το έχει πει ο Μπακούνιν ή ο Προυντόν;
@stathis
Για το αν η παιδεία αποτελεί δικαίωμα ή όχι:Tα επιχειρήματα περί negative-positive rights είναι γνωστά, δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε( ρίξτε μια ματια εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Positive_rights).Όπως φαντάζεσαι, δε θεωρώ ότι υπάρχουν positive rights, οπότε δε θεωρώ πως υπάρχει και δικαίωμα στην παιδεία.
Δίνοντας έμφαση στα common feelings νομίζω πως χάνεις το νόημα του σχολίου του Τζέφερσον . Η βάση του δεν είναι τα common feelings αλλά η αντίθεση στον καταναγκασμό και ίσως και τη βία, που θα επιβάλλει το κράτος για να επιβάλλει την υποχρεωτική εκπαίδευση.Άλλωστε και όλη η φιλοσοφία του δικου μου ποστ, είναι ακριβώς αυτή, και όχι ο τυφλός σεβασμός στο "κοινό αίσθημα".Όπως ατυχές είναι και το παράδειγμα των ταυτοτήτων που αναφέρεις.Με την απάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες,ή ακόμη καλύτερα με την κατάργηση των ίδιων των ταυτοτήτων, το κράτος δεν ασκεί θετική δράση, παρά μόνο αποσύρεται από την ιδιωτική σφαίρα. Αντίθετα με την υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης, το κράτος πρέπει να ασκήσει καταναγκασμό, ίσως και βία, για να την επιβάλλει. Αυτό είναι που κάνει και την κρατική επέμβαση στη συγκεκριμένη περίπτωση απαράδεκτη. Ας πάρουμε την σπάνια περίπτωση,όπου ένας πατέρας αρνείται να στείλει το παιδί του στο σχολείο,για λόγους π.χ. ιδεολογικούς.Σύμφωνα με τη λογική σου,όπου το κράτος είναι αυτό που έχει τον τελευταίο λόγο, και όχι οι γονείς, η λύση της εισβολής της αστυνομίας στην οικογενειακή εστία , η βίαιη προσαγωγή του παιδίού στο σχολείου και η τιμωρία του πατέρα, είναι κάτι απόλυτα θεμιτό.
cobden
Όπως γράφεις, φανταζόμουν την αντίληψή σου για τα θετικά και αρνητικά δικαιώματα. Μόνο που όλα αυτά αναφέρονται σε ανεξάρτητους ανθρώπους με πλήρη καταλογισμό.
Εν πάσει περιπτώσει, εγώ θεωρώ πως η πρόσβαση στη μόρφωση είναι δικαίωμα ενός παιδιού , το οποίο όταν καταπιέζεται οφείλει ο νόμος να το προστατεύει.
Εσύ υποστηρίζεις πως η μόρφωση ενός παιδιού δεν είναι δικαίωμά αλλά επαφίεται στους γονείς.
Έτσι αποκρυσταλλώνεται τουλάχιστον η ρίζα της διαφωνίας μας.
Γράφεις:
"Ας πάρουμε την σπάνια περίπτωση,όπου ένας πατέρας αρνείται να στείλει το παιδί του στο σχολείο,για λόγους π.χ. ιδεολογικούς.Σύμφωνα με τη λογική σου,όπου το κράτος είναι αυτό που έχει τον τελευταίο λόγο, και όχι οι γονείς, η λύση της εισβολής της αστυνομίας στην οικογενειακή εστία , η βίαιη προσαγωγή του παιδίού στο σχολείου και η τιμωρία του πατέρα, είναι κάτι απόλυτα θεμιτό."
Πρώτον η περίπτωση δεν είναι και τόσο σπάνια όσο νομίζεις.Στην ελληνική ύπαιθρο είναι πιο συνηθισμένο φαινόμενο απ΄όσο φαντάζεσαι. Αλλά αν γενικά τείνει να γίνει σπάνιο το φαινόμενο , αυτό οφείλεται ακριβώς στην ύπαρξη νόμων.
Να αντιστρέψω όμως την ερώτηση:
Αν η επιθυμία ενός παιδιού να πάει στο σχολείο προσκρούει στην απαγόρευση του πατέρα, πιστεύεις πως η κοινωνία πρέπει να κλείνει τα μάτια στη γονεϊκή βίαιη επιβολή;
Προσωπικά δεν βλέπω με καλό μάτι το σκηνικό το οποίο περιγράφεις, με την είσοδο της αστυνομίας , τη βίαιη προσαγωγή κλπ. Όμως κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ ούτε είναι αυτό το ζητούμενο. H εφαρμογή του όποιου νόμου προφανώς πρέπει να γίνεται με τρόπο που δεν δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ όσα λύνει, και ο νομοθέτης θέλω να πιστεύω το έχει προβλέψει αυτό.
Τέλος για το λόγο του Τζέφερσον, δεν είμαι εγώ που δίνω έμφαση στα common feelings, αλλά ο ίδιος:
"...than to shock the common feelings and ideas by the forcible transportation and education of the infant against the will of the father."
και αναφέρεται σαφώς στο κοινό αίσθημα απέναντι στην πατρική θέληση-και εξουσία.
Και να διευκρινίσω πως δεν κατακρίνω τις απόψεις ενός ανθρώπου που έζησε πριν 200 χρόνια, αλλά δεν μπορώ να απιτήσω να τις εφαρμόσει μια κοινωνία διακόσια χρονιά μετά...
Το όλο κείμενο και η προσέγγιση του θέματος είναι πολύ άστοχη κατ'εμέ. Δημιουργούμε θέμα εκεί που δεν υπάρχει.
Όσο για τον άρθρογράφω, νομίζω πως είναι αυτό που λέμε κολλημένος.
Η μόρφωση ξεκινάει ως επί το πλίστων από το σπίτι και τελιώνει σε αυτό. Τα άλλα όλα είναι σε δεύτερη μοίρα.
ps. Εγώ είμαι υπέρ της εργασίας των παιδιών στο σχολείο. Γιατί να πηγαίνουν φροντηστίρια? Ας κάθονται στο σχολείο υπό το βλέμα των επιτηρητών (δασκάλων τους), να διαβάσουν και να εξασκούν όλα αυτά που έμαθαν το πρωί. Έτσι όταν πάνε σπίτι θα έχουν ελέυθερο χρόνο.
δεν προσβλέπω σε απάντηση αλλά θα ήθελα να θέσω και μια άλλη παράμετρο. θεωρείς cobden ότι τα παιδιά θα πρέπει να αφήνονται πλήρως στις ορέξεις των γονέων τους; εννοώ περιπτώσεις μορμόνων,οπισθοδρομικών κλπ. δεν πρέπει εκεί να κάνει κάτι το κράτος; τι περιθώρεια προσωπικής ανάπτυξης έχει ένα παιδί μορμόνων. είναι 99% σίγουρο ότι θα πιστεύει το ανορθολογιστικό δόγμα των γονιών του. Θα μου πεις ότι χωρίς υποσρεωτική εκπαίδευσης κάποια άλλα παιδιά δεν θα χρειαστεί να παραμείνουν στο μέσο όρο γνώσεων που προσφέρει ένα σχολείο αλλά να προχωρήσουν παρακάτω με τη βοήθεια των γονιών τους και ένα πιο custom schooling. Αυτό εγώ πιστεύω θα έπρεπε να καλυφθεί από την αγορά. Custom schooling: να υπάρχουν σχολεία όπου κάθε γονέας θα μπορεί να στέλνει τα παιδιά του ανάλογα με τις δεξιότητες που διακρίνει σε αυτά. Πχ μουσικό σχολείο,σχολείο με "ειδίκευση" σε υπολογιστές, ή μηχανές, ή μαθηματικά, ή θρησκεία ή λογοτεχνια κλπ. Αυτό μπορεί να γίνει πιστεύω από το δημοτικό. Φυσικά ένα τέτοιο σχολείο θα πρέπει να είναι πολή καλής ποιότητας με άριστο πρόγραμμα σπουδών ανεξάρτητο από τα δεινοσαυρικά του υπουργείου. Πιστεύω ότι θα έρθει η λύση κάποια στιγμή από τον ιδιωτικό τομέα με αυτό τον τρόπο.
Δημοσίευση σχολίου