Συνέβη και αυτό, να συμφωνώ με τον Πρετεντέρη για την παιδεία

Είδα με μια μέρα καθυστέρηση την εκπομπή "Ανατροπή" του Πρετεντέρη με θέμα τις καταλήψεις. Ειλικρινά, χαίρομαι μου δεν ζω στην Ελλάδα. Το λέω αυτό όχι λόγω της ποιότητας του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά λόγω της απελπισίας που με πιάνει όταν βλέπω το πόσο ανίκανοι είναι αυτοί οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με το να βρούνε τη λύση. Μα χάθηκαν έστω και οι μονόφθαλμοι?

Το πρώτο βήμα για να αλλάξει κάτι είναι να διαπιστώσουμε τι φταίει. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει και αποδοχή ευθυνών. Για το φίλτατο μαθητή Οδυσσέα όμως, φταίει μόνο το σχολείο που δεν του ανοίγει την όρεξη να διαβάσει, και όχι και το ότι δε μπορεί να στρώσει τον πισινό του κάτω να διαβάσει. Για τους δασκάλους φταίει μόνο το ότι δεν πληρώνονται καλά και όχι και το ότι καταβάλουν την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια, λες και αν τους ανέβαινε ο μισθός στα 1,400 Ευρώ ξαφνικά θα βάζανε τη γνώση στο κεφάλι των παιδιών καλύτερα. Για ορισμένους μαθητές και τον πρόεδρο της ΔΟΕ η κατάσταση λύνεται απαγορεύωντας σε μη κρατικούς υπαλλήλους να παρέχουν εκπαίδευση, διατηρώντας δηλαδή το κρατικό μονοπώλιο. Το δε εντυπωσιακό είναι ότι δεν τον ενοχλεί το ότι Έλληνες σπουδάζουν σε ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τον ενοχλεί η γεωγραφική τους απόσταση από τα Ελληνικά κρατικά ιδρύματα. Δεν τα θέλει, όπως είπε, "δίπλα-δίπλα". Αυτός ο άνθρωπος διδάσκει, υποτίθεται, τον ορθολογικό τρόπο σκέψης!

Ισως λόγω της ιδιότητάς μου ως εκπαιδευτικός, μου έκανε εντύπωση ρε παιδιά ότι επί τόσες ώρες δεν είπε κανείς τίποτα για το πώς θα γίνει το σχολείο πιο ελκυστικό, πώς θα υποχρεωθούν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές να κάνουν καλύτερη δουλιά, και για το πώς θα αξιολογείται πιο αποτελεσματικά το τι και πόσο μαθαίνουν τα παιδιά. Διάβαζα πρόσφατα μια μελέτη στο περιοδικό Time, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος να σκοτώσει κανείς την περιέργεια των παιδιών και τη θέλησή τους για μάθηση, ειδικά στο δημοτικό, από την ανάθεση εργασίας στο σπίτι. Μάλιστα, η Ελλάδα αναφερόταν ως παράδειγμα χώρας όπου ενώ οι μαθητές παίρνουν πολύ εργασία για το σπίτι, επιτυγχάνουν χαμηλά score στους διεθνείς διαγωνισμούς. Αντίθετα, χώρες όπως η Ιαπωνία που αναθέτουν λιγότερη εργασία για το σπίτι, επιτυγχάνουν καλύτερα αποτελέσματα. Η μελέτη ισχυριζόταν ότι η λύση είναι να δουλεύουν τα παιδιά περισσότερες ώρες στο σχολείο, και η εργασία στο σπίτι να βασίζεται περισσότερο στην εμπειρική μάθηση (experiential learning). Παραδείγματα είναι το να πάρει το παιδί στα χέρια του ένα γατάκι, να το περιεργαστεί, και να προσπαθήσει να το περιγράψει γραπτώς, ή το να πάρει συνέντευξη από ένα συγγενή για κάποιο θέμα.

Και όμως, αναφέρθηκε αυτή η κάποια άλλη μελέτη στην όλη συζήτηση? Όχι. Και έμειναν να πλανιούνται αναπάντητες οι ερωτήσεις του Πρετεντέρη: "Τι στο καλό μας νοιάζει αν θα υπάρχουν μη κρατικά πανεπιστήμια δίπλα στα ιδιωτικά, το θέμα δεν είναι να υπάρχουν και τα δύο και να κάνουν και τα δύο καλή δουλιά?" και "Πώς γίνεται οι ίδιοι καθηγητές που δε μπορούν να διδάξουν το πρωί στο σχολείο, να γίνονται τόσο καλοί διδάσκοντες το βράδυ στο φροντιστήριο?" Εγώ δε θα πρόσθετα, "Πως γίνεται και οι μαθητές που δε μπορούν να μάθουν το πρωί στο σχολείο, να μαθαίνουν από τους ίδιους καθηγητές και με τις ίδιες υλικοτεχνικές υποδομές στο φροντιστήριο?"

Λοιπόν Γιάννη μου, να γιατί δεν πήρες απάντηση. Γιατί κανείς δεν θέλει πραγματικά να αλλάξει κάτι. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θέλουν απλώς να ρίξουν τα βάρη στον άλλο διότι ξέρουν ότι οι αλλαγές θέλουν λεφτά, και λεφτά για την παιδεία δεν υπάρχουν παρά μόνο αν θιγούν συμφέροντα (εκκλησία, Ολυμπιακή, επιδοτήσεις αγροτών, κ.λπ.). Οι καθηγητές δεν θέλουν να αλλάξει κάτι γιατί αυτό σημαίνει σκληρότερη δουλιά, περισσότερη ώρα προετοιμασίας, αξιολόγηση, και λιγότερα ιδιαίτερα μαθήματα. Οι μαθητές, τέλος, δεν θέλουν να αλλάξει κάτι διότι δεν θα τους άρεσε, για παράδειγμα, να επιμηκυνθούν οι ώρες του σχολείου, ούτε θέλουν να χάσουν το άλλοθι του για όλα φταίει το σύστημα και να αναγκαστούν να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Έτσι, αποπροσανατολισμένοι, και πέφτοντας θύματα του κάθε πολιτικο-ιδεολογικού ινστρούκτορα, ή πιστεύει κανείς ότι τώρα ξαφνικά συνειδητοποίησαν το πρόβλημα, κάνουν κατάληψη για να απαιτήσουν πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της παρεχόμενη εκπαίδευσης, όπως η κατάργηση της βάσης εισαγωγής και η μη αναθεώρηση της παραγράφου 16. Και έχουν βέβαια άξιους συμπαραστάτες διάφορους αφελείς όπως ο Λαζόπουλος, που δηλώνει πως ό,τι παιδεία και να πάρουν τα παιδιά καλή είναι, και άρα να μπαίνουν όλοι στα ΑΕΙ. Και αναρωτιέται κανείς, ρε μεγάλε, εδώ όταν ήταν υπό κηδεμονία και αυστηρή επιτήρηση επί 12 χρόνια ως μαθητές, δε μπόρεσαν να μάθουν αρκετά για να γράψουν ένα ρημάδι 10 στις εξετάσεις. Θα τους πληρώσουμε και το πανεπιστήμιο, διότι θα μάθουν, υποτίθεται, εκεί όπου βασιλεύει ο φραπές και το τάβλι, και χωρίς τις απαιτούμενες βάσεις, ότι δεν κατάφεραν να μάθουν στο σχολείο?

Αλλά μην ανησυχείτε, θα έχει και την ερχόμενη Δευτέρα εκπομπή για το θέμα ο Πρετεντέρης, όπου θα συζητηθεί και πάλι το τι δεν έκαναν ο Γεωργάκης ή ο Κωστάκης, ο Τσίπρας και ο Λαζόπουλος θα γλύψουν πάλι και θα ωραιολογήσουν με τους μαθητές, ο Πρετεντέρης θα φανεί κουλ τραγουδώντας οέο, άλλωστε τι τον νοιάζει, αυτός πληρώνεται, θα δηλώσουμε πάλι ότι κάθε τι ιδιωτικό και μάλιστα στο θέμα της παιδείας έιναι τζιζ και φτου κακά, και θα κοιμηθούμε το βράδυ ήσυχοι διότι θα γνωρίζουμε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως.