Αστυνομικη βια και η θεωρια του μεμονωμενου περιστατικου

Υποκριτες Νοικοκυραιοι και Φανατικοι Αριστεριστες εχουν ενα κοινο, ανεχονται ασχετα τριτα αθωα ατομα να γινονται μέσα για τις δικες τους επιδιωξεις

Το θεμα εχει συζητηθει εκτενως, αλλα οι συνεχιζομενες δηλωσεις της κυβερνησης με προβληματιζουν, γιατι ειναι προς τον λαθος δρομο.

Η κυβερνηση και ολος ο κρατικος μηχανισμος λειτουργουν με την αρχη της διαψευσης και στηριξης των "δικων μας". Οποτε γινεται καταγγελια η πρωτη αντιδραση ειναι να λεμε οτι δεν εγινε. Μετα την κατακραυγη, λενε οτι εγινε ισως, αλλα ειναι μεμονωμενο περιστατικο. Ακομα και με την κυβερνητικη παραδοχη οτι εγιναν αξιοποινες πραξεις απο την αστυνομια, εχω την εντυπωση οτι οσο πηγαινει το θεμα πιο βαθια στο δικαστικο συστημα ολο και θα χανει δυναμικη, εως οτου οι επιορκοι αστυνομικοι τελικα την γλιτωνουν χωρις γρατζουνια.

Συνηθως επιορκους λενε μονο τους διεφθαρμενους αστυνομικους. Για μενα καποιο κατακαθι που ξυλοκοπει ενα ατομο που φοραει χειροπεδες αξιζει μαλλον να χωθει στο πιο βαθυ μπουντρουμι (και αυτοι βεβαια που τον σπρωχνουν/στηριζουν/εξυμνουν επισης). Οταν ενα οργανο της αστυνομιας που υποτιθεται πληρωνεται για να προστατευει, ασκει ασκοπη και εντονη βια κατα αοπλων και ανικανων να προστατευθουν ατομων, εχει πατησει τον σημαντικοτερο ορκο. Στην κλιμακα απαισιοτητας, ειναι κοντα στον γιατρο που στην Σαουδικη Αραβια κληθηκε να αφαιρεσει χειρουργικα το ματι ενος Ινδου εργατη, ως τιμωρια για εναν τσακωμο ειχε πληγωσει εναν Σαουδαραβα στο ματι (πραγματικη ιστορια).

Δεν εχουμε το ρητο οφθαλμον αντι οφθαλμου σαν βαση του συστηματος δικαιοσυνης μας! Αλλα δυστυχως φοβαμαι οτι η κοινωνια μας δεν το καταλαβαινει, και απο τις δυο μεριες. Γιατι εχουμε δυο μεριες σε εναν συνεχη πολεμο, οχι μεμονωμενα περιστατικα. Η μια ειναι βεβαια οι νοικοκυραιοι, που στο ονομα της ταξης και της ησυχιας τους ανεχονται η αστυνομια στο ονομα τους να ξυλοκοπει συνεχως αοπλα ατομα. Το σκεπτικο σε παρα πολλους ανθρωπους ειναι σαφως: ε τα κωλοπαιδα, κανουν τοσες φασαριες, δεν τρεχει και τιποτα αν φανε και κανα σκαμπιλι. Δεν μπορω να τονισω ποσο λανθασμενο ειναι αυτο. Πρωτα απολα υπαρχει η παναρχαια και βασικη αρχη: σωστη και τιμια δικη για ολους ή καλυτερα να την γλυτωσουν 50 ενοχοι, παρα να τιμωρηθει ενας αθωος. Δεν τιμωρουμε χωρις σωστη δικη, δεν συλλαμβανουμε χωρις απαγγελια κατηγοριας*, δεν κρατουμε ατομα σενα κελι χωρις δυνατοτητα επικοινωνιας με δικηγορο. Και φυσικα δεν ομαδοποιουμε, δεν τιμωρουμε εναν (ισως αθωο) για παραδειγματισμο για να φοβουνται οι αλλοι (ισως ενοχοι). Τα ατομα εχουν δικαιωματα, δεν μπορουμε να τα παραβαινουμε για εναν"ανωτερο σκοπο" οπως η ησυχια, ταξη και ασφαλεια.
Υπαρχει η δευτερη αρχη: δεν βασανιζουμε. Ενα δημοκρατικο κρατος νομιμοποιειται να ασκει την (πολυ ανεπιθυμητη για μενα) βια της στερησης ελευθεριας, μονο υπο πολυ στενες προϋποθεσεις. Οταν τηρουνται δηλαδη οι αρχες της τιμιας δικης, οταν μπορουμε να πουμε οτι το θεμα εξεταστηκε αντικειμενικα, δεν υπαρχει καμμια αμφιβολια και η τιμωρια ειναι αναλογη της ποινης. Κανενα δημοκρατικο κρατος δεν νομιμοποιειται ΠΟΤΕ να ασκει φυσικη βια σε ενοχους, ποσο μαλλον σε κατηγορουμενους που μπορει να ειναι αθωοι! Αυτη η εικονα ειναι ενα ονειδος για ολη την ελληνικη κοινωνια! Την στιγμη που ο ΜΑΤατζης χτυπαει αοπλο συλληφθεντα, χανει καθε δημοκρατικη νομιμοποιηση και γινεται ενα απλο χουλιγκανι, νομιμος στοχος για αμυνα και αντιποινα. Δεν μπορω να εξηγησω ποσο κακο ειναι να ξεπερνα ενας αστυνομικος το οριο, οι γραμμες φαινονται να ειναι λεπτες αλλα ειναι τρομερα σημαντικες, οι αστυνομικοι πρεπει να τηρουν τον νομο αλλιως δεν υπαρχει νομος και οι αναρχικοι εχουν κερδισει!



Η Δολοφονικη Ζαρντινιερα? Ή μηπως ξετσιπωτη αστυνομια?

Εδω ερχομαι στην δευτερη ομαδα ανθρωπων που με απαγοητευσε: καποιοι δημοσιογραφοι και γενικα αριστεριστες. Αυτοι φαινεται να βρηκαν ευκαιρια να βγαλουν τα απωθημενα τους και να μιλουν γενικα και αοριστα για αστυνομοκρατουμενη πολιτεια, για καμερες και αστυνομικους με πολιτικα. Κατω απο αυτο μου φαινεται υπαρχει μια ταση να θελουν οι πραγματικοι ενοχοι να την γλιτωνουν γιατι: ελα μωρε τα παιδια, εριξαν και μια μολοτωφ παρα πανω, στα πλαισια του αντικαπιταλιστικου αγωνα, καλα κανουν.
Αυτη η λογικη ειναι εξισου λανθασμενη με την λογικη του νοικοκυραιου. Και οι δυο τυποι ανθρωπων δεχονται καποιοι συμπολιτες τους να γινονται παρα την θεληση τους μέσα στο ονομα ενος ανωτερου σκοπου: ησυχιας και ταξης ή αλλαγης του συστηματος. Γιατι οπως εχουμε ξαναπει, αυτα τα χουλιγκανια ειναι εν μερει υπευθυνα για τα βασανιστηρια που δυστυχως πολυ συχνα τραβανε αθωοι αν βρεθουν κατα τυχη σε πορειες και στα χερια της αστυνομιας. Ο δημοκρατικος αγωνας να αλλαξει το συστημα ειναι θεμιτος, η βια δεν ειναι. Καθε ατομο που εκμεταλλευεται το μεγεθος και την ανωνυμια μιας πορειας για να ασκησει βια και να καταστρεψει περιουσιες ειναι ενοχος οχι μονο των σχετικων αξιοποινων πραξεων αλλα και υποκρισιας, δειλιας, εν τελει προδοσιας του σκοπου της διαμαρτυριας! Δεν αξιζει λοιπον καμμια προστασια απο οσους προσκεινται θετικα στους σκοπους της πορειας. Τα χουλιγκανια δεν ειναι μερος της πορειας, ειναι καταστροφεις και διαστροφεις της.

Καταληγω λοιπον σε δυο βασικες προτασεις: η κυβερνηση πρεπει αμεσα να προβει στην δημιουργια ανεξαρτητου σωματος που να επιτηρει και καταγραφει τις κινησεις της αστυνομιας. Δυστυχως το σημερινο συστημα εχει αποδειχτει πληρως αναποτελεσματικο, η συστηματικη αστυνομικη αυθαιρεσια εως και σκληρη βια περνανε απαρατηρητες και ατιμωρητες. Και φυσικα 5 δηλωσεις οταν τυχει και παρουμε ειδηση την σαπιλα δεν ειναι αρκετες. Χρειαζονται σταθεροι, ανεξαρτητοι θεσμοι προστασιας των ατομικων δικαιωματων. Οι νοικοκυραιοι πρεπει να στηριξουν με καθε τροπο αυτο το εργο, αν δεν θελουν η ησυχια τους να βασιζεται στον απαισιο βασανισμο πολιτων και την τιμωρια αθωων.

Οι αριστεριστες απο την μερια τους αντι να φωναζουν, πρεπει να ξεκαθαρισουν την θεση τους, οτι δεν στηριζουν τα χουλιγκανια με κανεναν τροπο. Και πρεπει να αρχισουν να αποδεχονται μετρα οπως καμερες και επιτηρηση που ΣΙΓΟΥΡΑ θα βοηθουσαν την διαλευκανση περιστατικων οπως το τωρινο και ΣΙΓΟΥΡΑ θα μειωναν την αστυνομικη αυθαιρεσια.

Η σημερινη κατασταση εχει καταληξει σε εναν κλεφτοπολεμο που μόνο αποτελεσμα εχει τις παραπλευρες απωλειες, τις παραλογες ζημιες σε τριτους. Αυτη η εκρυθμη κατασταση δεν μπορει να συνεχιστει, δεν αρμοζει σε μια δημοκρατικη χωρα. Προσωπικα οποτε βλεπω τετοια περιστατικα, ατομα να ματωνουν απο το χερι αστυνομικου που ειχε εντολη να τα προστατεψει μουρχεται αναγουλα και δεν θελω να ξαναπατησω στην Ελλαδα. Κανενας υπουργος, αστυνομικος ή αριστεριστης, δεν εχει το δικαιωμα, στο ονομα μου (οπου μου βαλτε τον καθε πολιτη) και "για το καλο μου" να διατηρει αυτην την αρρωστη ισορροπια βιας και αυθαιρεσιας...


*φυσικα δεν απαγγελουμε ψευδεις και πλαστες κατηγοριες οπως συστηματικα κανουν τα ΜΑΤ, ισως με καποια διεστραμμενη δικαιολογια προς τον εαυτο τους οτι ετσι αποτρεπουν αλλα επεισοδεια. Δεν μιλαω θεωρητικα, μιλαω για κατι που εχω δει με τα ματια μου: ΜΑΤατζηδες μετα τις συλληψεις να μοιραζουν κατηγορουμενους μεταξυ τους και στην τυχη να τους απαγγελουν κατηγοριες.