Η πολιτική οικονομία των στρατιωτικών εξοπλισμών

Νέο Άρθρο

Το αδιέξοδο της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας μας, όπως καταγράφτηκε στην προ μηνών πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενεργοποίηση των διατάξεων περί υπερβολικού ελλείμματος των δημόσιων οικονομικών (συνέπεια της περίφημης πλέον «απογραφής»), πέραν από τους επιεικώς ατυχείς χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα της καταγραφής των προμηθειών των εξοπλιστικών προγραμμάτων, συνιστά πρώτιστα αδιέξοδο της αμυντικής μας πολιτικής.

Η επιβάρυνση των δημόσιων οικονομικών με, πέρα από κάθε λογική, υψηλές αμυντικές δαπάνες, ουσιαστικά υπονομεύει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Η συνεχής αύξηση των αμυντικών δαπανών την εξαετία 1995-2001 έφερε τη χώρα μας πρώτη ανάμεσα στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ως ποσοστό του ΑΕΠ, τη στιγμή που το ίδιο διάστημα καταγράφεται πτωτική τάση σε αυτά.

Χαρακτηριστικά, ο μέσος όρος της περιόδου 2001-2003 για την Ελλάδα είναι 4.4%, ο διπλάσιος από τον αντίστοιχο των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ (2.2%) και μεγαλύτερος των ΗΠΑ των νέο-συντηρητικών του Τζορτζ Μπους (3.5%).

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*