Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006

Συνέβη και αυτό, να συμφωνώ με τον Πρετεντέρη για την παιδεία

Είδα με μια μέρα καθυστέρηση την εκπομπή "Ανατροπή" του Πρετεντέρη με θέμα τις καταλήψεις. Ειλικρινά, χαίρομαι μου δεν ζω στην Ελλάδα. Το λέω αυτό όχι λόγω της ποιότητας του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά λόγω της απελπισίας που με πιάνει όταν βλέπω το πόσο ανίκανοι είναι αυτοί οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με το να βρούνε τη λύση. Μα χάθηκαν έστω και οι μονόφθαλμοι?

Το πρώτο βήμα για να αλλάξει κάτι είναι να διαπιστώσουμε τι φταίει. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει και αποδοχή ευθυνών. Για το φίλτατο μαθητή Οδυσσέα όμως, φταίει μόνο το σχολείο που δεν του ανοίγει την όρεξη να διαβάσει, και όχι και το ότι δε μπορεί να στρώσει τον πισινό του κάτω να διαβάσει. Για τους δασκάλους φταίει μόνο το ότι δεν πληρώνονται καλά και όχι και το ότι καταβάλουν την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια, λες και αν τους ανέβαινε ο μισθός στα 1,400 Ευρώ ξαφνικά θα βάζανε τη γνώση στο κεφάλι των παιδιών καλύτερα. Για ορισμένους μαθητές και τον πρόεδρο της ΔΟΕ η κατάσταση λύνεται απαγορεύωντας σε μη κρατικούς υπαλλήλους να παρέχουν εκπαίδευση, διατηρώντας δηλαδή το κρατικό μονοπώλιο. Το δε εντυπωσιακό είναι ότι δεν τον ενοχλεί το ότι Έλληνες σπουδάζουν σε ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τον ενοχλεί η γεωγραφική τους απόσταση από τα Ελληνικά κρατικά ιδρύματα. Δεν τα θέλει, όπως είπε, "δίπλα-δίπλα". Αυτός ο άνθρωπος διδάσκει, υποτίθεται, τον ορθολογικό τρόπο σκέψης!

Ισως λόγω της ιδιότητάς μου ως εκπαιδευτικός, μου έκανε εντύπωση ρε παιδιά ότι επί τόσες ώρες δεν είπε κανείς τίποτα για το πώς θα γίνει το σχολείο πιο ελκυστικό, πώς θα υποχρεωθούν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές να κάνουν καλύτερη δουλιά, και για το πώς θα αξιολογείται πιο αποτελεσματικά το τι και πόσο μαθαίνουν τα παιδιά. Διάβαζα πρόσφατα μια μελέτη στο περιοδικό Time, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος να σκοτώσει κανείς την περιέργεια των παιδιών και τη θέλησή τους για μάθηση, ειδικά στο δημοτικό, από την ανάθεση εργασίας στο σπίτι. Μάλιστα, η Ελλάδα αναφερόταν ως παράδειγμα χώρας όπου ενώ οι μαθητές παίρνουν πολύ εργασία για το σπίτι, επιτυγχάνουν χαμηλά score στους διεθνείς διαγωνισμούς. Αντίθετα, χώρες όπως η Ιαπωνία που αναθέτουν λιγότερη εργασία για το σπίτι, επιτυγχάνουν καλύτερα αποτελέσματα. Η μελέτη ισχυριζόταν ότι η λύση είναι να δουλεύουν τα παιδιά περισσότερες ώρες στο σχολείο, και η εργασία στο σπίτι να βασίζεται περισσότερο στην εμπειρική μάθηση (experiential learning). Παραδείγματα είναι το να πάρει το παιδί στα χέρια του ένα γατάκι, να το περιεργαστεί, και να προσπαθήσει να το περιγράψει γραπτώς, ή το να πάρει συνέντευξη από ένα συγγενή για κάποιο θέμα.

Και όμως, αναφέρθηκε αυτή η κάποια άλλη μελέτη στην όλη συζήτηση? Όχι. Και έμειναν να πλανιούνται αναπάντητες οι ερωτήσεις του Πρετεντέρη: "Τι στο καλό μας νοιάζει αν θα υπάρχουν μη κρατικά πανεπιστήμια δίπλα στα ιδιωτικά, το θέμα δεν είναι να υπάρχουν και τα δύο και να κάνουν και τα δύο καλή δουλιά?" και "Πώς γίνεται οι ίδιοι καθηγητές που δε μπορούν να διδάξουν το πρωί στο σχολείο, να γίνονται τόσο καλοί διδάσκοντες το βράδυ στο φροντιστήριο?" Εγώ δε θα πρόσθετα, "Πως γίνεται και οι μαθητές που δε μπορούν να μάθουν το πρωί στο σχολείο, να μαθαίνουν από τους ίδιους καθηγητές και με τις ίδιες υλικοτεχνικές υποδομές στο φροντιστήριο?"

Λοιπόν Γιάννη μου, να γιατί δεν πήρες απάντηση. Γιατί κανείς δεν θέλει πραγματικά να αλλάξει κάτι. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θέλουν απλώς να ρίξουν τα βάρη στον άλλο διότι ξέρουν ότι οι αλλαγές θέλουν λεφτά, και λεφτά για την παιδεία δεν υπάρχουν παρά μόνο αν θιγούν συμφέροντα (εκκλησία, Ολυμπιακή, επιδοτήσεις αγροτών, κ.λπ.). Οι καθηγητές δεν θέλουν να αλλάξει κάτι γιατί αυτό σημαίνει σκληρότερη δουλιά, περισσότερη ώρα προετοιμασίας, αξιολόγηση, και λιγότερα ιδιαίτερα μαθήματα. Οι μαθητές, τέλος, δεν θέλουν να αλλάξει κάτι διότι δεν θα τους άρεσε, για παράδειγμα, να επιμηκυνθούν οι ώρες του σχολείου, ούτε θέλουν να χάσουν το άλλοθι του για όλα φταίει το σύστημα και να αναγκαστούν να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Έτσι, αποπροσανατολισμένοι, και πέφτοντας θύματα του κάθε πολιτικο-ιδεολογικού ινστρούκτορα, ή πιστεύει κανείς ότι τώρα ξαφνικά συνειδητοποίησαν το πρόβλημα, κάνουν κατάληψη για να απαιτήσουν πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της παρεχόμενη εκπαίδευσης, όπως η κατάργηση της βάσης εισαγωγής και η μη αναθεώρηση της παραγράφου 16. Και έχουν βέβαια άξιους συμπαραστάτες διάφορους αφελείς όπως ο Λαζόπουλος, που δηλώνει πως ό,τι παιδεία και να πάρουν τα παιδιά καλή είναι, και άρα να μπαίνουν όλοι στα ΑΕΙ. Και αναρωτιέται κανείς, ρε μεγάλε, εδώ όταν ήταν υπό κηδεμονία και αυστηρή επιτήρηση επί 12 χρόνια ως μαθητές, δε μπόρεσαν να μάθουν αρκετά για να γράψουν ένα ρημάδι 10 στις εξετάσεις. Θα τους πληρώσουμε και το πανεπιστήμιο, διότι θα μάθουν, υποτίθεται, εκεί όπου βασιλεύει ο φραπές και το τάβλι, και χωρίς τις απαιτούμενες βάσεις, ότι δεν κατάφεραν να μάθουν στο σχολείο?

Αλλά μην ανησυχείτε, θα έχει και την ερχόμενη Δευτέρα εκπομπή για το θέμα ο Πρετεντέρης, όπου θα συζητηθεί και πάλι το τι δεν έκαναν ο Γεωργάκης ή ο Κωστάκης, ο Τσίπρας και ο Λαζόπουλος θα γλύψουν πάλι και θα ωραιολογήσουν με τους μαθητές, ο Πρετεντέρης θα φανεί κουλ τραγουδώντας οέο, άλλωστε τι τον νοιάζει, αυτός πληρώνεται, θα δηλώσουμε πάλι ότι κάθε τι ιδιωτικό και μάλιστα στο θέμα της παιδείας έιναι τζιζ και φτου κακά, και θα κοιμηθούμε το βράδυ ήσυχοι διότι θα γνωρίζουμε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως.

8 σχόλια:

xpan είπε...

Συνάδελφε Κώστα στην ελλάδα όποιος δε θέλει να ζυμώσει 20 (και βάλε) χρόνια κοσκινίζει.

Αν γίνουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα πρέπει να καταργηθούν οι πανελλήνιες. Αν καταργηθούν οι πανελλήνιες θα πρέπει να καταργηθούν και τα φροντιστήρια (ή να μειωθούν) αφού ο μόνος λόγος που υπάρχουν ειναι η προετοιμασία για αυτές τις εξετάσεις. Ποιος όμως πολιτικός θα αναλάβει (αβίαστα) να στείλει χιλιάδες εκπαιδευτικούς στην ανεργία και μάλιστα έτσι ξαφνικά;

Προσωπικά όταν μιλάω με φίλους και τους λέω ξεκάθαρα πως δεν βρίσκω κανέναν λόγο γιατί να μην καταργηθεί το άρθρο 16 και μου λένε πως αν γινει θα υποβαθμιστεί η δημόσια παιδία, τότε τους ρωτάω αν πιστεύουν πως τα ιδιωτικά σχολεία φταίνε για την υποβάθμιση της 2βάθμιας και φυσικά κανείς δεν απαντά.

Πιστεύω πως αν κάτι πραγματικά κακό συνέβη την δεκαετία του ΑΠ είναι η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία του "κεκτημένου".

Kensai είπε...

Για ορισμένους μαθητές και τον πρόεδρο της ΔΟΕ η κατάσταση λύνεται απαγορεύωντας σε μη κρατικούς υπαλλήλους να παρέχουν εκπαίδευση, διατηρώντας δηλαδή το κρατικό μονοπώλιο.

Αυτό σε συνδυασμό με την [έξυπνη] ερώτηση που κάνει ο xpan στους φίλους του δείχνει πόσο γελοία είναι αυτή η ανασχετική στάση που έχουν ορισμένοι για την ιδιωτική 3βάθμια εκπαίδευση.

Φυσικά είναι όλα αλληλένδετα και καμία παράταξη δεν παίρνει το πολιτικό κόστος να πει τα πράγματα ως έχουν. Οι εκπαιδευτικοί των φροντιστηρίων (με όλο το υπόλοιπο προσωπικό της παραπαιδείας) δεν είναι και λίγοι, τόσες ψήφοι να χαθούν δε λέει... :(

AdHoul είπε...

Παιδιά το θέμα δεν είναι η κατάργηση του άρθρου 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μην ξιφουλκείτε σε λάθος πράγματα.

Το θέμα είναι τα -πολλά- δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια. Γιατί να έχουν συνδεθεί με την αντιπαραγωγικότητα? Καταλαμβάνουν πολύ χαμηλές θέσεις διεθνώς. Γιατί να είναι ανοργάνωτα? Γιατί να υπολειτουργούν? Γιατί να υποτιμάνε τη νοημοσύνη όλων?

Γιατί να είναι κομματοκρατούμενα? Γιατί να είναι όμηροι των εκάστοτε φοιτητοπατεράδων και καθηγητοπατεράδων επίσης?

Αυτά και άλλα πολλά είναι τα σοβαρά ερωτήματα.... Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μας μάραναν!

Ανώνυμος είπε...

Κώστα αν είχες δει τη συζήτηση που είχε γίνει στην εκπομπή ¨Φάκελοι" του Παπαχελά θα καταλάβαινες τι επίπεδο έχουν οι φοιτητοπατέρες. Εδώ δε μιλάμε μόνο για έλλειψη επιχειρημάτων αλλά και για έλλειψη ευστροφίας.
Όπως διαπίστωσες και μόνος σου ο αγώνας για καλύτερη παιδεία έχει το εξής νόημα:
-Μαθητές: Γιατί να μη χάσουμε μάθημα, αφού το φροντιστήριο θα μας βάλει στο πανεπιστήμιο, ισα ισα που θα μπορούμε το πρωί να ξυπνάμε πιο αργά. Θυμήθηκα τώρα τον καθηγητή που μου έκανε ιδιαίτερο ο οποίος είχε πείσει τους μαθητές στους οποίους έκανε ιδιαίτερο στο σχολείο που δίδασκε να στηρίξουν κατάληψη γιατί ήθελε να τους βάλει διαγώνισμα δύσκολο.
-Εκπαιδευτικοί: Πιο πολλά λεφτά για την παιδεία = πιο μεγάλοι μισθοί για εμάς. Αφού τα παιδιά μας γράφουν τι νόημα έχει να τα διδάσκουμε;
-Φοιτητές: Κατάληψη για να μη μας πουν και φλώρους. Ό,τι βγαίνει από το Υποργείο Παιδείας είναι λάθος. Τι ακριβώς γράφει το νομοσχέδιο... χέστηκα ρε ,κατάληψη ψήφισες;
-Πανεπιστημιακοί: Κατάληψη = περισσότερος χρόνος για να ασχοληθούμε με την έρευνα, μόνο μην πειράξετε τις εγκαταστάσεις
-Κυβέρνηση: Μη μου στεναχωρείτε τους ψηφοφόρους μου.

Υπάρχει κανείς που θέλει καλύτερη Παιδεία; Περάστε παρακαλώ

S G είπε...

ναυγαγιο εχεις δικιο. ισως θα επρεπε να κανουμε μια ειδικη επισημη περιοδο καταληψεων καθε ετος. Πριν και μετα τα χριστουγεννα ξερω γω, κατι σαν τις εκπτωσεις :-)

Ανώνυμος είπε...

Τελικά μήπως ο Πρετεντέρης είναι διχασμένη προσωπικότητα;

ultrasonic15 είπε...

Η ουσία είναι αυτή που πολλοί έχουν καταλάβει (και αναφέρει στα παραπάνω σχόλια). Κανέναν δε συμφέρουν οι αλλαγές.
Οι αλλαγές είναι δύσκολες και πονάνε. Λίγοι θέλουν να ξεβολευτούν.
Το εθνικό δόγμα μας και η στρατηγική μας συμπυκνώνονται σε δύο γράμματα, που ταυτίζονται με τα δύο αρχικά γράμματα του κυβερνώντος κόμματος:
Ν.Δ.. Δηλαδή, Να Δούμε……
Πουθενά δε θ’ αλλάξει κάτι. Γίνονται καταστροφές? Στα παπάρια μας….
Βυθίζεται το Σαμίνα με περίπου 100 ανθρώπους νεκρούς? Ποιος το θυμάται μωρέ… Και τι άλλαξε?
Πέθαναν (πρόσφατο αυτό) τα δύο παιδάκια στην Κέρκυρα? Για δύο τρεις μέρες το θέμα ήταν νεκρό στα ελληνικά ΜΜΕ. Άλλωστε, στην ελλάδα η ζωή δεν έχει αξία. Μόνο όταν είδαν ότι οι έξω (τα αγγλικά – ευρωπαϊκά κανάλια εν προκειμένω) δίνουν έκταση στο θέμα έγινε ένας σχετικός ντόρος. Οι άγγλοι δεν ξέρουν μου φαίνεται πού έμπλεξαν που νομίζουν ότι κάτι θ’ αλλάξει μετά απ’ αυτό το περιστατικό, που νομίζουν ότι ‘θα μπει το μαχαίρι στο κόκαλο’, που νομίζουν ότι αυτή η ευρωπαϊκή χώρα με τους θεσμούς και τη δικαιοσύνη της. Εδώ δεν άνοιξε μύτη για καμιά δεκαριά περιστατικά με καμιά 500ριά νεκρούς ή τους κάτι χιλιάδες τα τελευταία χρόνια στους ελληνικούς δρόμους, θ’ αλλάξει τώρα?
ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ. Πώς να το κάνουμε

Πάντως, επειδή πολλά πράγματα στη χώρα φαίνονται να έχουν γίνει μπουρδέλο, ήρθε και με αφορμή αυτό το περιστατικό με το βιασμό της 16χρονης να δείξει, λέει, το πού πηγαίνει κατάσταση στα σχολεία μας, η παιδεία και η σήψη, λέει, της κενωνίας.
Και νααα ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, παραψυχολόγοι, αστρολόγοι και κάθε λογής παπαρολόγοι να λένε στις ειδήσεις, που είχα την ατυχία να δω χτες, για το ‘πού βαδίζουμε κυρίες και κύριοι’….
Από την άλλη, έχω να παρατηρήσω με κυνικότητα δύο πράγματα:

1. Tα νέα παιδιά, αφού βλέπουν τη συνολική κατάσταση μπουρδέλο (σε πολλά πράματα γύρω τους: σχολείο, οικογένεια, επαγγελματικό μέλλον τους, περιβάλλον, τηλεόραση, οτιδήποτε άλλο επιπλέει around), ακούγεται λογικό να κάνουν διαγωνισμούς για το ποιο σχολείο θα παρουσιάσει το πιο extreme sex video (κατά κανόνα βιντεοσκοπημένο με τα σύγχρονα κινητά), όπου αναμμένοι teenagers έχοντας τη λογική της κοινής προσπάθειας και άμιλλας κάνουν τα πάντα….
Εν τω μεταξύ, για όποιους έχουν ασχοληθεί με την εκπαίδευση και την επαφή – αλληλεπίδραση με νέους ανθρώπους αυτά είναι φαινόμενα που δεν έγιναν τώρα – έχουν ορίζοντα τα τελευταία 7-8 χρόνια, με την κατάσταση βέβαια να γίνεται όλο και πιο hardcore.
Εφαρμόζεται επιτέλους αυτό που έλεγε παλιά ο τζιμάκος: “γαμάάάάάτεεεε… γιατί χανόμαστεεεεε”.
2. Πλησιάζουμε όλο και πιο πολύ τις καταστάσεις που υπάρχουν εδώ και πάάάάάρα πολλά χρόνια σε πολλά σχολεία του δυτικού κόσμου και αυτά των ΗΠΑ (εννοείται ότι οι άνθρωποι προηγούνται σε όλα, χρόνια πριν). Αυτά που ξέραμε παλιά ότι γινόσαντε σε πολλά αμερικάνικα σχολεία (underage drinking, drugs, underage sex, underage everything) έχουν έρθει και εδώ καιρό πριν αρχίσουν οι σημερινές ιστορίες. Είναι απλό, αυτοί προηγούνται και οι υπόλοιποι έπονται.
Κάποια στιγμή, κάποιος – κάποια σκηνοθέτης θα κάνει και την ελληνική version της ταινίας Thirteen (http://www.imdb.com/title/tt0328538/). Είναι γνωστό άλλωστε ότι η πρωτότυπες καλλιτεχνικές ιδέες σ’ αυτή τη χώρα είναι πια τόσο συχνές όσο και οι δυνατές στύσεις υπέργηρου πάσχοντος από προστάτη.
Κοντολογίς, ‘η κατάσταση στην παιδεία είναι γάμα τα’.

Και, για να κλείσω, ο κύριος λόγος που δεν φαίνεται ορατό το ενδεχόμενο να μεταστραφεί αυτό το κλίμα της στασιμότητας και μη-αλλαγής είναι το ότι είμαστε μια γερασμένη κοινωνία. Οι νέοι, οι όποιες φρέσκιες ιδέες δεν μπορούν να αποκτήσουν μια κρίσιμη μάζα και να επηρεάσουν πράγματα, γιατί, εκτός των άλλων αρτηριοσκληρύνσεων, είναι λίγοι/λίγες σε αριθμό – ποσότητα. Δυστυχώς, ενώ εδώ θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση οι νέοι μετανάστες, το κράτος δεν αναγνωρίζει καν τα παιδιά που φέρνουν στον κόσμο – ‘δεν υπάρχεις ρε άνθρωπε’ τους λένε…

Ανώνυμος είπε...

Εννοείται πως πολύ καλά τα είπε ο ultrasonic. Με μόνη διαφορά ότι αλλού όπου υπάρχουν τα "underage" φαινόμενα, υπάρχει και ένας κοινωνικός αντίλογος και αναγνωρίζεται η προσπάθεια όποιων επιλέγουν, βρε παιδί μου να μην πέσουν μέσα στο βούρκο και προσπαθούν...

Είμαστε μια κοινωνία που ξέφυγε από την τρομοκρατία της δεκαετίας του 60 για να πάει που; Στο lifestyle της δεκαετίας του 90; Μα όταν περιοδικά lifestyle έχουν σα σύνθημα τους το "φράγκα, γκόμενες, παλάτια" με οποιοδήποτε τρόπο (όποιος δουλεύει και διαβάζει είναι φλώρος), όταν ο γράφων επί δεκαετίες (δεν είμαι και κανένα παιδαρέλι) όπως και τόσοι και τόσοι άλλοι επισημαίνει σε κατ' ιδίαν συζητήσεις (και δεν είμαι και κανένας σπουδαίος, επισημαίνω το ότι κάποιος βρε αδερφέ τα είχε δει όλα αυτά να έρχονται, απλά) ότι "παιδιά, δεν πάμε καλά, μπάζει από παντού νερά το καράβι", τότε τι να λέμε;

Και σχετικά με αυτό που λέει ο φίλος xpan, ότι δηλαδή "Αν καταργηθούν οι πανελλήνιες θα πρέπει να καταργηθούν και τα φροντιστήρια (ή να μειωθούν) αφού ο μόνος λόγος που υπάρχουν ειναι η προετοιμασία για αυτές τις εξετάσεις. Ποιος όμως πολιτικός θα αναλάβει (αβίαστα) να στείλει χιλιάδες εκπαιδευτικούς στην ανεργία και μάλιστα έτσι ξαφνικά", θα έλεγα ότι απλά πρέπει να υπάρξει μια δεκαετής μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο.

Αλλά βέβαια, είναι λογικό όταν σε ένα τοίχο υπάρχουν πέντε πόστες και θέλουν να περάσουν 150 άτομα να δημιουργείται συνωστισμός, και στην περίπτωση μας, αν οι πόρτες συμβολίζουν τις διόδους επαγγελματικής αποκατάστασης, να υπάρχει πρόβλημα. Ο νεποτισμός δεν εμφανίζεται σε κοινωνίες όπου υπάρχουν ευκαιρίες, σε σημείο που να ασφυκτιά η υπόλοιπη κοινωνία. Εμφανίζεται σε κοινωνίες που ΔΕΝ προσφέρουν ευκαιρίες και όπου για οτιδήποτε να κάνεις πρέπει να περάσεις από τον "gatekeeper" που λέμε και στα Αγγλικά. Για να δημιουργηθούν ευκαιρίες πρέπει να απελευθερωθούν πλαίσια λειτουργίας σε νομοθετικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Αλλιώς θα είμαστε μια ζωή με τα "δημόσια πανεπιστήμια", τα πενταόροφα κυβάκια γραφείων και τις πολυεθνικές-κολοσσούς που στην Ελλάδα έχουν ένα παράρτημα με δέκα άτομα γιατί ο κύκλος εργασιών είναι μικρός επειδή η fucking "Ελληνική πραγματικότητα" δεν ευνοεί την ανάπτυξη των πολυεθνικών, άσε που θα μας κάνει ντα και ο φτωχός πλην τίμιος Αλαβάνος. Εκεί όπου συνεχώς ηχεί ο ήχος της σφραγίδας από μεσήλικα που όχι δεν μιλάει Αγγλικά (που να τρέχεις τώρα) αλλά ούτε καν Ελληνικά, σε κτίριο που οι καλυμμένοι με λαδομπογιά τοίχοι του είναι μέσα στη βρωμιά, ενώ μπροστά στο γκισέ του έχει βάλει και μια χειρόγραφη πινακίδα με σελοτέϊπ: "ΟΧΙ ΠΡΟΤΏΚΟΛΑ ΕΔΩ, ΠΗΓΕΝΑΙΤΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΙΟ 2 ΑΠΕΝΑΝΤΙ" για να μην τον ενοχλούν οι χριστιανοί που εναγωνίως ψάχνουν που θα κάνουν τη δουλειά τους. Δεν αναπρύσσεται σε κοινωνίες όπου έστω και σιωπηλά, με αφορμή το πρόσφατο τραγικό συμβάν στην Κέρκυρα κάποιοι θα αναρωτιούνται "τι θέλουν και αυτοί οι κωλοάγγλοι και μας έκαναν βούκινο επειδή πέθαναν δύο μπάσταρδα; Τα παιδάκια που σκότωσαν στο Ιράκ ποιος τα νοιάστηκε" μπλέκοντας πάντοτε τους αδένες με τις βούρτσες (σε τέτοιες περιπτώσεις ο ανορθολογισμός κάνει πάρτι) όταν κάτι δε μας συμφέρει και το Αρχαίο Παρελθόν μας φαντάζει πολύ μακρινό για να μας ξελασπώσει...

Αυτά...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock