Παρασκευή, Ιουλίου 15, 2005

Για το ωράριο των καταστημάτων

Νέο άρθρο

1. Το Ελεύθερο Ωράριο
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες της διαμάχης της διεύρυνσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Ομάδες πίεσης επιχειρηματιών, συντεχνίες ενώσεων εμπόρων και συνδικάτα εργατών και υπαλλήλων πιέζουν ασφυκτικά για μία λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ομάδας που ανήκουν. Οι συντεχνίες μάλιστα των εμπόρων πρωτοστατούν σε μία ευκαιριακή συμμαχία με τους εργάτες και υπαλλήλους για την παρεμπόδιση της διεύρυνσης του ωραρίου. Αντίθετα οι ομάδες πίεσης των μεγάλων επιχειρηματιών πιέζουν για την διεύρυνση του ωραρίου και μάλιστα την μεγαλύτερη δυνατή για την αποτελεσματική εκμετάλλευση του μεγάλου μεγέθους των επενδύσεων που έχουν ήδη κάνει ή ακόμη περισσότερο προτίθενται να κάνουν.

Αυτή είναι μία θαυμάσια εικόνα πώς η δημοκρατία προσδιορίζει τις λύσεις μέσα από τον λογισμό της συναίνεσης που οφείλει η κυβέρνηση να σχηματίσει υπολογίζοντας από την μια πλευρά το όφελος για την κοινωνία από την επερχόμενη αλλαγή και το κόστος που επιφέρει στις κοινωνικές ομάδες που την υποστηρίζουν και την εκλέγουν. Αυτή είναι η μέθοδος και η αναλυτική προσέγγιση που συνεισέφερε η σχολή της δημόσιας επιλογής με κυριότερο εκπρόσωπο τον οικονομολόγο James Buchanan (βραβείο Νόμπελ 1986) για να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο επέρχεται σε μία δημοκρατία μία κοινωνική μεταβολή.

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

10 σχόλια:

J95 είπε...

Η κύρια θεσμική μεταρρύθμιση είναι η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Η αποσύνδεση της αμοιβής του εργαζόμενου με το ημερομίσθιο, ο υπολογισμός της αμοιβής με βάση την ώρα εργασίας ή όποια άλλη διαίρεση του χρόνου είναι επιθυμητή και κυρίως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων με την αντικατάσταση τους με ατομικά συμβόλαια εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές φαίνονται ή παρουσιάζονται από τους οπισθοδρομικούς ότι είναι ανάλγητες, αντικοινωνικές και βαθιά αντεργατικές. Είναι όμως το αντίθετο.

Δεν ξέρω αν είναι το αντίθετο, αλλά αν δεν κάνω λάθος αυτό το status ίσχυε τον προηγούμενο αιώνα (αυτό θα πει προοδευτικότητα btw) και αν δεν κάνω λάθος οι άνθρωποι εκείνη την εποχή μυστηριωδώς αντί να είναι ελεύθεροι και ωραίοι δούλευαν περί τις 18 ώρες ημερησίως για ψίχουλα, which is why μπήκαμε στην όλη διαδικασία των ωραρίων και των ημερομισθίων και των συλλογικών συμβάσεων κλπ κλπ.

Διότι αν αφήσεις το σύστημα ελεύθερο θα σε πάει εκεί και όποιος λέει το αντίθετο έχει κάνει λάθος στις πράξεις.

ΤΑΣΟΣ είπε...

Το θέμα του ωραρίου είναι θέμα εμπορικού ανταγωνισμού. Τα πολυκαταστήματα αν μπορούσαν θα ήταν ανοικτά 24 ώρες το 24 - ωρο όποτε και ενα πελάτη αν "έπιαναν" θα τον στερούσαν απο τον ανταγωνιστή τους. Σε αυτο το 24 ωρο ωράριο παρεμένουν μέχρι την εξόντωση του ανταγωνιστη τους δηλ το κλείσιμο του καταστήματος - ιδιαίτερα του μικρού- . Οταν το καταφέρουν θα επανέλθουν σε ένα ωράριο που θα τους διευκολύνει και δεν θα τους επιβαρύνει οικονομικά.

Roark είπε...

Διότι αν αφήσεις το σύστημα ελεύθερο θα σε πάει εκεί και όποιος λέει το αντίθετο έχει κάνει λάθος στις πράξεις.

Μάλλον στην Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργούν χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό καθημερινά από Δευτέρα έως και Σάββατο, οι άνθρωποι δεν ξέρουν να κάνουν πράξεις, είναι εμφανώς πιο εξαθλιωμένοι από μας και στοιβάζονται σε ουρές για να έρθουν στον εργασιακό μας παράδεισο!

J95 είπε...

Μάλλον στην Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργούν χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό καθημερινά από Δευτέρα έως και Σάββατο, οι άνθρωποι δεν ξέρουν να κάνουν πράξεις, είναι εμφανώς πιο εξαθλιωμένοι από μας και στοιβάζονται σε ουρές για να έρθουν στον εργασιακό μας παράδεισο!

Ακόμα και τώρα που τα εργασιακά δικαιώματα έχουν περιορισθεί σχετικά εκεί, παραμένουν 50 χρόνια μπροστά (ή μάλλον, στη newspeak σου, "οπισθοδρομικά και ιδεοληπτικά") από οτιδήποτε υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα.

Εκεί ήταν η ένστασή μου και το ξέρεις. Υποθέτω δηλαδή, αλλιώς να μη μιλάμε άλλο γιατί είμαι πολύ σνομπ.

kouk είπε...

Όμως εμείς δεν μιλάμε για τα εργασιακά δικαιώματα εν γένη αλλά για το πολύ συγκεκριμένο πράγμα που λέγεται ωράριο. Στις χώρες αυτές έχουν πολλά πράγματα καλύτερα από εμάς τα οποία το ελεύθερο ωράριο δεν έχει καταλύσει, όπως προβλέπεται. Συνεπώς είναι ένα έγκυρο αντιπαράδειγμα στην λογική σου ότι η απελευθέρωση θα οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση.

S G είπε...

"αν δεν κάνω λάθος οι άνθρωποι εκείνη την εποχή μυστηριωδώς αντί να είναι ελεύθεροι και ωραίοι δούλευαν περί τις 18 ώρες ημερησίως για ψίχουλα, which is why μπήκαμε στην όλη διαδικασία των ωραρίων και των ημερομισθίων "

κλασικο προβλημα κοτας και αβγου. Γιναμε πλουσιοι επειδη ορισαμε το 8ωρο ή ορισαμε το 8ωρο επειδη ειχαμε γινει αρκετα παραγωγικοι ωστε να μπορουν οι ανθρωποι να βγαζουν αρκετα με 8 ωρες εργασιας? η απαντηση ειναι νομιζω προφανης...

S G είπε...

"Σήμερα όλα αυτά φαίνονται παράλογα λόγω του ασύγκριτα υψηλότερου βιοτικού επιπέδου σε σχέση με εκείνη την περίοδο, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε πως μπορέσαμε να κατακτήσουμε το βιωτικό αυτό επίπεδο. "

που ηταν πως? ισχυριζεσαι οτι ολοι αυτοι οι κανονισμοι ανεβασαν το βιοτικο μας επιπεδο? γιατι δεν κανουν το ιδιο και αυτοι οι ηλιθιοι κινεζοι αντι να βασανιζονται με επενδυσεις και σκληρη δουλεια? "ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ" <- οριστε, αυτο ειναι μια σωστη κυβερνητικη ρυθμιση :-)

Roark είπε...

Να θέσω και μια ηθική διάσταση. Αν εγώ θέλω να αγοράσω ένα παντελόνι Κυριακή βράδυ στις 3 τα ξημερώματα και ένας καταστηματάρχης θέλει να μου πουλήσει ένα παντελόνι στις 3 το πρωί της Κυριακής, τί ακριβώς δίνει το ηθικό δικαίωμα σε οποιονδήποτε τρίτο να παρέμβει και να εμποδίσει μια συναλλαγή αμοιβαίας συναίνεσης;

J95 είπε...

Ρε φίλε και πρέζα αν θέλετε να ανταλλάξετε no problem, αλλά εφ' όσον απασχολεί υπάλληλο θα τον έχει υπάλληλο και όχι σκλάβο.

S G είπε...

τι θες να πεις?

να μην ειναι κανεις υποχρεωμενος να δουλευει?
προφανως!

να μην επιτρεπεται να δουλευει ομως, ακομα κιαν το θελει?

τεσπα, μου φαινεται θα γραψω δυο κουβεντες για το ωραριο γιατι εχω ακουσει απιστευτες πατατας (ειδικα ο Αλαβανος πεταξε μια απιστευτη λιστα. καθε ατακα και ενα μικρο διαμαντι)

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock