Η εκνευριστικη ταση των δημοσιογραφων για εντυπωσιακα νεα
Ειναι τρομερο, για μια ακομα φορα διαβαζω αρθρα στον ελληνικο τυπο που παρερμηνευουν πληρως μελετες και αναφορες διεθνων οργανισμων. Διαβαζουμε λοιπον στην ημερησια: Πιο μακριά πλούσιες και φτωχές χώρες
το αρθρο ξεκιναει με μια εξαιρετικου παραλογισμου φραση:
Οταν το προσδόκιμο ζωής στη Nορβηγία φτάνει τα 80 έτη και στον Nίγηρα τα 44, όταν το κατά κεφαλήν εισόδημα στη Nορβηγία ξεπερνά τα 38.000 δολάρια και στον Nίγηρα ανέρχεται μόλις και μετά βίας στα 779 δολάρια, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών όχι απλώς δεν κλείνει αλλά αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς.
Λοιπον, οταν δυο μεγεθη απεχουν πολυ, ειναι φανερο οτι το χασμα αυξανεται με ανησυχυτικους ρυθμους! Βλεπουμε ας πουμε δυο ομαδες στο πρωταθλημα μπασκετ να εχουν μεγαλη διαφορα βαθμολογιας. Τι συμπεραινουμε? Οτι το χασμα μεταξυ τους αυριο θα ειναι ακομα μεγαλυτερο??? Βλεπουμε δυο πλανητες να απεχουν κατα αποσταση Χ, συμπεραινουμε οτι η αποσταση αυριο θα ειναι 2Χ? Τι ειδους σκεπτικο ειναι αυτο? Ποια ειναι η θεωρια απο πισω? Πως μπορει κανεις απο δυο στιγμιοτυπα, να κρινει την πορεια δυο σημειων? Ισχυριζομαι οτι χωρις περεταιρω πληροφοριες ενα μεγαλο χασμα στο πρωταθλημα θα σημαινει οτι στο μελλον θα τεινει να μικρυνει, καθως πολυ χειροτερα δεν μπορει να παει μια παρα πολυ κακη ομαδα και μια καλη δεν μπορει να παει πολυ καλυτερα. Και δυο πλανητες, αν ανηκουν στο ιδιο ηλιακο συστημα, επισης μαλλον τεινουν να συγκλινουν οταν η αποσταση μεταξυ τους ειναι σχετικα μεγαλη.
Ευτυχως για μας, στην μαχη της αναπτυξης τα πραγματα ειναι παρομοια. Η θεωρια λεει οτι οι χωρες γενικα τεινουν να συγκλινουν, καθως ας πουμε ειναι ευκολο για μια φτωχη χωρα να αντιγραψει ακριβως οτι κανει μια πλουσια, χωρις να πρεπει να ανακαλυψει τον τροχο απτην αρχη. Απτην αλλη μια πλουσια χωρα πρεπει συνεχως να πρωτοπορει, με ολο αυξανομενους ρυθμους για να προχωραει. Γιαυτο και γενικα εχουμε το φαινομενο οι πλουσιες χωρες να αναπτυσσονται καπως πιο αργα απο τις μεσου εισοδηματος (ακριβως κατι τετοιο γινεται και στην ΕΕ ας πουμε με τις ανατολικες χωρες και τις Ελλαδα, Ισπανια να συγκλινουν με τον ευρωπαϊκο μεσο ορο).
Η αναφορα του ΟΗΕ δεν ειδα να αναφερει κατι διαφορετικο. Τονιζει το προβλημα του νερου στις φτωχες χωρες και φυσικα επισημαινει οτι οι ανισοτητες στην αναπτυξη* ειναι ακομα μεγαλες στον κοσμο. Αλλα δεν ισχυριζεται οτι μεγαλωνουν! Και δεν θα μπορουσε να το κανει.
Γιατι γενικα στον κοσμο οι εισοδηματικες ανισοτητες πεφτουν διαρκως οπως εχουμε αναλυσει διεξοδικα σε αυτο το αρθρο κατι που δεχεται και η Ημερησια λεγοντας: "Tο ποσοστό των ανθρώπων ανά τον κόσμο που ζουν με ημερομίσθιο χαμηλότερο του 1 δολαρίου έχει μειωθεί από 28% στο 21%". Και το προσδοκιμο ηλικιας ανεβαινει σιγουρα πιο γρηγορα στις σχετικα φτωχες χωρες αποτι στις πλουσιες. Αυτο σημαινει οτι η ανισοτητα στον δεικτη ανθρωπινης αναπτυξης τεινει να πεσει και αρκετα σταθερα**. Αλλα φυσικα ενας τετοιος τιτλος δεν θα πουλουσε πολλες εφημεριδες: σταθερη πτωση των ανισοτητων. Ο τιτλος που εγγυημενα πουλαει, ειδικα στην Ελλαδα ειναι
ΕΚΡΗΞΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ
συνοδευομενος ισως και απο εικονες πεινασμενων παιδιων, φωτιες, βρωμικο νερο ισως και λιγο Βαγκνερ αν μιλαμε για τηλεοραση. Για μια ακομη φορα οι δημοσιογραφοι προσφερουν κακες υπηρεσιες πληροφορωντας επιφανειακα και ανευθυνα σε ενα σοβαροτατο θεμα...
* να σημειωσω οτι οι ανισοτητες πρεπει να μετρουνται μεταξυ πολιτων, οχι μεταξυ χωρων. Υποθεστε οτι εχουμε δυο χωρες στον κοσμο, μια τεραστια πλουσια με 99% του παγκοσμιου πληθυσμου και μια παρα πολυ μικρη φτωχη με 1%. Αν το εισοδημα ανεβαινε στην μεγαλη χωρα περισσοτερο απο την μικρη αλλα ειχαμε και μεγαλη μειωση ανισοτητων στην μεγαλη, η ανισοτητα μεταξυ χωρων θα μεγαλωνε. Αλλα η παγκοσμια ανισοτητα μεταξυ ατομων φυσικα θα ειχε πεσει!
**Υπαρχει δυστυχως και αποκλιση σε καποιες χωρες του κοσμου. Πολλες αφρικανικες χωρες υποφερουν ταυτοχρονα απο μια πανδημια AIDS και πολυ χαμηλα εισοδηματα. Το να βοηθηθουν ειναι ενας ευγενικος σκοπος, αλλα δεν χρειαζεται να παραπληροφορουμε τον κοσμο για να τους πεισουμε να βοηθησουν...
10 σχόλια:
Σωτήρη,
πρέπει να επιδείξω τρομερή αυτοσυγκράτιση για να μη γράψω ολόκληρο κατεβατό για το θέμα. Περιγραμματικά να πω ότι με βάση δυο εργασίες, μια του Lance Prichett και μια του Robert Lucas, βγαίνει το συμπέρασμα ότι κατά το τελευταίο μισό του αιώνα το χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων χωρών αυξήθηκε (ως ποσοστό όχι απλώς ως μέγεθος), αλλά και ότι υπήρξαν χώρες που ενώ ξεκίνησαν φτωχές κατάφεραν να αναπτυχθούν γρηγορότερα από τις πλούσιες χώρες και άρα να τις φτάσουν. Αυτές είναι οι χώρες που ο Lucas αποκαλεί growth miracles.
Νομίζω ότι πρέπει να μελετάμε και το χάσμα μεταξύ χωρών, έτσι ώστε να κατανοήσουμε γιατί π.χ. η Ταιβάν, η Μαλαισία, ή η Μποτσουάνα κατάφεραν να προσεγγίσουν τις πλούσιες χώρες, ενώ η Νικαράγουα, η Κένυα, η Αιθιοπία, και άλλες όχι. Τέτοιες μελέτες έχουν δείξει τη θετική επίδραση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, του ελευθέρου εμπορίου, κ.λπ. και την αρνητική παραγόντων όπως η διαφθορά.
Όμως έχεις δίκιο στο ότι όπως αναφέρεται το γεγονός σε πολλά αριστερά ΜΜΕ δημιουργείται η εντύπωση ότι οι πλουσιότερες χώρες πλουτίζουν εις βάρος των φτωχών και όχι εξ αιτίας των δικών τους σωστών επιλογών. Υπάρχει δηλαδή η άποψη ότι ο πλούτος που παράγεται παγκοσμίως είναι σταθερός και άρα για να πάρει περισσότερο μια χώρα πρέπει να τον στερήσει από κάποια άλλη. Το λογικό επακόλουθο είναι ότι οι αναπτυγμένες χώρες είναι υπέυθυνες για τη φτώχια των αναπτυσσόμενων. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι κουταμάρα.
Οι πλούσιες χώρες έχουν καταφέρει να αυξήσουν το παραγόμενο προϊόν ανά εργαζόμενο και για αυτό έχει αυξηθεί το επίπεδο διαβίωσης εκεί. Αντίθετα, οι φτωχές χώρες δείχνουν να μη μπορούν να κάνουν κάτι αντίστοιχο.
...και μιλάμε φυσικά για αργυρώνητους δημοσιογράφους που και καλές - υπερβολικά καλές αποδοχές έχουν, και τα βλαστάρια τους τα έχουν στα ιδιωτικά "κολέγια" και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού αντί για τα σχολεία - κοπρώνες που συνωστίζεται η πλέμπα...
Βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω...
χεχε καλη ατακα γρηγορη...
κωστα, γιατι οχι ναι βασικα να γραψουμε ολοκληρο κατεβατο για το θεμα! ας το κανουμε βεβαια καλυτερα αρθρο και οχι σχολιο.
Συμφωνω οτι εμεις ως οικονομολογοι πρεπει να εξηγουμε το χασμα μευταξη χωρών. Γιατι πετυχαινουν μερικες και αλλες αποτυγχανουν? Η πιο ενδιαφερουσα ερωτηση στην επιστημη μας! Αλλα οταν μιλαμε για παγκοσμιες ανισοτητες ως μεγαλη κριση, ή εστω παγκοσμιο προβλημα ή κατι στο οποιο πρεπει να ριξουμε λεφτα, τοτε πρεπει να κοιταμε ατομα, πολιτες, οχι κρατη.
Εδω φυσικα εχεις δικιο οτι δουλευει συστηματικα η πλανη των αμυητων περι εξωγενους πλουτου. Ο πλουτος πεφτει απο τον ουρανο και πρεπει να τον μοιραστουμε, αρα οποιος εινα πιο πλουσιος απο μας, μας κλεβει! Κακιστη, λανθασμενη νοοτροπια που βεβαια κυριαρχει περισσοτερο στις χωρες και τα επαγγελματα που οντως ο πλουτος πεφτει απο τον ουρανο (δηλαδη επιδοτησεις κτλ)
παρεπιμπτοντως αν δεν το εχεις κανει ηδη, ριξε μια ματια στην σελιδα του Σαλα ι Μαρτιν και ειδικα στο macromedia flash που εχει με την αλλαγη της κατανομης εισδοηματος σε διαφορες χωρες. ειναι πολυ ενδιαφερον...
Από το κακό στο χειρότερο αυτή η ημερησία...
Έχει κόψει και κάτι καλά DVD που έβαζε... Δράμα.
Δεν συμφωνώ με την επίκληση, δικαίως ή αδίκως, κάποιων δημοσιογράφων και όχι βέβαια συγγραφέων να εξάγετε το συμπέρασμα ότι το αντίθετο δεδικαίωται.
Νομίζω, αγαπητοί, άν "ο πλούτος πέφτει απο τον ουρανό και πρέπει να τον μοιραστούμε",(SG)
είτε άν "οι πλουσιότερες χώρες πλουτίζουν εις βάρος των φτωχότερων",(κώστας)
δεν ισχύουν,
τότε δεν εξηγείτε με επιχειρήματα πώς συμβαίνει αυτό.
Ουσιαστικά ηθικολογείτε με μεταφυσικούς συλλογισμούς σε διεθνείς λαϊκισμούς ρηχής δημοσιογραφίας.
Φυσικά δεν αντιτίθεστε σε φορολογία και αναδιανομή του πλούτου όπως εντός των εθνικών συνόρων συμβαίνει από αιώνων.
Ηδη έχει καθιερωθεί ο φόρος ρύπανσης και όσο παγκοσμιοποιείται ο κόσμος και αυξάνουν με ταχύτατο ρυθμό οι διεθνείς οικονομικές συναλλαγές προφανώς οδηγούμαστε σε μέτρα αναδιανομής, τα οποία εξάλλου είναι ήδη καθιερωμένα, ανεξαρτήτως των ιδεαλιστικών ή υλιστικών-χειροπιαστών-υπαρκτών αιτίων διαφοροποίησης στον πλούτο.
Κλασική, σιχαμένη περίπτωση ημιμαθών δημοσιογράφων που δεν κατέχουν απλά μαθηματικά-λογική να συγκρίνουν δύο μεγέθη.
Γενικότερα παρατηρώ ότι ο τύπος χωλαίνει, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζονται επιστημονικά θέματα (που να δείτε στις θετικές επιστήμες λάθη και ψευδείς προσδοκίες που καλλιεργούνται!)...
Ώρες ώρες αναρωτιέμαι γιατί δεν θεσμοθετούνται Master στα πανεπιστήμια για «Επιστημονική Δημοσιογραφία». Αρκετοί που γράφουν σήμερα στον τύπο τα έχουν ανάγκη.
δεν νομιζω οτι χρειαζεται μαστερ στην επιστημονικη δημοσιογραφια, σπουδες στο αντικειμενο χρειαζονται. πως παει καποιος και γραφει για οικονομικα θεματα με πτυχιο φιλοσοφικης ας πουμε?
"Νομίζω, αγαπητοί, άν "ο πλούτος πέφτει απο τον ουρανό και πρέπει να τον μοιραστούμε",(SG)
είτε άν "οι πλουσιότερες χώρες πλουτίζουν εις βάρος των φτωχότερων",(κώστας)
δεν ισχύουν,
τότε δεν εξηγείτε με επιχειρήματα πώς συμβαίνει αυτό."
τι εννοεις? τι επιχειρηματα? εχουμε ριξει ενα τονο δεδομενων, τι αλλο θες?
"Φυσικά δεν αντιτίθεστε σε φορολογία και αναδιανομή του πλούτου όπως εντός των εθνικών συνόρων συμβαίνει από αιώνων."
φυσικα και αντιτιθεμαι στο 95% των περιπτωσεων αναδιανομης
"Ηδη έχει καθιερωθεί ο φόρος ρύπανσης και όσο παγκοσμιοποιείται ο κόσμος και αυξάνουν με ταχύτατο ρυθμό οι διεθνείς οικονομικές συναλλαγές προφανώς οδηγούμαστε σε μέτρα αναδιανομής"
?? ο φορος ρυπανσης δεν εχει καμμια σχεση με αναδιανομη! ειναι μεσο εσωτερικευσης εξωτερικοτητων. Και τι εννοεις οτι οι διεθνεις συναλλαγες οδηγουν σε μετρα αναδιανομης?
"Πολλες αφρικανικες χωρες υποφερουν ταυτοχρονα απο μια πανδημια AIDS και πολυ χαμηλα εισοδηματα. Το να βοηθηθουν ειναι ενας -ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ- σκοπος,",
αρκεί να περιορίζεται στο 5%;
Νομιζω ότι τα ερωτήματα αντιστοιχούν σε εποχές προκαπιταλιστικής οικονομίες και επιλέον όταν κάποιες δημοσιογραφικές αναλύσεις δεν αξίζουν σεν σημαίνει ότι αξίζει οτιδήποτε αντίθετο σε αυτές.
Οταν ο Χριστός ώς άνθρωπος στο ρόλο του φιλόσοφου δίδασκε ότι άν έχεις δύο χιτώνες δίνεις αυτόν που δε σε χρειάζεται δίδασκε οικονομία όπως το επιβεβαίωσε και ο Μ.Βέμπερ και συνεχίζει ο Μπίλ Γκαίητζ. Να συνεχίσουμε με την κάμηλο και τη βελόνη και τη σημασία της στην οικονομία και στην ευημερία;
"αρκεί να περιορίζεται στο 5%;"
δεν καταλαβες. δεν θα περιοριζα την βοηθεια στο 5% . Θα περιοριζα τις περιπτωσεις στο 5%. Το συνολικο ποσο που δινεται θα μπορουσε ομως ακομα και να αυξηθει. Για παραδειγμα, στην Ελλαδα εχουμε χιλιαδες επιδοτησεις που καταληγουν στην τσεπες μεσοαστων ή και πλουσιων! Θα τις εκοβα και θα στοχευα τους πραγματικα φτωχους, τους πραγματικα αναπηρους κτλ
"Οταν ο Χριστός ώς άνθρωπος στο ρόλο του φιλόσοφου δίδασκε ότι άν έχεις δύο χιτώνες δίνεις αυτόν που δε σε χρειάζεται δίδασκε οικονομία όπως το επιβεβαίωσε και ο Μ.Βέμπερ και συνεχίζει ο Μπίλ Γκαίητζ."
δεν νομιζω οτι ο χριστος διδασκε ομως να παιρνουμε με την βια τον χιτωνα καποιου και να τον δινουμε σε αλλο. Αυτο παρεξηγειται συχνα: δεν ειμαι κατα της φιλανθρωπιας, ισα ισα προσωπικα νομιζω ειμαι υπερ του δεοντος δεκτικος σε αυτην. Ειμαι κατα του εξαναγκασμου σε φιλανθρωπια.
ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ
Kατ αρχή να διευκρινήσω τη λέξη "χρειάζεται" για την "φιλανθρωπία" του χιτώνα.
η αξία της απόδοσης του χιτώνα μάλλον βρίσκεται στην δύναμη συνείδησης και γνώσης να στερηθεί και να θυσιάσει προς χάριν ..(;)
Δυστυχώς η λέξη χρειάζεται έχει συνδεθεί με την αριθμητική πράξη της πρόσθεσης αναλωσίμων.
... κατα του εξαναγκασμού σε φιλανθρωπια" δεν σημαίνει αυτομάτως και κατά του εξαναγκασμού στη φτώχεια και την εκμετάλευση οι οποίες δημιουργούν τη διάκριση σε ανεπτυγμένες και υποανάπτυκτες χώρες.
Επιλεκτική επιλογή βίας και εξαναγκασμού σημαίνει επιλεκτική υποστήριξη φιλελευθερισμού και εδώ ακριβώς έγκειται η υποβάθμιση του.
Ο Φιλελευθερισμός δεν είναι μεταφυσική, ανιστόρητη πολιτική,
φιλελευθερισμός είναι πρώτ' από όλα η κατανόηση του σοσιαλισμού, της αριστεράς, εθνικοσοσιαλισμού, του άλλου, του αντίπαλου, διότι έτσι μόνο δεν υποτάσεται και δε μετατρέπεται σε υποχείριο και έχει τη δυνατότητα να κάνει κινήσεις τακτικής. Ενώ ζούμε σε εποχή και σε περιοχή αυξημένων προσδοκιών τις μετατρέπουμε, παρ όλη τη δυναμική του αναξιοποίητου ανθρωπίνου ελληνικού δυναμικού,
σε άχαρο παιχνίδι πρόσκαιρης αντιπαλότητας αντί ευκαιρίας ανάπτυξης, εμπορίου και ευημερίας.
Δημοσίευση σχολίου