Αρχιτεκτονικη σημαινει φως

Αρχιτεκτονας ειναι ο ανθρωπος που πλαθει τον κοσμο προβαλλοντας τις αξιες του πανω στην υλη. Δινει ψυχη στο αψυχο, πρωτοτυπια στην ρουτινα, ομορφια στην καθημερινοτητα.

Θαχετε προσεξει οτι εχουμε ενα κολλημα με την αρχιτεκτονικη. Ειναι λογικο να μας αρεσει, οπως αρεσει σε καθε ανθρωπο των πραξεων, σε καθε δημιουργικο μυαλο. Εμεις δεν θα υπαρχουμε σε 70 χρονια, ουτε οι γκρινιες μας, πιθανοτατα ουτε οι ιδεες μας. Αλλα πολλα απο τα κτιρια που ξερουμε και θαυμαζουμε θα ειναι ακομα εκει...

Με αφορμη αυτην την ενδιαφερουσα συλλογη αρθρων στο breathe θα δωσω τρεις σκεψεις και δυο συνδεσεις ακομα περι αρχιτεκτονικης:




Καταρχας θα εχετε διαβασει μαλλον τα αρθρα μας
περι της ιδεοληψιας με τα μικρα σπιτια στην Αθηνα και την απουσια μνημειακων κτιριων
περι της ιδεα των ουρανοξυστων γενικα
και ειδικοτερα ενα πολυ αναλυτικο αρθρο περι ουρανοξυστων στην Αθηνα.

Ανακαλυψα πριν λιγο καιρο μια πολυ ομορφη σελιδα περι αρχιτεκτονικης στην Αθηνα. Με μια ομορφη εισαγωγη και πληροφοριες για διαφορους αρχιτεκτονικους περιπατους που μπορειτε να κανετε στην πολη. Πολλα κτιρια τα ξερετε και θα τα δειτε με αλλη ματια, αλλα κτιρια ειναι διαμαντακια στο αθηναικο φρενοκομειο που δεν προεσεξατε ποτε, άλλα κτιρια παλι θα σας δωσουν να καταλαβετε πως ξεκινησαν τα σημερινα χάλια της Αθηνας. Τα δικα μου διαμαντακια που πρωτοειδα σε αυτην την σελιδα ειναι το κτίριο γραφείων 1996-99 (Ησαίας, Παπαϊωάννου), η κατοικια Βαλσαμακη, το κτιριο γραφειων (Mπασκόζος, Tσαγκαράκη), το Συγκρότημα γραφείων «Μηχανικής», η Kατοικία Kαρακώστα. Να δουμε αν θα τα βρειτε!

Μερικα απο τα κτιρια που μου αρεσουν προσωπικα στον κοσμο γενικα ειναι:
Σχεδον ολα τα γνωστα κτιρια του Ρεμ Κόουλχας (Rem Koolhaas). Δυο τρια του Νορμαν Φοστερ. Ο ανθρωπος εχει ιδιαιτερη εφεση στα κυβερνητικα κτιρια. Θα σας ενοχλουσε να μας εφτιαχνε ενα τεραστιο συμπλεγμα τριων υπουργειων στο σχεδιαζομενο παρκο του Ελληνικου?
Η αψιδα στην Ντεφανς. Το κεντρο Πομπιντου. Η πυραμιδα του Πεϊ στο Λουβρο. Το κτιριο της Κράυσλερ στην ΝΥ. Το Παβιλιον του Μις φαν ντερ Ροε. Η Κασα Μιλά (Πεδρερα) στην Βαρκελωνη. Το παλατι του Μπακινγκχαμ και το πολυ παρομοιο Παλαθιο Ρεαλ στην Μαδριτη (αφου ειναι ωραια, τι να πω!). Ο καθεδρικος της Κολωνίας. Η Σαγράδα Φαμίλια. Ο πυργος της Ποστ στην Βοννη**. Το Μεντιενχαφεν στο Ντυσσελντορφ (κυριως τα κτιρια του Γκερυ, τρομερα). Το Χουνντερτβασσερχαους στην Βιεννη. Τα Γκουγκενχαιμ στο Μπιμπαο και στην ΝΥ. Η οπερα του Συδνευ.


Η γεφυρα Καλατραβα στον Γουαδαλκιβιρ. Η Γκολντεν Γκεητ Μπριτζ. Ο σταθμος του τρενου στο Αμστερντάμ. Το απιστευτο φωλινγκουωτερ του Φρανκ Λλουντ Ραϊτ. Η νεοκλασικη τριλογια (Ακαδημια, Βιβλιοθηκη, Πανεπιστημιο) στην Αθηνα. Η τριλογια στο Μαρουσι, στην εισοδο απο Κηφισιας (το ενα της Τζενεραλι εχει μια χαλκινη στεγη, το αλλο ειναι ενας κυβος). Το νεο κτιριο της Εθνικης Τραπεζας (αν και ειναι τρελα στριμωγμενο). Το συμπαθητικο κτιριακι της Ιντεραμερικαν. Το νεο ΟΑΚΑ. Η πεζοδρομηση της Διονυσιου Αρεοπαγιτου (χωρις τα καταραμενα αυτοκινητα που παρκαρουν μεσα, ανεπροκοποι ιεροσυλοι!). Η απιστευτη, σχεδον μοντερνιστικη παραπορτιανη* στην Μυκονο. Το μοναστηρι στην Αμοργο.

ΟΧΙ τα περισσοτερα νεα κτιρια της Αθηνας στυλ Βωβος, κουτια με γρανιτη. Οχι καποια κτιρια του Καλατραβα (μερικα μου θυμιζουν νεοπλουτιστικη τουρτα γαμου). Οχι η πεζογεφυρα του στην Μεσογειων (απο την μια μερια ειναι χωμενη αναμεσα σε κακασχημες πολυκατοικιες). Οχι στο Μεγαρο Μουσικης (τοσα λεφτα, τετοιο απιστευτο οικοπεδο, για αυτο το βαρετο κουτι). Η υπερμιζερη παραλια της Θεσ/νικης. Η τσιμεντενια προκυμαια στο Φαληρο. ΟΧΙ αλλες βυζαντινιζουσες εκκλησιες στην Αθηνα. Οχι στα μιζερα πεζοδρομιακια, οχι στο αισθητικο και κυκλοφοριακο χαος με τους κρετινους που ερχονται με αυτοκινητο στου Ψυρρη και στο Μοναστηρακι (πεζοδρομηση τωρα!). Οχι αυτο το ενδιαφερον αλλα νεοπλουτε στην Σαγκαη με τα τεσσερα ποδια (το μεγαλυτερο στην φωτο).

Προσθεστε ελευθερα τα δικα σας ή γκρινιαξτε για αυτα που δεν σας αρεσουν, ή δεν υπαρχουν...

*ευχαριστω Αλμπεριχ για το ονομα που ειχα ξεχασει

** αν δεν παινεψεις το σπιτι σου... :-)

ΥΓ ζητω συγγνωμη απο τον Δημητρη Χορν για τον τιτλο :-) ειναι εκδικηση για το τραυμα που μου προκαλεσε ο πατερας μου οταν εβαζε τον Χορν να τραγουδαει στο αυτοκινητο και εμενα γυριζαν οι σκεψεις στο μυαλο: ποιες ειναι οι τρελες? γιατι τον αγαπουν? γιατι σιωπουν? γιατι γελαει ετσι ο κυριος?